tag:blogger.com,1999:blog-11263169169388467262024-02-20T07:56:11.436+05:30සංවේදීඑන්න, මා හා එක්ව සංවේදීකම බෙදා හදා ගන්න....සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.comBlogger106125tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-87509318468260589562015-10-18T00:33:00.001+05:302015-10-18T09:44:40.969+05:30රාජ්ය සම්මාන මායාව සහ ග්රන්ථ ප්රකාශක මාෆියාව<span style="font-size: large;">මගේ පියාගේ කෘතියක් රාජ්ය සම්මානයක් උදෙසා නිර්දේශ වී ඇති බව අහම්බයෙන් දැනගන්නට ලැබුණි. </span><span style="font-size: large;">(</span><a href="http://www.culturaldept.gov.lk/web/index.php?option=com_content&view=article&id=215%3Anominated-books-for-the-state-literary-awards-2015&catid=3%3Anews-a-events&Itemid=70&lang=en" style="font-size: x-large;" target="_blank">Link</a><span style="font-size: large;">)</span><br />
<span style="font-size: large;">මුළදී මා එය විශ්වාස නොකළත් (ඔහුගේ කුසලතාවය පිළිබඳ අවිශ්වාසයක් නිසා නොව, රටේ ක්රමය පිළිබඳව ඇති සුපහන් සංවේගය හේතුවෙන්) එය සත්යයක් බව දැනගන්නට ලැබුණි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ ඒ පිළිබඳව උදම් ඇනීමක් නොව, කලාකරුවෙකුගේ ජයග්රහණයක කැටිව ඇති, මතුපිටින් ලොවට නොපෙනෙන කටුක යථාර්ථය පිළිබඳ හෙළිදරව්වක් යයි කිවහොත් වඩාත් නිවැරදිය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">'පළමු දඩයම' මෑතකදී ග්රන්ථයක් ලෙස දොරට වඩින්නට පෙර එය පළමු වරට උපත ලැබුවේ වේදිකා නාට්යයක් ලෙසටය. ඒ අතීතය මින් වසර 8ක්, එනම් 2007 දක්වා ඈතට දිව යයි. නමුත් එහි වස්තු බීජය ම'පියාගේ සිත තුළ පිළිසිඳ ගන්නට ඇත්තේ ආසන්න වශයෙන් මීට දශකයකට පමණ පෙරාතුව ය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එයට මුල්වූ සංවේදී අත්දැකීම නොහොත් වස්තු බීජය බොහෝ දෙනා නොදනී. සිද්ධිය සැකෙවින් මෙසේය:</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">දැන් විශ්රාම සුවයෙන් පසුවන ම'පියා එකල මාතර නගරයේ ප්රමුඛතම බාලිකා විද්යාලයක නාට්ය හා රංග කලාව පිළිබඳ ඇදුරුතුමන් විය. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">වෙනත් සංස්කෘතියක් නියෝජනය කළද, නාට්යකරණයට සහජ දක්ෂතා පෙන්නුම් කළ දක්ෂ ශිෂ්යාවක් විය. ජීවිතයේ සාමාන්යපෙළ කඩඉම වුව පසු කළේ නොමැති වුවද ඇගේ දෙමාපියන්ගේ අභිලාෂය වූයේ ඇය කුඩා කලම ගිවිසගත් පරිදි වය්යාපාරික තරුණයෙකුට විවාහ කර දීමය. මේ පිළිබඳව සිසුවිය තුළ අබමල් රේණුවකුදු කැමැත්තක් නොවුවද, දෙමාපියන් ඒ සඳහා ඇයට බලකර සිටින්නට වූහ. මේ පිළිබඳ සිත් තැවුලෙන් නොකා නොබී දින ගත කළ ඇය පිළිබඳ ම'පියාට දැනගන්නට ලැබුණි. </span><br />
<span style="font-size: large;">ඔහු ඇගේ නිවසට ගියේ ය. එහිදී ගුරුවරයෙකු වශයෙන් ඔහු හද කම්පා කරවන අත්දැකීමකට මුහුණ පාන්නට සිදුවිය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><span style="color: white;"><b>"අනේ සර්....මාව බේරගන්න!"</b></span> සිසුවිය ඔහු පාමුළ වැඳ වැටුණා ය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">දෙමාපියන්ට කෙතෙක් කරුණු පැහැදිලි කර දුන්නද සිය දියණියගේ සුකොමළ ජීවිතයට වඩා ආගමික චාරිත්රය ලොකු කරගත් ඔවුහු සිය රුදුරු තීරණය වෙනස් නොකළහ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඉතා සංවේදී පුද්ගලයෙකු වූ මගේ පියා මින් ඉමහත් කම්පාවට පත්විය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අප්රිකානු අනුභූතියක් තුළ ගොඩනැංවුවද, ම්ලේච්ඡ ගෝත්රික සමාජයක මස් වැද්දෙකුගෙන් ඉගෙණුමෙහි සමත් තරුණියක් ගලවාගෙන සිදාදියට පළා යන්නට යත්න දරණ ගුරුවරයෙකුගේ</span><span style="font-size: large;"> ප්රස්තුතය (තේමාව) රැගත් එම නිර්මාණයෙන් පිළිබිඹු වූයේ අප ජීවත්වන සමාජයේම එක් අඳුරු පැතිකඩකි. තවත් එක් 'කාන්තාරයේ කුසුම' කි. (Desert Flower by Waris Dirie)</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">'පළමු දඩයම' ඔහු සේවය කරන විද්යාලයේ පෙරහුරු දර්ශනයක් රඟදැක්වූ දිනය ඔහුට වඩාත් වේදනාකාරී එකක් විය. 100% ක්ම ස්වතන්ත්ර වූ මේ නිර්මාණය, පරිවර්තනයක් හෝ අනුවර්තනයක් විය යුතුයැයි ඇතැම්හු නිගමනය කළහ. මීටත් වඩා බරපතළ චෝදනාවකට, (සිය පෞද්ගලික ජීවිතයට බලපෑම් එල්ලවන තරමේ) ඔහු ලක්විය. කථාවේ යටිපෙළ අරුත තේරුම් ගන්නට නොහැකි වූ එක්තරා කලාකාරයන් පිරිසක් එය අර්ථ දැක්වූයේ මෙසේයැ! </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කලාකරුට සිය සිසුවියක් පිළිබඳ සිතක් පහළ වී ඇත. මෙය සමාජ සම්මතයට පටහැනි නිසා එකම විසඳුම "අපි පැනලා යමු" යන්න වය්යාංගයෙන් පැවසීමයි. කතාවේ තේමාව දිවෙන්නේ ඒ ඔස්සේය...!</span><br />
<span style="font-size: large;">මේ කතාව මගේ අම්මාටද අසන්නට ලැබුණා නොව, 'ෆුල් සීරියස් මූඩ් එකක' කිසිවෙකු විසින් පවසන ලදී. විශ්වවිද්යාලයේදී ප්රේම සම්බන්ධයකින් විවාපත් වී දශක තුනකට අධික කාලයක් පුරාවට ම'පියා ගැන දන්නා ඇය එය අළුයම ලූ කෙළ පිඬක් ලෙස බැහැර කිරීම අප කාගේත් පූරුවේ වාසනාව විය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">දහඩියෙන් කඳුලෙන් ඉපයූ, (එක් දර්ශන වාරයකට) අසූ දහසකට අධික (සෑම දර්ශන වාරයකම ආදායම ඊට වඩා බෙහෙවින් අඩු වූ බව කිව යුතුය.)</span><span style="font-size: large;"> මුදලක් හා මිළ කළ නොහැකි කැපකිරීම් රාශියක අග්ර ඵලය ලෙස ඔහු එය නැවත නැවතත් වේදිකා ගත කළේය. ඒ මාස ගණනක කාලය තුළ කිසිදිනෙක ඔහු මධ්යම රාත්රී පසුවී අළුයම උදාවනතුරු නිවසට පැමිණියේ නැත. ඔහු එනතුරා හදවත් රෝගියෙකු වූ මගේ මවුතුමිය නිදිවරා මගබලා සිටියාය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අන්තිමේදී එය 2008 රාජ්ය නාට්ය උළෙලට නිර්දේශ විය. එය නැරඹූ නැසීගිය කලාශිල්පී එච්.ඒ. පෙරේරා මහතා එය ඔහු සිය ජීවිත කාලයේ නැරඹූ හොඳම වේදිකා නාට්ය අතළොස්ස අතර තිබෙන බවද, රාජ්ය සම්මානයක් නියත බවද කීය. ඔහු පමණක් නොව, එකී රාජ්ය නාට්ය උළෙලේ සියළුම නාට්ය එකක් හෝ අත නෑර නැරඹූ දිවයිනේ ප්රකට මාධ්යකරුවෙක් එය සනාථ කළේ ය. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">නමුත් පුදුමය නම් අවසානයේ කුසලතා සම්මානයක් හෝ දිනාගැනීමට එය සමත් නොවීමය. විවෘත මනසක් සහිතව මා නැරඹූ එතරම් කැපී පෙනෙන විශේෂත්වයක් නොමැති ඇතැම් නාට්යවලට සම්මාන වරුසා වසින්නට විය. අප ස්වතන්ත්ර නිර්මාණයක් යයි අනුවර්ත</span><span style="font-size: large;">නයක් ඉදිරිපත් කිරීම ඊට හේතුව යයි තැන තැන කසුකුසු ගානු ඇසිණ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ලොකුම විහිළුව නම් එකී රාජ්ය සම්මාන උළෙලේ හොඳම ස්වතන්ත්ර නිර්මාණය සම්මානය දිනූ 'නිර්මාණය' අනුවර්තනයක් වීම ය. මා ඒ වනවිටත් නරඹා තිබූ 'අ බියුටුෆුල් සන්ඩේ' නම් විශ්ව කීර්තියට පත් නිර්මාණයේ විදේශීය නම් වෙනුවට ලාංකික නම් ගම් ආදේශ කිරීම මගින් නිර්මාණකරු එය ස්වතන්ත්ර නිර්මාණයක් යයි අපූරුවට ඒත්තු ගන්වා තිබුණි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සම්මාන සඳහා නිර්දේශ වූ නාට්යය නිර්මාණය අත්වූ කල දසාව එසේ වෙද්දී ඉන් බිඳක්වත් නොසැලුනු ම'පියා, එය 'ග්රන්ථාරූඪ' කිරීමට සත් වසක් දුක් විඳී ය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මහා දානපතියන්, සමාජයේ පරමාදර්ශී පුද්ගලයින් ලෙස පෙනී සිටින බොහෝ පොත් ප්රකාශකයින්, ඔහු නොසලකා හැරියා පමණක් නොව ඔහුට අවමන් කිරීමටද නොපැකුළුනි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">පසුගිය 'දූෂිත' රජය පෙරළා වත්මන් යහපාලනය උදාකිරීමට මාධ්ය මගින් මහ මෙහෙවරක් කළ එක්තරා මහැදුරෙකුට අයත් 'විජේසූරිය ග්රන්ථ කේන්ද්රය' එහිළා විශේෂ ය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ගිනි අවුවේ නාට්ටාමි කෙණෙකු මෙන් මහා පොත් මිටියක් අතේ දරාගෙන ඔහු එකී ග්රන්ථ ප්රකාශන ආයතනයට ගොඩවන විට එහි සිට ඇත්තේ එකී මහැදුරුතුමාගේ ප්රියාදර ඇඹෙණිය යි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="color: #f4cccc; font-size: large;"><b>"අපෝ..! ඔය අප්රසිද්ධ ලේඛකයින්ගෙ පොත් ගහල අපිට නිකං පාඩු විඳින්න බෑ. අපි බිස්නස් එකක්නෙ කරන්නෙ. අනිත් එක මේ දවස්වල කවුද නාට්ය පොත් කියවන්නෙ? මේ දවස්වල නැගල යන්නෙ ඔය නවකතා, ශිෂ්යත්ව පොත් වගේ ඒවනෙ. බැරිද ඒ වගේ ඒව කරන්න?" </b></span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සොච්චම් කතෘ භාග (භාග කිවුවට 50% නොවේ. 5 % කි!) ගිවිසුමක් යටතේ මුද්රණයේ පවතින සිය පොතක සෝදුපත් බැලීමට සිවුවන මහළ නැගීමට ගිය මගේ පියාට, ඇස් ගොඩගේ නම් ජාතියේ මහා පහන් තැඹ, සිය ආයතනයේ විදුලි සෝපාව භාවිත නොකර පියගැටපෙළ භාවිත කරන්න යැයි අණ කර තිබේ. තුන් වේලවත් කන්න නොතිබූ අන්ත දිළිඳු ගොවියෙකුගේ පුතෙකු වූ ඔහුට තට්ටු සතරක් නැගීම මහ ලොකු කජ්ජක් නොවේ. එහෙත් පඩි පෙළ නගින අතරතුර ඔහු මට මෙසේ කීය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මේ මිනිස්සු මැරෙනකොට ගෙනියන්නද දන්නෙ නෑ අපි වගේ දුප්පත් ලේඛකයින් හූරා කාල මෙච්චර හම්බ කරන්නෙ. අඩු ගානේ දරුවෙක් මල්ලෙක්වත් ඉන්නවනම් කමක් නෑ."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
ප.ලි. කංචුක නිර්මාණය: ලංකාදීප ප්රවීණ කාටුන් ශිල්පී පියල් උදය සමරවීර මහතාගේ පුත් පසත් සමරවීර.<br />
<br />
<span style="font-size: large;">මේ හා සබැඳි වෙනත් ලිපි:</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2013/05/blog-post_23.html" target="_blank"><span style="font-size: large;">පොත්</span></a><br />
<a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2012/08/blog-post_30.html" target="_blank"><span style="font-size: large;">මගේ තාත්තා හෙවත් 'පළමු දඩයම' මැවූ ලේඛක තුමාගේ අපූරු ජීවිත කථාව</span></a><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDK37YnQrtgBpnaVwPuufHZvLEHuKu6DkAxj3tXHgZ7ghoKk4SvDYkYFwu5lhdFGsRkTXD9XEgoo0QAY-R6dB7OZPBwfCD1YTdBj57iQGdC8rwk77cLtDW8EOdRDRkvUSgqY6ly57mJ28/s1600/Palamu+Dadayama.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDK37YnQrtgBpnaVwPuufHZvLEHuKu6DkAxj3tXHgZ7ghoKk4SvDYkYFwu5lhdFGsRkTXD9XEgoo0QAY-R6dB7OZPBwfCD1YTdBj57iQGdC8rwk77cLtDW8EOdRDRkvUSgqY6ly57mJ28/s320/Palamu+Dadayama.JPG" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim6ImpKyxKXF17b4gGXPN5IHVgpQ2aVf8hFMBv69SmWPqjQdmGbkV4AfDYdyeCinyzTxTyZjSkIQukil2sDaDt-MjMLZZ9AYGaf9BXhCfjBlCZ2_BG2i6kfNyJ70mENjrfGgi2AswzuVg/s1600/2.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="192" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim6ImpKyxKXF17b4gGXPN5IHVgpQ2aVf8hFMBv69SmWPqjQdmGbkV4AfDYdyeCinyzTxTyZjSkIQukil2sDaDt-MjMLZZ9AYGaf9BXhCfjBlCZ2_BG2i6kfNyJ70mENjrfGgi2AswzuVg/s320/2.png" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7ks472XSHml5Tcf18BrgQzIwe1tul_2F6PjirvZX0x9XY3XrpXWO5KFZD0cIovAPNl2BzyH9U9L53CHHZwKItJ4a9ZtkTIIFvCFhL6MNhC3N75QET14T_dcvB9qXSOCRLVoTw-l-J7-s/s1600/1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="196" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7ks472XSHml5Tcf18BrgQzIwe1tul_2F6PjirvZX0x9XY3XrpXWO5KFZD0cIovAPNl2BzyH9U9L53CHHZwKItJ4a9ZtkTIIFvCFhL6MNhC3N75QET14T_dcvB9qXSOCRLVoTw-l-J7-s/s320/1.png" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTPp2wYlwp3Ydyr7ZzelxXjaXiei8t7vU3RUYLu6BOguJIhjwbAyHi76p5kWY37IAH0Eqxls-1OJUQ_xsYVnhtYdKO6j5UPRmk1C-74C0_InGpWKIPMSAUX3B9sVXtCuTyWlbnRgOdZcU/s1600/Untitled.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTPp2wYlwp3Ydyr7ZzelxXjaXiei8t7vU3RUYLu6BOguJIhjwbAyHi76p5kWY37IAH0Eqxls-1OJUQ_xsYVnhtYdKO6j5UPRmk1C-74C0_InGpWKIPMSAUX3B9sVXtCuTyWlbnRgOdZcU/s320/Untitled.png" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-54040949248447519452015-09-04T15:45:00.001+05:302015-09-04T16:11:18.732+05:30දෙමළු...<span style="font-size: large;">වස කම්මැලිකමෙන් මං උදේ නැගිටිනකොට 'මචං යූ ප්රිෆර් ටී ඕර් කොෆී?' කියල අහල තාමත් නිදි මරගාතෙ ඉන්න මගෙ අතට 'බෙඩ් ටී' එක දෙන එකා දෙමළෙක්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ටික වෙලාවකින් උදේ කෑමට කැන්ටිමට එනව. "සර් මොනවද?" කියල අහල කන බොන ජාති ස්ටාෆ් ටේබල් එකටම ගෙනත් දෙන එකා දෙමළෙක්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඊට පස්සෙ ඔෆිස් එකට එනව. මාව දැකල දෙයියො බුදුන් දැකල වගෙ අතුගගා හිටපු කොස්ස කෙළින් කරල අල්ලගෙන එකත්පසක්ව පැත්තකට වෙලා යටහත් පහත්ව "ගුඩ් මෝර්නින්ග් සර්" කියන ගෑණි දෙමළියක්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඒ වෙනකොටත් මගෙ ප්ලාස්ක් එකේ උණුකරල නිමපු වතුර පුරවල. ඒත් වැඩි වෙලාවක් යන්න කළින් මම වතුර සේරම බීල ඉවර කරනව. එතකොට "සර් වතුර ඕනෙද" අහල අල්ලපු බිල්ඩින් එකට දුවල ඉක්මනට වතුර උණුකරල නිමල ගේන ගෑණි දෙමළියක්. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">රාජකාරි වැඩකට ඇඩ්මින් බිල්ඩින් එකට ගියාම හැමදේම හොයල බලල උදවු කරන Assistant Registrar දෙමළෙක්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">උදේ 10 ටයි හවස 3.30 ටයි අපිට තේ හදල බොහොම ගෞරවයෙන් පිළිගන්වන්නෙ දෙමළියක්. කොටින්ම අපි බීපු තේ කෝප්පෙ පවා හෝදන්නෙ දෙමළ ගෑණියෙක්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඔෆිස් එකේ වැඩයි පී.එච්.ඩී එකේ වැඩයි වැඩිවෙලා ස්ට්රෙස් උනාම මගේ වැඩත් එක්ක අදින්නෙ දෙමළෙක්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මං කෑවද, බීවද, බෙහෙත් බිව්වද, මේ හැම එකක්ම සහෝදරයෙක් වගේ හොයා බලන්නෙ දෙමළෙක්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"අයියා. ගෙදර අය බලන්නෙ නැතුව පාළුයි." කියල තමන්ගෙ දුක මාත් එක්ක බෙදාගන්න ජූනියර් ලෙක්චරර් දෙමළ කෙල්ලක්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කොණ්ඩෙ වැවිල වැඩියි කියල හිතුනම හවසට ටවුන් එකට යනව. ටවුමට යන බස් එකේ කොන්දොස්තර දෙමළෙක්.</span><br />
<span style="font-size: large;">සැලූන් එකේදි මගේ කොණ්ඩෙ කපන්නෙ දෙමළෙක්.</span><br />
<span style="font-size: large;">ආපහු එන ත්රීවීල් එක එළවන්නෙ දෙමළෙක්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මගෙ වෙඩින් එකට 'සුනිත්' එන්නම ඕන කියල" ඔෆිස් එකටම ඇවිත් ඉන්විටේෂ්න් එක දීල, මං ඒ වෙනුවෙන් යාපනේ ගියාම මගේ අත මිරිකල තදින් බදාගෙන වැළඳගත්තෙ </span><span style="font-size: large;">දෙමළෙක්.</span><br />
<br />
<span style="font-size: large;">ඒ යන ගමනෙදි මට සත 5ක් වියදම් කරන්න දෙන්නෙ නැතුව, නැවතුන තැනදි මදුරුවෙකුටවත් මට ළං වෙන්න නොදී, ළිඳෙන් වතුර අදින්නවත් දෙන්නෙ නැතුව මාව පොඩි එකෙක් වගේ පරිස්සමින් බලාගත්ත එකා දෙමළෙක්. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ දැනුත් කෑමට යන්න මගේ වැඩ ඉවරවෙනකම් බලාගෙන ඉන්න එකා දෙමළෙක්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="color: #fce5cd; font-size: large;">දැන් ඔබට තිබෙන සාධාරණ ප්රශ්න කිහිපයකට උත්තර දෙන්නම්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="color: #ea9999; font-size: large;">Q. උඹ/මල්ලි/අයියා/සර් වැඩ කරන්නෙ තමිල්නාන්ඩුවෙද / තූත්තුකුඩියෙද?</span><br />
<span style="color: #f4cccc; font-size: large;">A. නෑ මචං/මල්ලි/අයියා/පුතා</span><span style="color: #f4cccc; font-size: large;">. මේ සිරි ලංකාවෙ බදුල්ලෙ. පහසුකම් නම් තූත්තුකුඩියෙ වගෙ තමා. ඒත් මේකත් ලංකාව ඇතුළෙම තියෙන පුහුලමක් තමා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="color: #ea9999; font-size: large;">Q.ප්රභාකරනුත් දෙමළෙක්නේ?</span><br />
<span style="color: #f4cccc; font-size: large;">A. ඔව්. දෙමළෙක් විතරක් නෙවෙයි නොම්මර එකේ ත්රස්තවාදියෙක්.</span><br />
<span style="color: #ea9999; font-size: large;">Q. 'ත්රස්තවාදියා' යන වචනයට ඔබ දෙන නිර්වචනය කුමක්ද?</span><br />
<span style="color: #f4cccc; font-size: large;"></span><br />
<span style="color: #f4cccc; font-size: large;">A. නිරායුධ සිවිල් වැසියන් ඝාතනය කරන, එසේ කරන්නට සැලසුම් කරන හෝ අනුබල දෙන ඕනෑම එකෙක් (මොන ජාතියේ වුනත්) ත්රස්තවාදියෙක්.</span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-34222764152703257612015-06-04T08:51:00.002+05:302015-06-04T09:03:52.302+05:30ජීවිත තුට්ටුවකට නොවටිනායයි සිතන මාතර මහ රෝහල<span style="font-size: large;">මා කරන්නට යන්නේ ඉතා බරපතල චෝදනාවකි. එනම්,</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="color: red; font-size: large;">ලංකාවේ ඉතා අකාර්ය්යක්ෂම සහ නොසැලකිලිමත්ම රෝහල් කාර්ය මණ්ඩලය වැඩ වාසය කරන්නේ මාතර මහ රෝහලේ බවය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සඳුදා උදේ දේශනයක් අතරතුර, (11.00 ට පමණ.) මට හදිසි දුරකථන ඇමතුමක් ලැබුණි. හදිසි යනු රාජකාරි දිනවල කාර්යාල වේලාවේ මා කාර්යබහුල බැවින්, මා අමතන්නට එපා යයි ගෙදර මිනිස්සුන්ට කලින්ම දැනුම් දී ඇති බැවින්, එවන් වේලාවක ලැබෙන්නේ ඉතා වැදගත් පණිවුඩයක් පමණක් හෙයිනි.</span><br />
<span style="font-size: large;">ඉන් කියැවුණේ, අපට ඉතා ලබැඳි මගේ ඥාති සොයුරියක් කරාපිටිය රෝහලේ දැඩි සත්කාර ඒකකයේ ඉතා අසාධ්ය තත්ත්වයෙන් පසුවන බවයි.</span><br />
<span style="font-size: large;">ඒ අනුව මා දේශනය කළින් නවත්වා මාතර හා ගාල්ල බලා පිටත් වූයෙමි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">දැන ගත් පරිදි සිදුවීම් දාමය මෙසේ ය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මීට දින 3-4 කට පෙර ස්වසන අපහසුතාවය හා මද උණ ගතිය හේතුවෙන් මා ඥාති සොයුරිය මාතර මහ රෝහලට ඇතුළත් කර තිබේ. එහිදී තත්ත්වය උත්සන්න වී ඇති අතර, රෝගය නිවුමෝනියාව යයි නිගමනය කර ප්රතිකාර කර ඇත. දින 3කට පසු ස්වසන අවහිරතාවය සහ මද උණ ගතිය තිබියදීම </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ඔයාට දැන් සනීපයි. </span><span style="font-size: large;">අනිත් </span><span style="font-size: large;">එක </span><span style="font-size: large;">මොකටද මෙතන තද බදේ අස්සෙ ඉන්නෙ. අපිට ඇඳනුත් නැහැ. අනිත් අයට දෙන්න තියෙන චාන්ස් එකත් නැති වෙනවා." යයි කියමින් අප ඥාතීන්ගේ දැඩි විරෝධතාවය මැද බලෙන්ම ටිකට් කප්පවා ඇත. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">තත්ත්වය එන්න එන්නම නරක් වූ හෙයින්ද, මාතර රෝහලෙන් තවදුරටත් පිළිසරණක් නොමැති හෙයින්ද ඥාතීන් මැදිහත් වී සොයුරිය කරාපිටිය ශික්ෂණ රෝහල (Teaching Hospital) ට ඇතුළත් කරන ලදී.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එහිදී හෙළිවූයේ මා ඥාති සොයුරියට ඉතා දරුණු වයිරසයක් වන Influenza A H1N1 ආසාධනය වී ඇති බවයි. මේ වනවිට ස්වසන අපහසුතාවය උත්සන්න වී ඇති අතර, වහාම දැඩි සත්කාර ඒකකය (ICU - Intensive Care Unit) වෙත යොමු කරන ලදී.</span><br />
<span style="font-size: large;">එහිදී හෙළිවූයේ, රුධිරගත ඔක්සිජන් ප්රමාණය 78 දක්වා පහළ බැස තිබූ බවයි. (නීරෝගී පුද්ගලයකුගේ මෙය 92-98 දක්වා පරාසයක පවතී.) </span><br />
<span style="font-size: large;">වෛද්ය නිගමනය වූයේ තවත් ඒකක කිහිපයක් පහළ බැස්සානම්, එනම් තවත් අඩ පැයක් හමාර වූවානම් ඇගේ ජීවිතය අවසන් වන බවය.</span><br />
<span style="font-size: large;">මේ මොහොත වනවිටත් ඇය ජීවත් වන්නේ ඉතා අවදානම් තත්ත්වයක, සම්පූර්ණයෙන්ම යන්ත්ර ආධාරයෙන් ය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මා ඥාති සොයුරිය, මාස කිහිපයක් වයසැ'ති බිලිඳු දියණියකගේ අම්මා කෙනෙකි. අම්මාගේ උණුසුම නොමැතිව අවිහිංසක </span><span style="font-size: large;">සුරතල් දියණිය හඬනු දැක්ම තරම් හද කම්පා කරවන දර්ශනයක් මිහිපිට නොමැති තරම් ය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2fUHAGMlTmTXqRwJUhDaI2giXEf_LrnhmKhO_1s8SndC0Ehbo8F9ZZ1P3mf60Mu0LTN5pF7a6z9oNFhZGkHrh1ypa8R6L7bCdM9MHmtymNi6_uQh6beidRRANWhFufD0Yb63cUMmSiLo/s1600/Untitled.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2fUHAGMlTmTXqRwJUhDaI2giXEf_LrnhmKhO_1s8SndC0Ehbo8F9ZZ1P3mf60Mu0LTN5pF7a6z9oNFhZGkHrh1ypa8R6L7bCdM9MHmtymNi6_uQh6beidRRANWhFufD0Yb63cUMmSiLo/s320/Untitled.png" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-8887265278138158702015-04-18T10:47:00.000+05:302015-04-18T19:27:10.951+05:30Extrasensory Perception (ESP) යනු යථාර්තයක්ද? මායාවක්ද? (සංවේදීගේ අත්දැකීම් ඇසුරින්)<span style="font-size: large;">සටහන තැබීමට කළින් කාරුණික මතක් කිරීමක් කරනු කැමැත්තෙමි. එනම් උග්ර භෞතිකවාදී අදහස් දරන අයට මෙය කිසිසේත්ම ඉන්ද්රීය ගෝචර සංකල්පයක් නොවන හෙයින්, ඔවුන් මෙය කියවීමට සිය වටිනා කාලය මිඩංගු නොකළ යුතු මනාය. සෘජුවම කිවහොත්, විශ්වයේ පවතින්නේ මිනිස් සිරිරේ භෞතික සංවේදන ඉන්ද්රියන් වන ඇස, කණ, නාසය, දිව හා චර්මය යනාදියට සහ විද්යාත්මක උපකරණ හෝ ගණිතයමය අභ්යුනය, තර්කනයට හසු වන්නා වූ බලවේගයන් පමණක්මැයි යන මතයේ දැඩිව එල්බගත් අයවළුන්ට මෙය සාතිශය බොලඳ, විද්යාත්මක සාක්ෂ්යවලින් තොර, හුදෙක් ප්රලාථයක් පමණක් වනු ඇති බවය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlfq3098DEyBJ_yxVu08j8eYFQIOYnjwTfB_LmfJNmMjimfTu7EuvKRnzlf7Oj3OXh9XXEhx5rJp9KrfrmBAqhsfvTp8RkbWlTe7tqFFKMlvx70KCuJU1tdJdoB_YN-uegkTgjRKii6z8/s1600/download.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlfq3098DEyBJ_yxVu08j8eYFQIOYnjwTfB_LmfJNmMjimfTu7EuvKRnzlf7Oj3OXh9XXEhx5rJp9KrfrmBAqhsfvTp8RkbWlTe7tqFFKMlvx70KCuJU1tdJdoB_YN-uegkTgjRKii6z8/s1600/download.jpg" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Extrasensory_Perception_(book)" target="_blank">Extrasensory Perception (ESP)</a> යනු ඉහත කී පංචේන්ද්රියයන්ට හැර, සයවන ඉන්ද්රියක් ලෙස සැලකෙන මනසට අතිග්රහණය කෙරෙන පණිවුඩ හා බාහිර සංවේදනයන් පිළිබඳ කෙරෙන අධ්යනයකි. මෙය ඩූක් විශ්වවිද්යාලයේ මනෝවිද්යාඥ ජේ.බී. රයින් විසින් මූලිකත්වය ගෙන ක්රමවත් අධ්යයනයකට බඳුන් වූවායැයි සැලකෙන නමුත්, විද්යාත්මක දර්ශනය පිළිබඳ දේශනයකදී මෙකී විෂය පථය ප්රථමයෙන්ම ගැඹුරුන් හදාරා ඇත්තේ සිද්ධාර්ථ ගෞතම විසින් බව අසන්නට ලැබුණේ අබෞද්ධ විද්යාඥයෙකුගේ මුවිනි. (සිද්ධාර්ථ ගෞතම යන නම ඇසුණු සැණින් 'ආගම නේ? අපොයි අවිද්යාව. මිත්යාව' කියා අළුයම ලූ කෙළ පිඬක් සේ බැහැර කරන 'ප්රාමාණික විද්වතුන්' මෙරටද දුලබ නොවන බව කණගාටුවෙන් සටහන් කර තබන්නේ ලද අත්දැකීම් මත ය.)</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">පඳුර වටේ තැළුවා ඇති ය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ආසන්නතම අත්දැකීම ලද්දේ ඉතා මෑතකදීය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එකම සම්මුඛ පරීක්ෂණයට මුහුණ පා, එකම දිනයේ ස්ථිර පත්වීම් ලද, ඉතා ලෙන්ගතු දමිළ ජාතික මිතුරෙකු මට සිටී. දැඩි හින්දු භක්තිකයකු වන ඔහුද මා මෙන්ම ඉතා සංවේදී අයෙකි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සති 2කට පමණ ඉහතදී, මා සේවය කරන සරසවියේ අවසන් වසර සිසුන් විසින් සමුගැනීමේ සාදයක් සංවිධානය කර තිබුණි. කාර්ය මණ්ඩලයේ සාමාජිකයින්ටද ඊට ඇරයුම් ලැබුණි.</span><br />
<span style="font-size: large;">ආචාර්ය මණ්ඩලයේ අයට සමරු ඵලකයක්ද පිරිනැමුණි.</span><br />
<span style="font-size: large;">සාදය අවසන, සිසුන්ට සුභ පතා මා වාහනයට පැමිණියේ තරමක් ප්රමාද වී, අවසානයටය. මා එනතුරු මිතුරන් සහ අංශාධිපතිතුමා මිනිත්තු කිහිපයක් රැඳී සිට ඇත.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">නිල නිවාසයට ආසන්න වත්ම මට හදිසියේ යමක් මතක් වීමෙන් මහත් කණගාටුවක් ඇති විය. එනම් මා ලද සමරු ඵලකය හෝටලයේ අමතක වී දමා විත් වීමයි.</span><br />
<span style="font-size: large;">එය මේ සරසවියේ සිසුන්ගෙන් මා ලද පළමු සිහිවටනය වීම නිසා එය මට මහඟු වටිනාකමකින් යුත්තක් විය. මට යළි යළිදු දැනුනේ මහත් පශ්චාත්තාපයකි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඒ පිළිබඳම මා මිතුරාටද පැවසීමි. ඔහු කිසිත් නොකී ය.</span><br />
<span style="font-size: large;">නිල නිවාසය කීවාට ඇත්ත වශයෙන්ම මාත්, මගේ දමිළ මිතුරාත් තාවකාලිකව නවාතැන් ගෙන සිටින්නේ ශිෂ්ය නේවාසිකාගාරයේ කාර්ය මණ්ඩලයට වෙන්වූ කාමරයකය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මුහුණ සෝදාගෙන පැමිණ යළි මේසය ඉදිරිපිට හිඳගත් මා විමතියට පත්වීමි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මට අමතක වූ සමරු ඵලකය මේසය මත විරාජමානව සිටී...!</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ නම් මා මිතුරාගේ වැඩක් බව මම එසැණින් වටහා ගතිමි. එහෙත් මට එය අමතක වන බව ඔහු කල්තියා දැනගත්තේ කෙසේද? ඔහු උත්සව ශාලාවෙන් පිටවූයේ මා ඉන් පිටවීමට මිනිත්තු කිහිපයකට ප්රථමය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ පිළිබඳව ඔහුගෙන් විමසූ විට දැනගන්නට ලැබුණේ කිසියම් අධ්යාත්මික බලවේගයක් (Spiritual Influence) විසින් මට එය අමතක වනබව ඔහුට දැනගන්නට සැලැස්වූ බවයි. සාමාන්යයෙන් මමද අත්භූත බලවේග (පමණක් නොව නක්ෂ්ත්රය, ගුරුකම්, දෙවියන්, යක්ෂයින් පමණක් නොව බෝධි පූජා හා පිරිත් පවා) කෙරෙහි දරන්නේ ඇල්මැරුණු ආකල්පයක් වුවද කිසිදු හේතුවක් නිසා අසත්යයක් නොපවසන මගේ මිත්රයා කියන දෙය එක්වරම ප්රතික්ෂේප කිරීමට මට සිත් නොවේ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ හා සමාන වෙනත් අත්දැකීමක්ද මා සතුව පවතී. ඒ මීට වසර 8කට පමණ පෙරාතුව, මා සරසවි ශිෂ්යයෙක් වී කාලයේ ය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සරසවියේ සිවු වසරම මා හා එකටම සිටි ඉතා කුළුපග මිත්රයෙක් විය 'තෙලා'. ඉතාම අවිහිංසක, අවංක, අව්යාජ</span><span style="font-size: large;"> මිත්රයෙක් වූ ඔහු ගැන වෙනම සටහනක් නොතැබීම ඔහුට කරන බලවත් අසාධාරණයකි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සවස් වරුවේ දේශන නිමවී මා නවාතැනට ගොඩ වූයේ දැඩි තෙහෙට්ටු ගතියෙනි. වේලාව</span><span style="font-size: large;"> ගත වත්ම මා උණ රෝගයෙන් පෙළෙන්නට විය. ඒ සමඟම දැඩි කුසගින්නක් මා කය දවන්නට වූ අතර ශරීරය අප්රාණික වූ නිසා අන්ත අසරණ භාවයකට පත්වීමි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මා දියවැඩියා රෝගයෙන් පීඩා විඳි නිසා සාමාන්ය ආහාර පරිභෝජනයට නොගෙන, විශේෂයෙන් සැකසූ ආහාරයක් ගන්නා ලෙසට වෛද්යවරු උපදෙස් දී තිබුණි. එය පිළියෙළ කිරීමට සරසවිය අසල නිවසක කාරුණික කාන්තාවක් භාරගෙන තිබුණි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">බෝඩිමේ මිතුරන් සියල්ලට දුරකථන ඇමතුම් ගත්තද කිසිදු ප්රතිචාරයක් නොදැක්වීය. ඒ අතර දැඩි වර්ෂාවක්ද ඇද හැලෙන්නට පටන්ගත් අතර ක්රමයෙන් අඳුරද ගලා එන්නට විය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අධික සීතලෙන් හා කුසගින්නෙන් පීඩා විඳිමින් සිටි මොහොතක 'තෙලා' ගෙට ගොඩවූයේ හිතට මහත් සැනසීමක් ගෙනදෙමිනි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මචං...මට කෙළ උණ. උබට පුළුවන්ද අජන්තා අක්කගෙන් මගෙ කෑම එක අරගෙන එන්න?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඔය කියන අජන්තා අක්කාගේ නිවසට මෙතැන සිට කිලෝමීටරයක් පමණ දුරය. ඒ මදිවට පිටත අධික ශීතලය. නා කපන වැස්සය. ගණ අඳුරය. කෙසඟ දුර්වල සිරුරකට හිමිකම් කී තෙලාට එය මේ මොහොතේ මහත් අභියෝගයක් වනු නිසැකය. ඇරත් ඇගේ නිවස පිහිටා ඇත්තේ මුඩුක්කුවක් වැනි එතරම් ප්රියමනාප නොමැති පරිසරකය. තෙලා එවැනි පරිසරයකට රෑ පානේ තට්ට තනියම යවන්නේ සිතකින් නොවේ. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මද සිනාවක් පෑ 'තෙලා', මා මහත් පුදුමයට පත් කරමින් සිය බෑගය විවෘත කර මගේ කෑම පාර්සලය ගෙන හැර පෑ ය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"පුදුමයි නේ බං. උඹ එතනින් නෙවෙයිනේ වෙනදට කන්නේ...?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"නෑ. බං. මං ගෙදරටම ගිහින් ගෙනාවේ. ඒ වෙනුවෙන්ම."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"උඹ කොහොමද දැන ගත්තේ මම කෑම එක ගත්තේ නෑ කියලා..?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මට නිකං හිතුනා."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"නිකං...?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මගේ අම්මාටනම් එවැනි අත්දැකීම හිසේ කෙස් ගණනට තිබේ.</span><br />
<span style="font-size: large;">නමුත් ඒ සිහින මාර්ගයෙනි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කලකින් හමු නොවූ ගමේ සමීප ඥාතියෙක් සුදෙන් සැරසී ඇගේ සිහිනයට පැමිණේ. අදාල ඥාතියා තවදුරටත් ජීවතුන් අතර නොමැති බවට දුරකථන ඇමතුමක් පසුවදාට ලැබෙයි...!</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඇගේ ආසන්නතම 'අධ්යාත්මික හීනය' මෙසේය:</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මා කුඩා කිරි දරුවෙකුව සිට ක්රමයෙන් වත්මන් ස්වරූපය දක්වා රූපාන්තරණය වී, එක්වරම නැගිට මහත් අභිමානයෙන් යුතුව ඇවිදියි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඒ දිනවල මා සිටි මානසික මට්ටම ඉතා සංකීර්ණ එකක් විය.</span><br />
<span style="font-size: large;">සය මසකට පෙර මා සේවය කළ සරසවියෙන් ඉවත් වී ආචාර්ය උපාධිය සඳහා විදේශීය සරසවියක ලියාපදිංචි වුවද, පොරොන්දු වූ මූල්යමය සහනය නොලැබී යාම සහ සැඟවුණු ගාස්තු ඇතුළත්වීම යන හේතු නිසා එය තාවකාලිකව අත් හැර දමා ගෙදර එන්නට සිදුවිය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මාස 5ක් පමණ දේශීය හා විදේශ රැකියා සඳහා සම්මුඛ පරීක්ෂණ දුසිම් 2කට පමණ ඉදිරිපත් වුවද, ප්රමාණවත් වැටුපක් නොලැබීම නිසා සුදුසු රැකියාවක් නොලදිමි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කිසිදු ආදායමක් නොමැති වීමෙන් ආර්ථික දුෂ්කරතා හිස ඔසවන්නට වූ අතර, මාස 5ක පමණ ඇවෑමෙන් වාහනය පවා ලක්ෂ 7ක් පමණ පාඩුවට විකුණා දමන්නට සිදුවිය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ හේතුවේන් මා පසු වූයේ බලවත් මානසික පසුබෑමක ය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අම්මාගේ සිහිනය සංඛේතාත්මකව සැබෑවක් බව සාධනය කරමින් පසුදින උදයම මට එක්තරා ලිපියක්</span><span style="font-size: large;"> ලියාපදිංචි තැපෑලෙන් ලැබුණි.</span><br />
<span style="font-size: large;">ඒ මා උගත් සරසවියේ ස්ථිර කථිකාචාර්ය තනතුරට පත්වීමකි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මෙවැනි තවත් එක් අත්දැකීමක් පමණක් සටහන් කර තබන්නෙමි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එදින අම්මාගේ සිහිනය ඇය නිවසේ ඉදිරිපස දොර තදකොට අල්ලාගෙන සිටින දර්ශනයකි. දොරේ අගුළු නොදා තිබූ අතර, කිසියම් බාහිර පුද්ගලයෙක් දොර තල්ලු කරගෙන බලයෙන් නිවසට ඇතුළ් වීමට උත්සාහ කරමින් සිටී.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මා අසා ඇත්තේ ඒ කවරෙක්ද කියායි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">පිළිතුර "මාරයා" ය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඊට පසුදින, (පියවි ලොවේදී) මගේ පියා මාරාන්තික දුම්රිය අනතුරකින් දිවිගලවාගත්තේ අනූ නවයෙනි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">දුම්රිය වේදිකාව හා ධාවනය වන දුම්රිය අතරට වැටුණු ඔහු, 'ෂොක් ඇබ්සෝබර'යක පැටළී පීල්ල මත අඩි 50ක් පමණ ඇදී ගියද, සුළු සීරීම් තුවාළ වලින් පමණක් ඔහුගේ සිරුරට හානි වී තිබීම අප කාගේත් අතිශයින් දුලභ </span><span style="font-size: large;">වාසනාව විය. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සබැඳි:</span><br />
<span style="font-size: large;"><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2012/09/blog-post_7389.html" target="_blank">හේතුවාදියෝ</a></span><br />
<span style="font-size: large;"><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2012/08/spiritual-dreams.html" target="_blank">අධ්යාත්මික හීන</a></span><br />
<span style="font-size: large;"><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2013/07/blog-post_19.html" target="_blank">පුනර්භවය පට්ටපල් බොරුවක්....?</a></span><br />
<span style="font-size: large;"><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2012/09/blog-post_18.html" target="_blank">සමාධි සුව</a></span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-683125466515281372015-02-20T15:33:00.002+05:302015-02-20T16:25:47.697+05:30ඔබේ දැනුම් පොතට....<span style="font-size: large;">ඇතැම්විට ඔබ විද්යා සිසුවෙක් හෝ විද්යාවීදී උපාධිධාරියෙක් නොවනවා ඇති. එහෙත්....ඔබ මහරගම පිළිකා රෝහළට වරක් හෝ ගොස් තිබෙනවාද? </span><br />
<span style="font-size: large;">ඒ අසරණයින් දිනක් හෝ වැඩිපුර ජීවත් වීමේ බලාපොරොත්තු සඵල කරගන්නේ මේ උදාර මිනිසුන්ගේ ආත්ම පරිත්යාගය නිසා බව ඔබ මොහොතකටවත් සිතුවාද?</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ලොව විශාලතම නොබෙල් පවුල</span><br />
<span style="font-size: large;">(රාජපක්ෂ පවුල ගැන දන්නා බොහෝ දෙනා මේ ගැන නොදන්නවා ඇති. :D )</span><br />
<span style="font-size: large;">කියුරි පවුල.</span><br />
<span style="font-size: large;">1.</span><span style="font-size: large;"> මාරි කියුරි - නොබෙල් ත්යාගය-භෞතික විද්යාව 1903</span><br />
<span style="font-size: large;">2. පියරේ කියුරි (මාරි කියුරිගේ ස්වාමි පුරුෂයා) - නොබෙල් ත්යාගය-භෞතික විද්යාව 1903</span><br />
<span style="font-size: large;">3. මාරි කියුරි - නොබෙල් ත්යාගය-රසායන විද්යාව 1911</span><br />
<span style="font-size: large;">4. අයිරින් කියුරි (මාරි සහ පියරේගේ දියණිය.) - නොබෙල් ත්යාගය-රසායන විද්යාව 1935</span><br />
<span style="font-size: large;">5. ජීන් ෆෙඩ්රික් ජුලියට් කියුරි (අයිරින් කියුරිගේ ස්වාමි පුරුෂයා) - නොබෙල් ත්යාගය-රසායන විද්යාව 1935</span><br />
<span style="font-size: large;">6. හෙන්රි රිචර්ඩ්සන් ලැබියුෂෙ (මාරි සහ පියරේගේ බෑණා, ඊව් කියුරිගේ ස්වාමි පුරුෂයා) - නොබෙල් සාම ත්යාගය 1965</span><br />
<span style="font-size: large;">7. හෙලේනා ලැන්ග්විට් ජුලියට් (අයිරින් කියුරිගේ දියණිය.) නොබෙල් ත්යාගය-භෞතික විද්යාව (නිර්දේශිත.)</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ සියලු සාර්ථකත්වයන්, විද්යාව වෙනුවෙන් කරන ලද අනුපමේය සේවාවන් පසුපස කඳුලින් ලියැවුණු තවත් කතාවක් ඇත. එනම් මෙයින් බොහෝ දෙනා, විකිරණශීලිතාව (Radioactivity) ගැන පර්යේෂණයන්හි නිරතව සිට එයින්ම සිය ජීවිතය අකාලයේ කෙළවර කරගත්, වඩාත් සංවේදීව කියනවා නම් දිවි පිදූ විශිෂ්ටයින්. ඒ විකිරණ වලට නිරාවරණය වීමෙන් ආසාධනය වූ රුධිර සෛල අවසාධනය ආශ්රිත වූ රෝග තත්ත්වයන් හේතුවෙන්.</span><br />
<span style="font-size: large;">මොවුන් භාවිත කළ පොත් පවා අධික ලෙස විකිරණශීලී බවක් අදටත් දක්වනවා. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">*මාරි කියුරි වයස 66දී මියයන්නේ ඇප්ලාස්ටික් ඇමීනියා නම් මෙවැනි රෝගයකින්.</span><br />
<span style="font-size: large;">*පියරේ වයස 46දී මිය ගියේ රිය අනතුරකින් වුවත් ඒ වනවිටත් ඔහු ලියුකේමියා රෝගයෙන් පීඩා විඳිමින් සිටියා. ඔහු මග මග ඇද වැටුණේද ඒ වනවිට ඔහු ශාරීරීකව බොහෝ දුර්වලව සිටි නිසා.</span><br />
<span style="font-size: large;">*අයිරින් මියගියේ වයස 58දී ලියුකේමියාවෙන්.</span><br />
<span style="font-size: large;">*අයිරින්ගේ සැමියා ෆෙඩ්රික්ද මියගියේ වයස 58දී.</span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-51075776690858174322015-02-20T13:13:00.001+05:302015-02-20T13:13:07.692+05:30අපි දික්කසාද වෙමු<span style="font-size: large;">වෙනස් සංස්කෘතියක තියෙන කිසිම දෙයක් අපිට මතුපිටින් බලා හොඳ නරක නිර්ණය කරන්නට නොහැකියි. මේක තේරුම් ගැනීමේ අඩුපාඩුවක් නිසා මම මේ ලඟදි අලි අමාරුවක වැටුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මගේ රුසියානු ජාතික මිතුරිය මරීයා වරක් මගෙන් විමසුවා "ඔබේ රටේ මිනිසුන් ජීවිත කාලයම එකම සහකරුවා සමඟ ජීවත් වනවා. දික්කසාදය සලකන්නේ අවමානයක් ලෙසටයි. මේ ගැන ඔබේ මතය කුමක්ද?"</span><br />
<span style="font-size: large;">මගේ පිළිතුර වූයේ </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ඒක අපේ සංස්කෘතියේ තිබෙන හොඳ දෙයක්. මා එයට කැමතියි."</span><br />
<span style="font-size: large;">ඇය මා දෙස හැරී බැලුවේ විමතිය හා මදක් අවඥාව මුසු බැල්මකින්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ඔබ විද්යාඥයෙක්. මං වගේ කළමණාකරණ උපාධිධාරියෙක්* නොවෙයි. ඇයි ඔබ වගේ කෙනෙකුත් එහෙම පටු විදියට හිතන්නේ?" </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මෙවර තිගැස්සී ගියේ මම. මෙවැනි චෝදනාවක් කවදාවත් මට එල්ල වී නැහැ. ඊළඟ මොහොතේ ඇය එය පැහැදිළි කළා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මිනිස්සු වෙනස් වෙනවා. මිනිස්සුන්ගේ සිතන පතන විදිය පවා වෙනස් වෙනවා. ඉලක්ක, අරමුණු වෙනස් වෙනවා. සමහර වෙලාවට ඒ අරමුණු වලට යනකොට තමන්ගෙ ආදරණීයයන් අමතක වෙනවා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එතකොට එතැන ඉන්නේ අපි ආදරය කළ කෙනා හෝ විවාහ වූ දිනයේ සිටි කෙනා නොවෙයි. මං අහන්නේ අපි ආදරය කළේ වෙන කෙනෙකුට නම්, අහවල් මගුලකටද අතීතයෙ හිටි කෙනෙකුට මැරීගෙන කත් අදින්නේ?. අතීතයේ ජීවත් වෙන්නේ. වර්තමානයේ ජීවත් වන අපිව වඩා හොඳින් තේරුම් ගන්න පුළුවන් අය මේ ලෝකෙ ඉඳිද්දි අපි මොකටද එහෙම අය නොසොයා දුක් විඳ විඳ ඉන්නෙ? මට නම් තේරෙන්නේ නැහැ."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මම නිරුත්තර වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ගමනාන්තයට ළඟා වීමට ගත වූ ඊළඟ පැය 2 1/2 ම මම කල්පනා කළේ ඇගේ පිළිතුරේ තර්කාණුකූල භාවය හා එයට අභියෝග කළ හැකි පිළිතුරක් ගැනයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඇය නැගූ ප්රශ්නය තවමත් මගේ හිතේ දෝංකාර දෙනවා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මිනිස්සු වෙනස් වෙනවා නම්, ඇයි අපිට වෙනස් වෙන්න බැරි?"</span><br />
<span style="font-size: large;">----------------------------------------------------------------------</span><br />
<span style="font-size: large;">*මගේ කළමණාකරණ උපාධිධාරී මිතුරන් තරහ වන්නට එපා. මේ ඇය කියපු දේ එළෙසින්ම සිංහලට නැගූ විට හැඟෙන අදහසයි.. මගේ පෞද්ගලික මතය නම් කිසිම උපාධිධාරියෙක් වෙනත් කිසිම උපාධිධාරියෙකුට වඩා ලොකු නැත කියාය.</span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-60440440869902128942015-02-17T19:18:00.002+05:302015-02-17T19:24:05.853+05:30හයිබ්රිඩ් සිහිනය බොඳ කළ එකාලාට සුද්ධ සිංහලෙන්....<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggfRqBxQrToJdFHlRNP6OC83hQ81u7vsxLvj3cRS60O4VXEyPFgaywyPVByN-qyanDUpseiH33mUyBIcmIJK06SPNb0emYAYFDVXS888kj5Mlkl6fdWlw3itlVf0SkDxnSuXUS7RDecQc/s1600/Untitled.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggfRqBxQrToJdFHlRNP6OC83hQ81u7vsxLvj3cRS60O4VXEyPFgaywyPVByN-qyanDUpseiH33mUyBIcmIJK06SPNb0emYAYFDVXS888kj5Mlkl6fdWlw3itlVf0SkDxnSuXUS7RDecQc/s1600/Untitled.png" height="172" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">හයිබ්රිඩ් ගැන හරවත් සමාජ කතිකාවතක් ඇතිවෙමින් පවතී. එයට පොහොර දමමින් බ්ලොග් එකෙහි මකුළුදැල් කැඩීමට තීරණය කළෙමි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සතුට නම් සිළුමිණේම මෙවැනි <a href="http://www.silumina.lk/2015/02/15/_art.asp?fn=ay1502156" target="_blank">අගනා අපක්ෂපාතී ලිපියක්</a> පළ වීමය. (එහෙත් යහපාලනය ෂෝක්..! කීමට ඉක්මන් නොවෙමි.)</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><span style="color: magenta;">ලංකාවේ හයිබ්රිඩ් මෝටර් රථයක් භාවිත කරන අයගෙන් 95% කට වඩා උගත් වෘත්තිකයින්ය.</span> වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම ධනපතීන් වන දේශපාලඥයින්, සුපිරි වය්යාපාරිකයින්, නින්දගම් වලින් ඕසෙට සල්ලි ගලන නායක හිමිවරුන්, මහාපරිමාණ ටියුෂන් ගුරුවරුන් වැන්නවුන් ඉන්ධන පිරිමැසීමක් හෝ පරිසර හිතකාමී බවක් ගැන තකන්නේ ඉතාමත්ම කළාතුරකිනි. <span style="color: #f4cccc;"><b>ඒ අනුව හයිබ්රිඩ් රථය යනු මෙරට උගත් වෘත්තිකයාගේ නිල වාහනය යයි කිවහොත් එය අතිශයෝක්තියක් නොවේ.</b></span> </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">උදාහරණක් ලෙස, මා ලැබූ අධ්යාපන පසුබිම මත, මගේ මිතුරන් බොහෝ දෙනා තොරතුරු තාක්ෂණික හෝ ඉංජිනේරු වෘත්තිකයින්ය. නැතහොත් සරසවි ඇදුරන්ය. ගණනින් 70ක් පමණ වන මගේ උසස් පාසැල්, විද්යාවේදී, පශ්චාත් හා ආචාර්ය උපාධි බැචාලාගෙන් හා මා සේවය කළ ආයතන සතරෙහි වෘත්තීය සඟයන්ගෙන් 50ක් පමණ එක්කෝ හයිබ්රිඩ් රථයක් භාවිත කරති; නැතහොත් ළඟදීම එකක් මිළදී ගැනීමට බලාපොරොත්තු වෙති. එය පෞද්ගලිකව මා සම්බන්ධයෙන්ද අදාලය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මෙවැනි සන්දර්භයක් තුළ මෙරට උගත් වෘත්තිකයින් සූරා කන මෙවැනි අම්බරු ආර්ථික ප්රතිපත්ති හඳුන්වා දීමෙන් සිදුවන්නේ මෙරට ගැන උගතුන් කළකිරී බුද්ධි ගලනයට ඉණිමං බැඳීම මිස අන් කිසිවක් නොවේ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="color: #f4cccc; font-size: large;">මෙවැනි අදූරදර්ශී රොබින්හුඩ් ප්රතිපත්ති හදනා එකාලා දැනගතු යුතු දෙයක් ඇත. එනම් පසුගිය රජය පිරිහීමට 6% කාලයේ උගතුන්ට කරනලද අවමන් පාරාවළල්ලක් ලෙස ක්රියාකළ බවත්, එකී දූෂිත රජය පෙරලන්නට විශ්වවිද්යාල ආචාර්ය සංගමය හා විශ්වවිද්යාල ප්රජාව සාධනීය මෙහෙවරක් ඉටු කළ බව</span><span style="color: #f4cccc; font-size: large;">ත් </span><span style="color: #f4cccc; font-size: large;">ය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එවන් සරසවි ප්රජාවේ හා ඉන් පිටවන්නන්ගේ වත්මන් හා අනාගත බලාපොරොත්තුවල ගෙළ සිඳලන්නට ඉදිරිපත් වන්නේ නම්, නුඹලාට වැඩි දුරක් යා නොහැකිය.</span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-89403735791996110552014-02-09T13:13:00.002+05:302014-02-09T13:13:36.561+05:30කාටවත්ම නොකී මගේ ප්රේම වෘත්තාන්තය<span style="font-size: large;">එක අතකට මේක කිසිම තේරුමක් නැති </span><span style="font-size: large;">දෙයක්</span><span style="font-size: large;"> කියලත් හිතෙනවා. කෙනෙක්ගෙ අතිශයින් පෞද්ගලික ජීවිතේ දේවල් තව කෙනෙකුට හෙළි කරන එක. </span><br />
<span style="font-size: large;">ඇත්තටම මේක කියවන කෙනෙකුට ගන්න කිසිම දෙයක් නෑ. නමුත් පුරා අවුරුදු 5ක් මම මේක හිතේ තදකරගෙන හිටියා. මාව හොඳින්ම තේරුම් ගෙන සිටිනවා යයි මා විශ්වාස කරන හිතවත්ම මිතුරු මිතුරියන්වත් මේ කතාව මෙච්චර විස්තරාත්මකව අදවන තුරුම දැනගෙන හිටියෙ නෑ. </span><br />
<span style="font-size: large;">එහෙනම් ඇයි මම මේ දේවල් හිටිහැටියෙම වමාරන්නෙ? මටත් හිතාගන්න බෑ ඇත්තම හේතුව. </span><br />
<span style="font-size: large;">ආසන්නතම හේතුව මේකයි. අවසානයක්, පරක් තෙරක් පේනතෙක් මානයකවත් නොපෙනෙන මේක මට දැන් ඇති වෙලා. කාට හරි කියලා දාලා හිත සැහැල්ලු කරගන්නයි අවශ්ය. </span><br />
<span style="font-size: large;">මගේ පෞද්ගලික ආත්මාර්ථකාමී අරමුණ වෙනුවෙන් ඔබේ වටිනා කාලය කා දැමීම ගැන දහස් වාරයක් මට සමාවන්න.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේක ඒක-පාර්ශවික ප්රේම කතාවක්. මේ දක්වා කතාව අහපු හැමෝම කිවුවෙ එහෙමයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එක-පාර්ශවික ප්රේමය, දෙදෙනාගේම එකඟතාවය ඇතුව දළුළා වැඩුණු, ගලා යන, බිඳුණු ප්රේමය තරම් උත්තරීතර දෙයක් නොවන බවයි, මට ඒ හැමෝම කිවුවේ. මේක සමාජ සම්මතයක් තරමටම මිනිස්සුන්ගේ හදවත් තුළ පැලපදියම් වී තිබෙන බව දකින්නට ලැබෙනවා. අවසානය කුමක් වුවත්, සම්මත හෝ අසම්මත ප්රේම කතා වලින් 99% කටත් වඩා දිවෙන්නේ එම, ඒ කියන්නේ දෙදෙනාගේම කැමැත්ත මත ඇතිවූ ඒවා.</span><br />
<span style="font-size: large;">දශක තුනක ජීවිතයේ මා නරඹූ දේශීය-විදේශීය නිර්මාණ දහස් ගණනක් අතුරින් ඒක-පාර්ශවික ප්රේමයට තැනක් දීපු </span><span style="font-size: large;">නිර්මාණ</span><span style="font-size: large;">ය</span><span style="font-size: large;">ක් මම දුටුවේ එකම එකයි. ඒ ගුණදාස කපුගේ ගායනා කරන 'උන්මාද සිතුවම්' ගීතය ඇතුළත් 'එක් ටැම් ගේ' සිනමා සිත්තම. මේ සටහන තබන්නට එයින් ලැබුණු ධෛර්යය අප්රමාණ බව කිවයුතුයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
මගේ ජීවිතයේ මම තරුණියන් 3 දෙනෙකුට ආදරය කර තිබෙනවා. කියන්න කණගාටුයි එයින් පළමු 2ම වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම ඒක පාර්ශවික ඒවා. ඒ කියන්නේ ඒවාට අනිත් පාර්ශවයෙන් අංශු මාත්ර හෝ දිරිගැන්වීමක් ලැබුණේ නැති බව අවංකවම කියන්න ඕනා.<br />
ඉන් පළමු එක ඇතිවූයේ මීට වසර 11කට පෙර, මා උසස් පෙළ හදාරණ කාලයේ. මා සහභාගී වූ රසායන විද්යාව කුඩා කණ්ඩායම් පන්තියකට පැමිණි අසල්වාසී සමවයස් තරුණියක් කෙරෙහි. අවුරුදු 3ක් විතර මම බලාපොරොත්තු තියාගෙන හිටියත් ඇය දැඩිව මාව ප්රතික්ශේප කළ නිසා සරසවියේ පළමු වසරේ මගේ කණ්ඩායම් ව්යාපෘතියක හිටපු කෙනෙකුට මා අවධානය යොමු කළා. මාස කිහිපයක් ඇවෑමෙන් කල් යල් බලලා මා මගේ අදහස ප්රකාශ කරන්නට ඔන්න මෙන්න තිබියදී මගේ මිතුරකු ඇයට ඇගේ ගම් පළාතේ පෙම්වතකු සිටින බව සොයාගත්තා. ඉතින් හිත හදාගන්නට සිද්ධ වුණා.<br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ගොඩක් දෙනෙකුට බොක්කටම වදින්නේ ප්රථම ප්රේමය බව පැවසෙතත් මා සම්බන්ධයෙන්නම් එය සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස්. හේතුව වඩාත් හොඳ අවබෝධයෙන් යුතුව, වඩාත්ම ගැඹුරින්, අධ්යාත්මිකව මම පෙම් කළේ තුන්වන සහ අවසන් වතාවට.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">පළමු වසර අවසානයේ විශ්වවිද්යාලය විසින් සංවිධානය කරපු ක්ෂේත්ර චාරිකාවකදී තමයි අපි එකිනෙකාට සමීප වුණේ. </span><br />
<span style="font-size: large;">මගේ දෙවන උත්සාහයක් අසාර්ථක වූ නිසා මා සිටියේ තරමක කළකිරීමෙන්. නමුත් ඒ ගමනේදී ඒ වනවිට එකම බෝට්ටුවේ සිටි ඇයව හඳුනාගන්නට ලැබුණා. එකම බෝට්ටුවේ කිවුවේ ඒ වන විට ඇයත් ඇගේ ආදරය බිඳිලා වේදනාවෙන් හිටියේ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අවුරුදු 2 1/2ක්ම අපේ හිතවත්කම (අවසානයේ ඇය එය හැඳින්වූයේ එහෙමයි.) ගලාගෙන ගියා. </span><br />
<span style="font-size: large;">මට ඕනෑ වුණේ ඇගේ ආදරය ස්ථිරවම දිනාගන්නා තුරු කිසිවෙකුටත්ම ඒ ගැන දැනගන්නට ඉඩ නොතැබීම. කොටින්ම මගේ හිතවත්ම මිතුරන්, මිතුරියන්වත් ඒ ගැන හාංකවිස්සියක්වත් දැනගෙන හිටියේ නෑ. ඉන් සමහරු අදවනතුරුත් මේ ගැන දන්නෙ නෑ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඇත්ත. ඇය මට කවදාවත්ම 'මම ඔයාට ආදරෙයි' කියා නෑ. අහන අහන කෙනා එය හුදෙක් මගේ හිතළුවක් යයි නිගමනයට එන්නට ඒක පාවිච්චි කරනවා. සමහරවිට ඇත්ත වෙන්න ඇති.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඒත් ඒ අවුරු දෙකහමාරට අපි අතරේ ඇතිවුණු දුරකතන සංවාද, කෙටි පණිවුඩ, 'මිස්ඩ් කෝල්ස්' (මීට අවුරුදු 7 1/2 කට කළින් ඔය ෆේස්බුක් වගේ සමාජ වෙබ් අඩවි ජනප්රිය වෙලා තිබුණෙ නෑ. 'මිස්ඩ් කෝල්' තමයි හුඟක් ජනප්රිය වෙලා තිබුණෙ.)</span><br />
<span style="font-size: large;">සමහර දවස්වල මගේ ජංගම දුරකථයට ඇයගෙන් ලැබුණු 'මිස්ඩ් කෝල්ස්' ගණන දුසිම් ගණනක්. කෙටි පණිවුඩ(එස්.එම්.එස්.)ත් එහෙමයි.</span><br />
<span style="font-size: large;">ඒ කිසිම එකක 'ආදරය' කියන වචනය තිබුණේ නැති බව ඇත්තයි. නමුත් මේ හැම එකකම සාමාන්ය මිත්රත්වයට එහා ගිය දැඩි ලෙන්ගතුකමක් තිබුණු බවයි මට හැඟී ගියේ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඇයත් මා මෙන්ම ඉතාම සංවේදී හදවතක් තිබුණු කෙනෙක්. ඉතාම සුළු දේටත් මහා ලොකුවට සිත රිදවා ගන්නා කෙනෙක්. මේ අවුරුදු දෙක හමාරට එවැනි සිදුවීම් දුසිම් ගණනක් ඇය මට පවසා තිබෙනවා. සමහර දවස්වල රාත්රියට අපි පැය ගණන් හැඟීම්බර කතාවල යෙදුණා. කෙළින්ම ආදරය යන මාතෘකාවට නොබැස්සත් අපි කතා කළේ ඊට ගොඩක් සම්බන්ධ දේවල් ගැන. ජීවිතය ගැන, සමහර දේවල්වල නිස්සාරත්වය ගැන එකිනෙකා හිතන පතන විදිය ආදියයි. එතැනදී මට හැඟී ගිය දෙයක් තමයි, මේ තරම් මම සිතන පතන විදියට අනුකූලතාවයක් දක්වන වෙනත් සිතක් දරන්නෙක් මේ ලෝකේ සිටීම හරිම පුදුම සහගතයි කියන කාරණය. අපි අතරේ ඒ තරම් ගැලපීමක් තිබුණා. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඇයට මා ගැන හැඟුණේ හුදෙක් සාමාන්ය මිත්රයෙක් ගැන දැණුන විදියටයි කියා මට තවමත් සිතෙන්නේ නෑ. එය එහෙම වූයේ කෙසේදැයි වචනයෙන් විස්තර කරන්නට බැහැ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඒ අවුරුදු 2 1/2 තුළදීම මම ඇයට මගේ ආදරය ප්රකාශ කරන්නට සුදුසු අවස්ථාවක් එනතුරු කල්මරමින් සිටියේ. නමුත් විස්තර කරන්නට තේරෙන්නේ නැති හේතුවකට මා එය දවසින් දවස කල් දැමුවා. එය එයට වඩාත්ම සුදුසු වේලාව නොවේයයි මගේ සිත කියූ නිසයි. අනවශ්ය ලෙස කළබල වීමෙන් ආදරය පමණක් නොව, ජීවිතයේ හමුවූ වඩාත්ම මා තේරුම් ගත්, අවිහිංසක, සංවේදී, හැඟුම්බර, චාම්, සරල, අවංක යන ගුණවලින් පරිපූර්ණ වූ තැනැත්තියගේ මා කෙරෙහි අවධානය, සැබෑම ලෙන්ගතුකම, ඇසුර පවා අහිමි වී යා හැකි බව මට හැඟී ගියා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ අතරේ ඇගේ යම් සියුම් වෙනසක් මා නිරීක්ෂණය කළා. වෙනදාට වඩා කල්පනාවේ නිමග්න වෙමිනුයි ඇය කාලය ගත කළේ. යම් කෙනෙකුට දුරකථනයෙන් අමතන්නට ඇය උත්සාහ දරණ බවත්, අනිත් කෙළවරෙන් යහපත් ප්රතිචාරයක් නොදක්වන නිසා යම් තැවුලකින් ඇය සිටින බවයි මට හැඟුනේ. නමුත් ඇගේ නිහඬ බව ප්රශ්න කරන්නට මා බිය වුණා. මේ වනවිටත් මට එසේ කිරීමට අයිතියක් තිබුණේ නෑ.</span><br />
<span style="font-size: large;">අන්තිමේදී මගේ ප්රාණ සමාන යෙහෙළියක් මඟින් මා පිළිබඳව ඇගේ අදහස කුමන ආකාරයක එකක් දැයි දැනගැනීමට මා තීරණය කළා.</span><br />
<span style="font-size: large;">මා යෙදවූ යෙහෙළිය ඉතා විශ්වාසවන්ත වුවත්, ඇය කී කතාව මට පිළිගන්නට අපහසු වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"එයා හොඳ යාලුවෙක් තමයි. ගතිගුණත් ගොඩක්ම හොඳයි. නමුත් එයා වගේ කෙනෙක් බඳින්න නම් මම කැමති නෑ."</span><br />
<span style="font-size: large;">එයට හේතුවත් මගේ මිතුරිය උපක්රමශීලීව අසාගන්නට සමත් වූ තිබුණා. එයත් විශ්වාස කරන්නට අපහසුයි.</span><br />
<span style="font-size: large;">ඇය පවසා ඇත්තේ මෙවැන්නක්:</span><br />
<span style="font-size: large;">ඇයට අවශ්යයිලු සරසවියෙන් පිටවූ වහාම විවාහ වීමට. ඇය විවාහ කරගන්නා තැනැත්තාට තමන්ගේම කියා නිවසක්, වාහනයක් තිබිය යුතුයිලු.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඇය වගේ සරල, චාම් (ඇත්තටම මම ඇයට කැමති වන්නට ප්රධානම හේතු එකී කී ගුණාංගයි.) භෞතික දේවල් වලට වඩා අධ්යාත්මික දේවල් අගය කරන කෙනෙක් හදවතට එකඟව ඒ විදියට කතා කරන්නේ කොහොමද කියා මට සිතාගන්නවත් බැරි වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මොකද්ද මේ කතාවේ තේරුම කියා මා දින ගණනක් කල්පනා කළා. සමහරවිට ඇය කියපු කාරණය ඇත්ත වන්නට පුළුවන්. හැඟීමවලට ඉඩනොදී යථාර්ථයට මුහුණදෙන්නට ඇය ඉටාගන්න ඇති.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">නමුත් මා පරාජය බාරගන්නට කැමති වූයේ නෑ. විශේෂයෙන්ම ඇය වගේ අය අද කාලේ හොයන්න හරිම අමාරුයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඉතින් මම තීරණය කළා ඇයට අවශ්ය සුදුසුකම් හදා ගැනීමට.</span><br />
<span style="font-size: large;">ඒ වනවිට මම සිහින මවමින් සිටියේ උපාධියේ ප්රථම පන්ති සාමර්ථයක් ලබා ආචාර්ය මණ්ඩලයට බැඳීමට. එය මා පමණක් නොවේ, ඇය ඇතුළු මුළු විශ්වවිද්යාලයම දැන සිටියා. මගේ ඒ ගැන කිසිවෙකුට අබමල් රේණුවකවත් අවිස්වාසක් තිබුණේ නෑ. </span><br />
<span style="font-size: large;">නමුත් ඇය වෙනුවෙන් අවශ්යනම් එය පවා අත් හරින්නට මා තීරණය කළා. (මීට වසර 5-6කට පෙර විශ්වවිද්යාල කථිකාචාර්යවරයෙකුට ලැබුණේ ඉතාම සොච්චම් වැටුපක්.)</span><br />
<span style="font-size: large;">උපාධිය ලැබූ පසු ආචාර්ය මණ්ඩලයට නොබැඳී ඉංජිනේරුවකු ලෙස පෞද්ගලික අංශයේ රැකියාවක නිරත වී, එයින් ලැබෙන ඉහළ වැටුපෙන් සාපේක්ෂව කෙටි කාලයක් තුළ නිවස හා වාහනය යන අරමුණු වලට ලඟා විය හැකි බව මට පෙනී ගියා.</span><br />
<span style="font-size: large;">මේ අනුව, ඒ කැපකිරීම කිරීමට මා සම්පූර්ණ සූදානමින් සිටියා. ඒ අරමුණු ඉටුකරගන්නා තෙක්, තවදුරටත් අපේ සමීප සම්බන්ධතාවය පෙර පරිදිම ඉදිරියට ගෙන යාමටයි මා බලාපොරොත්තු වූයේ.</span><br />
<span style="font-size: large;">මේ වනවිට උපාධියේ තුන් වන වසර අවසාන භාගයයි ගතවෙමින් තිබුණේ. ඒ වනවිටත් එකිනෙකාගේ සුවදුක් විමසන කෙටි පණිවුඩ හුවමාරු වෙමින් තිබුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඒ අතරේ මගේ මිත්රයෙක් ගෙනා ආරංචිය නම් මට සුභදායක එකක් වුණේ නෑ. එයින් කියැවුණේ ඇය ඇගේ ගම් පළාත වන මීරිගම ප්රදේශයේ පෞද්ගලික විශ්වවිද්යාලයක නාවික ඉංජිනේරු විද්යාව හදාරණ තරුණයෙගෙන් ආදරය අයදින බව.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එක්තරා දිනෙක මම දුටුවා ඇගේ යම් කැපී පෙනෙන වෙනසක්. ඇය වෙනදාට වඩා බොහෝ සතුටින් සිටින බවයි මා දුටුවේ. ඇගේ ජංගම දුරකථනයටත් කිසිම නිවනක් තිබුණු පාටක් පෙනෙන්නට තිබුණේ නෑ.</span><br />
<span style="font-size: large;">මා අනුමාන කළ දේ නිවැරදි වී තිබුණා. ඔහු ඇගේ ආදරය පිළිගෙන තිබුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ලෝකයට හොරෙන් ආලය කිරීමේ බරපතලකම මට තේරුණේ එදායි. අපි අතර සිදුවූ කිසිම දෙයක් අප දෙදෙනා හැර අන් කිසිවෙකු දැන සිටියේ නෑ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එය මට දැඩි කම්පනයක් ඇති කරන්නට සමත් වුවත් හිතේ හැටියට ශෝක වන්නට හැකි වාතාවරණයක් එහි තිබුණේ නෑ. ප්රසිද්ධියේ හිතේ අමාරුව පිට කරන්නට යාමෙන් මා උන්මත්තකයෙකු හා කුහකයෙක් යයි මිතුරන් අතරේ ආකල්පයක් ඇති වනවාට මා බිය වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එදින මා දැඩි තීරණයක් ගත්තා. ඒ දෙබිඩි ජීවිතයක් ගතකරන්නටයි. එනම් ලෝකයට පෙනෙන්නට ඉතාම සාමාන්ය ජීවිතයක් ගතකරන අතර දුක, ශෝකය හුදකලාවම විඳ දරාගන්නට. වෙනත් වචනවලින් කියනවා නම් සැහැල්ලු විනෝදකාමී ජීවිතයක් ගතකරන බව මවාපාමින් රහස් ශෝකභරිත ජීවිතයක් ගෙවන්නට.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මගේ එම තීරණය වහාම ක්රියාවේ යෙදුණා. </span><br />
<span style="font-size: large;">ඒ අනුව දිවාකාලයේ සාමාන්ය දිවි පෙවෙතක් ගතකළ මා, දේශන නිම වී පැමිණ කාමරයට වැදී දොර වසා විදුලි පහන නිමා දමා, යහනේ වැතිරී පැය ගණනක් හිතේ හැටියට ශෝක වන්නට මා පුරුදු වූවා.</span><br />
<span style="font-size: large;">(කෘෂි විද්යා සිසුවෙකු වූ මගේ කාමර සඟයා, හිස් ඇඳක් තිබූ වෙනත් කෘෂි විද්යා සිසුවෙකුගේ කාමරයේ ලැගුම් ගන්නට යාම එයට විශාල පහසුවක් වුණා.)</span><br />
<span style="font-size: large;">මටත් නොදැනීම ආහාර රුචිය කෙමෙන් කෙමෙන් මගෙන් ඉවත් වී ගියා. තරමක් තරබාරු සිරුරක් තිබූ මගේ ශරීරය ක්රමයෙන් කෘශ වී යන්නට පටන් ගත්තා.</span><br />
<span style="font-size: large;">ශරීරය දුර්වල වීම හේතුවෙන් මා නිතර රෝගාතුර වන්නට පටන් ගත්තා. රෝගවලට ප්රතිකාර ගන්නා බව ඇඟෙවුවත් ඇත්තටම එවැන්නක් සිදු වුනේ නෑ. 'ඕනේනම් ඉබේම සුව වී ගියාවේ. නැත්නම් වෙන ඕනම දෙයක් වුනාවේ' යන ස්ථාවරයක මා සිටියා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මාස 7කට පමණ මේ විදියට ගෙවී ගියා.....</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එකදිගට මාසයක් විතර උණ, ශරීරය අප්රාණික බව තිබුණා. හරිහැටි ප්රතිකාරයක් ගැනීමට මට වුවමනාවක් ඇති වූයේ නෑ. කෑම අරුචිය උත්සන්නම වුණා. ජීවිතය යන්තම් ගැටගසා ගත්තේ බිස්කට් කිහිපයක් සහ ප්රධාන වශයෙන්ම ග්ලූකෝස් වලින් සහ ෆාමසියකින් මිළදී ගත් 'ජීවනී' නම් පානයකින්.</span><br />
<span style="font-size: large;">දිනක් මේ මෙහි උච්චයට ළඟා වුණා. සිහිසුන්ව ඇදවැටුණු මා රෝහලට ඇතුළත් කරනු ලැබුවා.</span><br />
<br />
වෛද්ය පරීක්ෂණවලින් හෙළි වූයේ මගේ රුධිරගත ග්ලූකෝස් මට්ට්ම ඇදහිය නොහැකි තරම් ඉහළ මට්ට්මක පවතින බවයි. සංඛ්යාත්මක වශයෙන් එය 667ක් වූවා. එවැනි ඉහළ අගයක් ඔවුන්ගේ ජීවිතයේ කිසි දිනෙක වාර්තා වී නොමැති බව වෛද්යවරු ප්රකාශ කළා. එහි ප්රතිඵලයක් ලෙසට මා තාවකාලික අර්ධ අන්ධභාවයට පත්වූවා.<br />
වැඩිදුර පරීක්ෂණ වාර්තා මගින් වෛද්යවරු මවිතයට පත්වුණා. එනම් මට වැලඳී තිබුණේ අකලට වැළඳෙන දියවැඩියා ප්රභේදය (Type I/Insulin dependent) නොව, වයස්ගත පිරිසි අතර බහුල Type II/Insulin independent නම් ප්රභේදයයි.<br />
ජානමය හේතු නිසා තවත් වසර ගණනාවකින් මතුවන්නට තිබූ ප්රවේණික රෝගයක්, අධික මානසික අසංතුළිත භාවය නිසා කල්තියා අත්විඳින්නට සිදු වූ බවයි විශේෂඥ වෛද්ය මතය වූයේ.<br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මා නේවාසිකව ප්රතිකාර ලැබූ සති 3 තුළ තුළ මා බලන්නට පැමිණි ලබැඳියන් අතර සෑම දිනකම මම ඇගේ දෑස බලාපොරොත්තු වුවත් කවදාවත් </span><span style="font-size: large;">එය </span><span style="font-size: large;">ඉටුවූයේ නෑ. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මා මුළින් කී මගේ දෙබිඩි ජීවිතය, වසර 5කට පසුවත් අදටත් නොවෙනස්ව පවත්වාගෙන යනවා. ඉන් මිදෙන්නට මට කවදා හැකියාවක් ලැබේදැයි සිතාගන්නටත් අමාරුයි.</span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com34tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-16074254132034788052014-01-17T10:02:00.003+05:302014-01-17T10:02:56.871+05:30උන්ටම ගිය රටක්....!<span style="font-size: large;">ප්රභූවරයෙක් මහමග වඩින කල ලේන්සුව අතට ගෙන කාණුවට බැස, දෙකට නැමී 'හාමුදුරුවනේ' යයි කී කලක් තිබුණි. මා සිතා සිටියේ ඒ යුගය අවසන් බවය. එහෙත් ඊයේ අපරභාගයේ සන්ධ්යා කාලයේ සිදුවූ එක්තරා අත්දැකීමක් හේතුවෙන් මගේ ඒ කල්පිතය බිඳී ගියේ ය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">වෙහෙසරකර දිනක නිමාව සනිටුහන් වෙද්දී මා රියට ගොඩවූයේ නිවස බලා යාමටය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">වාහනය මාතර - කතරගම ප්රධාන මාර්ගයෙන් ඇතුළ් මාර්ගයට දමා වැඩි දුරක් යාමට මත්තෙන් ප්රධාන ලාම්පු දල්වාගත්, එක්සත් රාජධානියේ නිෂ්පාදිත නවතම ඩිෆෙන්ඩර් වර්ගයේ ජිප් රථ පෙළක් විරුද්ධ දිශාවෙන් එනු දක්නා ලදී. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">පාරේ ඉඩ තිබෙන්නේ වාහන දෙකක් යන්තමින් මාරුවීමට පමණි. එසේ තිබියදී රිය පෙරහර පැමිණෙන්නේ අධික වේගයෙනි. ඒ මදිවට ඩිෆෙන්ඩර් වර්ගයේ රථ 4ට මැදිවූ අළුත්ම සුදු පැහැති ලෑන්ඩ් කෲෂර් ප්රාඩෝ රථයක් එන්නේ පාර හරි මැදය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ප්රාඩෝ රථ</span><span style="font-size: large;">ය </span><span style="font-size: large;">හා</span><span style="font-size: large;"> මගේ රථය ගැටී අනතුරක් සිදුවීමට ඔන්න මෙන්නය. එහෙත් එහි රියැදුරුට රාජ උෂ්ණය වැදී තිබීම නිසාවෙන්දෝ මා රිය ලං ලංව පැමිණෙනු දැකීම කිසිදු චකිතයක් ඇති කරන්නට සමත් නොවී ඇති බව පැහැදිලි විය. මාර්ගය අයිනට ගනු වෙනුවට එය තවදුරටත් වේගය අඩාල නොවීම මා රිය දෙසට විදුලි වේගයෙන් එනු පෙණින.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ගෑවෙන-නොගෑවෙන ගානට අනතුරක් නොවී රථය බේරාගැනීමට මට ඇති එකම විකල්පය මා ගතිමි. එකම වෙනස ලේන්සුව කරට ගැනීම වෙනුවට ඉංග්රීසි කුණුහරුපයක් කියැවීම පමණි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අපූරු ප්රභූවරු!</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">පිං බත් කෙළින පිං තෙල් වලින් දුවනා පිං වාහන වලින් සවාරි ගසනා පිනාලා නොදන්නා වග නම්, මහමග උන්ගේ අප්පාගේ බූදලයක් නොවන බවත්, දශක තුනක් අනේකවිධ කැපකිරීම් මැද කෘතිමව වඩවාගත් සිය මොළය මිරිකා ගත් මුදලින් ගත් ඉංජිනේරුවාගේ දුප්පත් වාහනය පමණක් නොව, දහඩිය කඳුළ මතින් ගත් කම්කරුවාගේ බයිසිකල් කටුවද පිනට පහළ වූ පින් ප්රාඩෝවට, ඩිෆෙන්ඩරයට වඩා වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම වටිනා බවත් ය.</span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-16716179846454798612014-01-04T23:04:00.001+05:302014-01-05T13:16:23.761+05:30ඉන්ටර්නල්ද? එක්ටර්නල්ද?<span style="font-size: large;">මේ සටහන තබන්නට හේතුවූයේ <a href="http://kurutugegeepawra.blogspot.com/2014/01/blog-post_3.html" target="_blank">මෙන්න මේ</a> අදහස් දැක්වීම යි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සරලවම එහි කියන්නට යත්න දරන්නේ, බාහිර උපාධිධාරියාට වෘත්තීය කටයුතු සම්බන්ධයෙන් 'සම තැන දීම' අසාධාරණ බවයි. කරුණාකර සටහන අවසන් වන තුරු මගේ ආකල්පය ගැන අවසන් තීරණයකට එන්න එපා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">රජයේ විශ්වවිද්යාලයක පූර්ණකාලීනව උපාධියක් හදාරණ කෙනෙක්ගේ ජීවන අත්දැකීම් වෙනස්. මොකද විශ්වවිද්යාලයක් කියන්නේ වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම එය විශ්ව-විද්යාලයක් (Univers-ity) වන නිසා. එයින් ලැබෙන්නේ අද්විතීය විශ්වීය (Universal) දැනුමක්. පොත පතේ දැනුම පමණක් නොවෙයි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ගෙදරදී තමන්ගෙ රෙද්දක් හෝදගන්න බැරි, තේ එකක්වත් හදාගන්න බැරි හාමුලා, කුමාරිහාමිලා කැම්පස් ඇවිත් අගේට තමන්ගේ වැඩ කරගන්නවා. අවුරුද්දකින් දෙකකින් අගේට උයන්නත් ඉගෙන ගන්නවා. ගෙදරදි බැරිවෙලාවත් ආයුධයක් අල්ලන්නෙ නැති, කැත්ත උදැල්ල අල්ලන්න දන්නේවත් නැති උන් අගේට මළ ගෙවල්වල කාණු කපනවා. වත්තෙ හතර මායිම නොදන්න උන් ලංකාවෙන් තුනෙන් දෙපංගුවක් කවර් කරනවා. කුණුහරුපයක් ඇහුණොත් ලැජ්ජාවෙන් මූණ රතුවෙන උන් අපූරුවට කුණුහරුප කියනවා. කෙල්ලෙකුටනම් ඇඹරෙන්නේ නැතුව අහගෙන, දරාගෙන ඉන්න පුළුවන් හැකියාවක් ලැබෙනවා. (මේ හැමදේම ජීවිතේට වැදගත්.)</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කැම්පස් එකක් කියන්නේ සමාජයේ සෑම ජනකොටසකම නියෝජනයක්. සෑම ජාතිකයකම, සෑම ආගමකම අය එතන ඉන්නවා. විවිධ සංස්කෘති එහිදී මිශ්ර වනවා. ඒ විතරක් නොවෙයි, විවිධ මත, ආකල්ප දරන පුද්ගලයින් හා ගැටෙන්න වෙනවා. විවිධ සමාජ වලින් පැමිණි අය (ධීවර ආදී.), විවිධ තරාතිරම් වල අය, විවිධ දේශපාලන මත දරන අය, කුලභේද සලකන අය, <a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2013/03/blog-post_9200.html" target="_blank">උඩරට-පහතරට භේද සලකන අය</a>,</span><span style="font-size: large;"> විවිධ දුර්ගුණ, විකෘති ඇබ්බැහි වලට යොමු වුණු අය ආදී වශයෙන් සංකීර්ණ සංකලනයක්. ඒ හැම ජාතියේම අය එක්ක එක නේවාසිකාගාරයේ, එක කාමරයේ ඉන්න සිදුවනවා. (උදාහරණයක් විදියට සරසවි ශිෂ්යයන් අතරේ ඉන්නවා ගංජා පානය කරන අය, මම හොඳට දන්නවා. අපේ හොස්ටල් එකේ හිටියා හෙළුවෙන් ඇවිදින එකෙක්.</span><span style="font-size: large;">)</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සාමාන්ය පවුලක කෙනෙක් වන මම, කෝටිපති ව්යාපාරිකයින්ගේ දෝණියැන්දලා එක්කත්, මහපොළ 2,500න් තමනුත් ජීවත් වෙලා ඉතුරු කරලා ගෙදරටත් යැවූ අන්ත දුගී අසරණ 'තෙලා' එක්කත් එකම පොල් රොටිය බෙදාගෙන කාලා තියෙනවා. </span><br />
<span style="font-size: large;">කැම්පස් එනකොට සිංහල වචනයක් වත් නොදන්න (පස්සේ අපිටත් වඩා දක්ෂ විදියට සිංහල කුණුහරුප කියපු.) දමිළ 'කැනා' (ඔය පහළ පිතූරෙ දැකුම්-කළුවට ඉන්නෙ කැනෝජන් හෙවත් ආරණීය 'කැනා'. උගේ ගැන වෙනම සටහනක් නෙමෙයි පොතක් ලියන්න පුළුවන්. හරිම ආතල් ඩයල් එක.</span><span style="font-size: large;">) ප්රධාන චරිතය රඟපාපු සහ ෆයිරූස්, ෂිෆාන් සහ රිෆ්කි මුස්ලිම් මිතුරන් වෙතින් සහාය නළුවන් විදියට උපරිම සහයෝගය ලබපු වේදිකා නාට්ය 3ක් </span><span style="font-size: large;">සාර්ථක</span><span style="font-size: large;">ව </span><span style="font-size: large;">වේදිකාගත කරලා තියෙනවා. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOsbEHXPir9y87h7jhgUtXQHaUsjDFL-28-hv0WD7TTUOHiAtCHN6mYRnmKYKQeCbXzwUldlD62RNdAYE3nxXe-3caM00TxKc_aAYuQyO187ko4f8mTw3a65N7075meezC1Q_W8FsUBNs/s1600/Suneth's+Image(625).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOsbEHXPir9y87h7jhgUtXQHaUsjDFL-28-hv0WD7TTUOHiAtCHN6mYRnmKYKQeCbXzwUldlD62RNdAYE3nxXe-3caM00TxKc_aAYuQyO187ko4f8mTw3a65N7075meezC1Q_W8FsUBNs/s320/Suneth's+Image(625).jpg" width="240" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කැම්පස් ජීවිතේ උපරිමෙන් විඳපු කෙනෙකුට, ඒ කියන්නෙ විවිධ සංස්කෘතින් එක්ක මිශ්ර වෙච්ච කෙනෙකුට කවදාවත් පට්ට ජාතිවාදියෙක් වෙන්න බෑ. කැනාල හිතන්නෙ, පතන්නෙ, අපිව දකින්නෙ කොහොමද කියන එක තේරෙන්නෙ උන් එක්ක එකට කාපු, පිස්සු කෙළපු උන්ට විතරයි. උන් අපි ගැනත්, අපි උන් ගැනත් හිතන හැටි වෙනස් කරන්නෙ නැතුව කවදාවත් මේ රටේ ජාතික ලෙඩේ - ජාතිවාදය නිට්ටාවටම සුව කරන්න බෑ. මෙන්න මේ අතිනුත් (හරියට) කැම්පස් ගියපු එකෙක් සාමාන්ය එකෙකුට වැඩිය පරිණත වෙනව. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
සංවිධානය කරපු දන්සැල්, අවුරුදු උත්සව, වෙසක් උත්සව, රාමසාන්, දීපවාලි ආදී උත්සව සංබ්යාව මෙච්චරයි කියා කියන්න බෑ. ගියපු විනෝද චාරිකා ගණනත් ඉලක්කම් දුසිම් කිහිපයකට අඩු නෑ. කොටින්ම මගේ ඡායාරූප එකතුවෙන් 90% කටත් වඩා තියෙන්නෙ ඒ සදා අමතක නොවෙන මිහිරි මතක.<br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මිනිසුන් එකිනෙකා </span><span style="font-size: large;">තේරුම් ගන්නවා. අන්යෝන්ය සහයෝගය, නායකත්වය, සංවිධානය, වගකීම් ඉසිලීම, මිනිස්සුන්ගේ අමාරුකම් තේරුම් ගැනීම, වැරදි වලට සමාව දෙන්නට ඉගෙන ගන්නවා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කණ්ඩායමක් විදියට වැඩ කරන්නේ කොහොමද (කණ්ඩායම් ව්යාපෘති වලදි.), ඒ වගේ වෙලාවක එකෙක් වැටුණොත් (ලව් සීන් එකක් නිසා/ආර්ථික හෝ වෙනත් නොසිතූ විරූ මානසික/සාමාජයීය ආදී සංවේදී ගැටළුවක් නිසා) කොහොමද ඌව ගොඩ දාන්නෙ කියලා ඉගෙන ගන්නවා. </span><br />
<span style="font-size: large;">කැම්පස් උප සංස්කෘතියෙ(sub-culture) තියෙනවා 'කුප්පිය දානවා' කියල එකක්. මේකෙදි කරන්නෙ දේශනවලදි ගොඩක් අයට නොතේරෙන කරුණු, තේරුණු කෙනෙක් සරලව කියා දෙන එක. පුදුමය කියන්නෙ මහාචාර්යවරු මාස ගණන් කියලත් තේරෙන්නෙ නැති ඒව කුප්පියෙදි විනාඩි ගණනෙන් තේරෙන එක. (ඒක භාෂාමය සහ ආකල්පමය හේතු මත සැබෑ වන ආශ්චර්යයක්. ආකල්පමය කිව්වෙ සමහරු මහාචාර්යවරු කියන දේවල් තේරෙන්නෙම නෑ කියල පූර්ව-ආකල්පෙක ඉන්න නිසා.) මේ අත්දැකීම් සාමාන්ය ජීවිතේට වගේම වෘත්තීය ජීවිතේටත් ඉතාම වැදගත්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">දුප්පත්-පොහොසත් සෑම දෙනෙක්ම ජීවිතය හරියටම අත්දැකීමෙන් විඳින්නේ මෙහිදි කිව්වොත් එය නිවැරදියි. </span><br />
<span style="font-size: large;">මේ පහත තියෙන්නේ ඒවාට සාක්ෂි. මේ අඩවිය කියවලා වැඩිම දෙනෙක් සිනාසුනු මෙන්ම අඬපු අනුවේදනීය සත්ය සටහන්. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සරසවි ජීවිතයේ රසවත් සිදුවීම්.</span><br />
<br />
<ul>
<li><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2012/08/blog-post_3536.html" target="_blank"><span style="font-size: large;">පිට්ටුව</span></a></li>
<li><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2012/08/blog-post_731.html" target="_blank"><span style="font-size: large;">පිහි ඈනුම (වැරදීමක් නොවේ)</span></a></li>
<li><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2012/09/blog-post_7234.html" target="_blank"><span style="font-size: large;">පින් අනුමෝදනාව</span></a></li>
</ul>
<br />
<span style="font-size: large;">සරසවියේදී හමුවූ අපූරුම චරිත</span><br />
<br />
<ul>
<li><span style="font-size: large;"><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2013/07/blog-post_9841.html" target="_blank">වීරප්පන්</a></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2012/09/blog-post_4287.html" target="_blank">N (නම කියන්න බෑ. කෙල්ලෙක්.)</a></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2012/08/blog-post_29.html" target="_blank">ෂෙරීෆ්</a></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2012/09/blog-post_17.html" target="_blank">සෙමා</a></span></li>
</ul>
<br />
<span style="font-size: large;">වෙනස් අත්දැකීම්</span><br />
<br />
<ul>
<li><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2012/08/blog-post_7617.html" target="_blank"><span style="font-size: large;">තවත් එක් සංවේදී සත්ය කතාවක්…</span></a></li>
<li><span style="font-size: large;"><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2012/12/blog-post_6554.html" target="_blank">ඈත පලාත්වල ජීවිත</a></span></li>
<li><span style="font-size: large;"><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2013/07/blog-post_4.html" target="_blank">විශ්වාසය</a></span></li>
<li><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2012/09/blog-post_13.html" target="_blank"><span style="font-size: large;">ජීවන සුනාමිය</span></a></li>
<li><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2012/10/blog-post.html" target="_blank"><span style="font-size: large;">කාලය මැවු වෙනසක අරුමේ...</span></a></li>
<li><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2013/01/blog-post.html" target="_blank"><span style="font-size: large;">වචන දුසිමක් කළ විප්ලවයක්.....</span></a></li>
<li><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2013/06/blog-post_21.html" target="_blank"><span style="font-size: large;">නුඹට අවසරයි.....</span></a></li>
<li><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2013/08/blog-post_5.html" target="_blank"><span style="font-size: large;">පසුතැවීම</span></a></li>
<li><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2012/12/blog-post_9929.html" target="_blank"><span style="font-size: large;">දැන් හැදෙන ළමයි</span></a></li>
</ul>
<br />
<span style="font-size: large;">බලන්න, මේ අඩවියේ සටහන් වලින් වැඩිම ප්රමාණයක් සහ ජනප්රිය සහ වැඩිම ප්රතිචාර (කමෙන්ට්ස්) ලැබූ සටහන් සියල්ලම පාහේ සරසවි ජීවිතයට සම්බන්ධ ඒවා. ඒ කියන්නේ ජීවිතේ හොඳම අත්දැකීම් වලින් අති බහුතරය ලබා තිබෙන්නේ සරසවි භූමිය තුළදී. සරසවි ජීවිතයේ වසරක්, සාමාන්ය ජීවිතයේ වසර 5කට මා සමාන කරන්නේ ඒ නිසයි.</span><br />
<br />
<span style="font-size: large;">නමුත්, සමාජ අත්දැකීම් අතින් අභ්යන්තර උපාධිධාරියෙක් බාහිර උපාධිධාරියෙකුට වඩා </span><span style="font-size: large;">අනිවාර්යයෙන්ම ඉදිරියෙන් සිටියත් විෂය දැනුමෙන් බාහිර උපාධිධාරියෙක් එවැන්නෙකුට දෙවැනි වන්නේ නෑ. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මා මේ කරුණ කියන්නේ දීර්ඝ කාලීන අත්දැකීම් වලින්. ඔය දෙපිරිසම සමඟ මා විවිධ අවස්ථාවල ගණුදෙනු කර තිබෙනවා. ඇතැම්විට බාහිර උපාධිධාරීන් සිටින්නේ පූර්ණ කාලීනව සරසවි වල ඉගෙන ගත් අයට පවා ඉදිරියෙන්. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">බාහිර උපාධිධාරියෙක් සිය උපාධිය සම්පූර්ණ කරන්නේ දහසකුත් එකක් අභියෝග, දුක් කම්කටොළු මැද. අභ්යන්තර වුවත්, බාහිර වුවත් උපාධියක් සම්පූර්ණ කිරීම පහසු කටයුත්තක් නොවෙයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මෙන්න මේ නිසා, රැකියාවක් ප්රදානය කිරීමේදී බාහිර උපාධිධාරියාට සම අයිතිය දෙන එකේ වැරැද්දක් මම නම් දකින්නේ නැහැ. සරසවි යන්නට ලකුණු කිහිපයක් මදිවූ පළියට ඔවුන් හෙළා දැකිය යුතු නැහැ. ඔවුනුත් අපේම සොයුරන්, සොයුරියන්.</span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com39tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-44990403908789589362013-12-09T13:42:00.001+05:302013-12-09T19:20:24.546+05:30බැහැලා බැහැලා දැන්නම් බැහැලා...<span style="font-size: large;">දැන් නම් මගේ දේශප්රේමී උණ හොඳටම බැහැලා ය. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">දේශප්රේමයෙන් ඔද වැටී, දේශීය නිෂ්පාදකයා නගා සිටුවීමේ පරම පවිත්ර උත්තුංග චේතනාව පෙරදැරි කරගෙන, දේශීය (යයි කියාගත්, චීනයෙන් කොටස් ගෙන්වා එකළස් කරන) සමාගමකින් මිළදී ගත් මෝටර් රථයක් නිසා ය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඉතා සුළු අනතුරකට ලක්ව (ඩීමෝ බට්ටෙක් අතුල්ලාගෙන යාම නිසා) ඉදිරිපස Passenger Side දොරේ තහඩුව ටිකක් ඇතුළට එබුණි.</span><br />
<span style="font-size: large;">එවෙලේම වීදුරුව පහත් කරන්නට උත්සාහ කළෙමි. මෝටරය කැරකෙන බව දැනුනත් වීදුරුව පහත් වූයේ නැත. යම් හේතුවක් නිසා එය සිරවී තිබුණි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">රක්ෂණ සමාගමෙන් රු. 16,000 ක මුදලක් ඇස්තමේන්තු කර අනුමත කළේය. </span><span style="font-size: large;">පිටින් පෙනෙන හානියට වඩා අභ්යන්තර හානි තිබිය හැකි බැවින් මා ඒ ගැන විමසුවෙමි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">වීදුරුව පවා සුළු හෝ හානියක් නොමැතිව හොඳින් තිබෙන නිසා ඔවුන් (පමණක් නොව මමද ) විශ්වාස කළේ තහඩු දිගහැරෙන විට අවහිරය ඉබේම විසඳෙනු ඇති බවයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අවශ්යනම් අභියාචනයක් ඉදිරිපත් කිරීමේ එකඟතාව මත මා එම වටිනාකමට එකඟ වූයෙමි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">නමුත් අවාසනාවක මහත! ගරාජයේදී තහඩුව දිගහැරිය පසුවත් ස්වයංක්රීයව වීදුරුව උස් පහත් කිරීම ක්රියාත්මක වුණේ නැත.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"පවර් ෂටර් මිකෑනිසම් එකේ" තුනී ප්ලාස්ටික් වලින් තනා තිබූ යම් කොටස් වලට හානි සිදුවී ඇති බවට කාර්මික මහතා මට වාර්තා කළේය.</span><br />
<span style="font-size: large;">ඒ අනුව මා එකී 'දේශීය' සමාගමේ අමතර කොටස් අංගනය දුරකථනයෙන් සම්බන්ධ කර ගතිමි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">හානි වූ කොටස පමණක් වෙනම විකුණන්නේ නැති බවත්, මෝටර් ආදී සියළුම කොටස් සමඟ සම්පූර්ණ යාන්ත්රණයම මිළදී ගත යුතු බවත් ඔවුන් දන්වා සිටියහ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">නමුත් දැනට එයද ඔවුන් සතුව නොමැති බවත්, එය චීනයෙන් ආනයනය කළ යුතු බවත් ඔවුන් සඳහන් කළහ. ඒ සඳහා මාසයක් පමණ ගතවනු ඇතැයි ඇස්තමේන්තු කරනු ලැබිණ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">විකල්පයක් ලෙස ඔවුන් යෝජනා කළේ මුළු දොරම අංග සම්පූර්ණව මිළදී ගැනීමටය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">නිකමට එහි මිළ විමසූ මට තරු පෙණුනි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">රු. 86,000 ක්!. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඉන් අඩක වටිනාකමට ජපන් වාහනයක අංග සම්පූර්ණ දොර 4ම මිළදී ගත හැකිය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මීට පෙර ඉදිරිපස බෆරය පළුදුවී එය යථා තත්ත්වයට පත් කරන්නට මා හට රු. 75,000ක වියදමක් දරන්නට සිදුවිය. </span><br />
<span style="font-size: large;">ඒ ජපන් මෝටර් රථයක බෆරය අළුතින්ම දමන්නට යන්නේ රු. 25,000 ක මුදලක් පමණක් වන සංදර්භයකදීය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">(Spare Parts Division - 077-3512439 හෝ 077-5749360 අංකවලට ඇමතීමෙන් ඉහත කරුණුවල සත්ය අසත්යතාව ඔබටම තහවුරු කරගත හැකිය.</span><span style="font-size: large;">)</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ස්පෙයාර් පාට්ස් මෙච්චර ලාභ වන මේ රථයේ උසස් කොලිටිය ගැනත් යමක් කිව යුතුමය...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ප්රදර්ශනාගාරයේ සිට මගේ නිවසට ඇත්තේ කි.මී. 7ක් පමණි. ඒ ගෙන යන අතරතුර වායුසමන යන්ත්රය උපරිමයට දමා තිබීයදී පවා අධික ලෙස දහඩිය දමන්නට වූයෙන් හීට් මීටරය බැලුවෙමි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අම්මට සිරිය. රතු කට්ටත් පැන තව ටිකකුත් පැන ඇත.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කාර්මිකයෙකු ගෙන්වා පරීක්ෂා කළෙමි. ඔහු රපෝත්තු කළේ රේඩියේටරයට සම්බන්ධ විදුලි පංකාව (Radiator Fan) ක්රියාත්මක නොවන බවකි. විලාකය පුවරුව (Fuse Box) පරීක්ෂා කළ ඔහු මට දැවී උණු වී ගිය චීනයේ නිෂ්පාදිත Relay උකරණයක් ගලවා අතට දුන්නේය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඒ එවැනි පළමු සහ අවසන් සිදුවීම නොවේ. මේ වනවිට වාහනයේ විදුලි පද්ධතියේ උපාංගවලින් හරි අඩක්ම ජපන් ය. මෙහෙම ගියොත් තව වැඩි දවසක් යන්නට කළින් මෙය ඉබේම </span><span style="font-size: large;">ජපන්</span><span style="font-size: large;"> වාහනයක් වනු ඇත!</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">'Factory Fitted' ස්වයංක්රීය විදුලි අගුළු </span><span style="font-size: large;">පද්ධතිය </span><span style="font-size: large;">හෙවත් Central Lock System වසර දෙකක් තුළ අළුත්වැඩියා කළ වාර ගණන 4කි. ඒ සෑම අවස්ථාවකදීම ජපානයේ නිෂ්පාදිත සෙන්ට්රල් ලොක් සොලෙනොයිඩ් යොදාගැනීමට මා වගබලා ගත්තේ චීනයේ නිෂ්පාදිත කොටස්වල විශ්වසනීයත්වය වරක් දෙවක් නොව, කිහිප වරක්ම මා හට සපථ වී තිබූ හෙයිනි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">නමුත් මා ඉස්තාලය වැසුවේ අස්සයා පැනගිය පසුය. මේ වනවිට එම විදුලි උපාංග හොඳ තත්ත්වයේ ඇති නමුත් දුරස්ථ පාලකය මගින් දොරගුළු ලෑම සහ හැරීම කළ නොහැකිය. </span><span style="font-size: large;">පොර සේ දුරස්ථ පාලකයේ බොත්තම ඔබා, අනතුරුව </span><span style="font-size: large;">ආදී කාළීන රථයකට මෙන් දොරට </span><span style="font-size: large;">යතුර දමා කරකැවිය යුතු වේ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">වායු සමන යන්ත්රය ක්රියාත්මක කර තිබියදී මට ගෝබි කාන්තාරය හෝ උත්තර ධ්රැවය මතක් වූයේ වරක් දෙවරක් නොවේ.</span><br />
<span style="font-size: large;">ඒ සෑම අවස්ථාවකදීම චීනයේ නිෂ්පාදිත අධි තාක්ෂණික සංවේදක (Sensor) සහ පරිගණක පද්ධති වල නිරවද්යතාව මා වෙත මනාව ඔප්පු කර පෙන්වන ලදී.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අන්තිමේදී Climate Control තාක්ෂණය හිතින් අහක් කරගෙන සරල On-Off ස්විචයක් මගින් වායුසමනය ක්රියාත්මක කිරීමටත්, සීතල වැඩි වූ පසු එකී ස්විචය යොදාගෙන එය ක්රියාවිරහිත කිරීමටත් මට හිත හදාගන්නට සිදු </span><span style="font-size: large;">වූයේ අදාල අධි තාක්ෂණික සංවේදක සහ පරිගණකය ප්රතිස්ථානගත (Replace) කිරීමට මගේ මාසික ආදායම මෙන් කිහිප ගුණයක් ඕනෑවන බව දැනගත් දිනය. </span><span style="font-size: large;">(අවම වටිනාකමක් ඇති කාර් කට්ටක් අමාරුවෙන් දිවුවාට කැම්පස් ගුරුවරු කියන්නේ මහා ලොකු සල්ලිකාරයන් නෙමේය. බොහොම අමාරුවෙන් ජීවිතේ ගැටගසාගෙන දුවන තවත් දුප්පත් රජයේ සේවකයෙක් පමණි.)</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ වනවිට රථයේ ඩෑෂ් බෝඩය මත සවිකර තිබෙන ඔරලෝසුව කෙතරම් හොඳින් ක්රියාත්මක වන්නේද යත්, ඉලක්කම් පමණක් නොව ග්රීක අක්ෂර මගින්ද වෙලාව දක්වනු ලබයි. නමුත් ඒ වේලාව අදාල වන රට දන්නේ දෙවියන් වහන්සේ පමණි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ වන විට ඉදිරි ෆොග් ලාම්පු වලින් එකක් නිවන් ගිහිල්ලාය.</span><br />
<span style="font-size: large;">ඒ අතරේ පිටුපස ෆොග් ලාම්පු පද්ධතියම පත්තුකරන් ගිහිල්ලාය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">වසර දෙකක් ඇවෑමෙන් 'බීට් සයිලන්සරයක්' නොමිළේම හිමි විය. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ආ. අමතක වුණාය. සුපිරි ඉන්ධන පිරිමැස්ම ගැනත් යමක් කිව යුතුමය.</span><br />
<span style="font-size: large;">සංවේදී වැඩ කොරන විස්සවිජ්ජාලය තියෙන්නේ එයාගේ ගෙදර සිට කි.මී. 5.5ක් පමණ ඉතා විශාල දුරකින්ය.</span><br />
<span style="font-size: large;">මාසයට දවස් 20ක් විතර ඔය දුර එහා මෙහා ගියාම ලීටර් 40ක ටැංකිය සම්පූර්ණයෙන්ම හිඳෙනවා ය. ඒ ටැංකියේ හිලක් තියෙන නිසා නොවේ</span><span style="font-size: large;">ය</span><span style="font-size: large;">, සුපිරි චීන තාක්ෂණයෙන් නිර්මිත, මල්ටි පොයින්ට් ඉලෙක්ට්රොනික් ෆුඑල් ඉන්ජෙක්ෂන් එන්ජිමේ සුපිරි කාර්යක්ෂම ක්රියාකාරීත්වයට පින්සිදුවන්නටය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේකට හේතුව මගේ ඩ්රයිවින් ඉස්ටයිල් එකේ වෙනසක් බව මෙය විශ්ලේෂණය කළ මෝටර් රථ විශේෂඥයෝ කියන්නට වූ නිසා මේ හොරය අල්ලන්නට තීරණය කළෙමි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">1986 ජපානයේ නිෂ්පාදිත කාර් කට්ටක්ද මා සතුව ඇත. ඔය EFI තියා මෙලෝ මළදාන කොම්පීතර තාක්ෂණයක් ඒකට ගෑවිලාවත් නැත. තනිකරම කාබියුරේටර්ය. මේකේ එන්ජින් ධාරිතාව 1500කි. ('දේශීය' රථයේ සිලින්ඩර් capacity 1000කි.)</span><br />
<span style="font-size: large;">සැෆාන් එකේ ඒ/සී දාගෙන මාසයක්ම වැඩට ගියත් දැවී තිබුණේ පෙට්රල් ලීටර් 20කට අඩු ප්රමාණයක් පමණි.</span><br />
<span style="font-size: large;">මේ අනුව සුපිරි චීන තාක්ෂණයේ මහිමය සිතාගත හැකිවිය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කෙසේ වෙතත් </span><span style="font-size: large;">(කවුරුහරි අරන් දෙනවා නම්) </span><span style="font-size: large;">ක්ෂණිකව ත්වරණය කර අඩු කාලයකදී උපරිම වේගයට ළඟාවිය හැකි සිලින්ඩර 6යේ අධිබල ටර්බෝ එන්ජිමක් සහිත අධි සුඛෝපභෝගී බී.එම්.ඩබ්ලිව්, මර්සිඩීස් බෙන්zස්, වොල්වෝ, ෆර්ජෝ, පෝ(ර්)ෂා හෝ ලෑන්ඩ් කෘෂර් ප්රාඩෝ, මොන්ටේරෝ වැනි වාහනයක් පවා නඩත්තු කිරීමේ හැකියාව මා සතුව ඇතිබව පෙන්වා දීමට මේ 1000cc. එන්ජිමට හැකිවීම අරුමයක් මැයි! </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ කියන වාහනය හරිහැටි නඩත්තු නොකර, සෑහෙන දුරක් ධාවනය කළ (එනම් පට්ටා ගසන ලද) සෑහෙන්න පැරණි එකක්යැයි ඔබ සිතනු ඇත.</span><br />
<span style="font-size: large;">අහෝ ඛේදයකි!. ඉරකි. තිතකි.!! යටින් දඟරයකි.!!! වසර දෙකක් 'ඉපැරණි' මේ අනගිබවනීය වාහනය, තවමත් ධාවනය කර ඇත්තේ කි.මී. 15,000ක් පමණි!</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේක මෙච්චර ඔඩු දුවනකම් පොල් ගෑවාදැයි ඔබ අසනු නො අනුමානය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ අවුරුදු 2 තුළ වාහනය විකිණූ සමාගමට පැමිණිලි කළ වාර ගණන ඉසේ කෙස් ගණනට විය. (මා තට්ටයෙකු නොවේ.)</span><br />
<span style="font-size: large;">"කතාවනම් දෝලාවෙන්, යන්න වෙන්නෙ කකුල් දෙකෙන්" කියමන මතක් කර දෙමින් ඔවුහු ඔවුන්ගේ අති විශිෂ්ට කස්ටමර් කෙයාර් සේවාවෙන් මට සංග්රහ කළහ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ප්රතිචාරය ඉතා ඉහළ වූයෙන් අන්තිමේදී මගේ මාධ්ය සඟයකු මාර්ගයෙන් එහි වගකිවයුතු නිලධාරියෙකු (නියෝජ්ය අධ්යක්ෂ ශ්රේණියේ පුද්ගලයකු) වන ආරියරත්න මහතා (දු. අං. 077-3667667) සම්බන්ධ කර ගැනීමට හැකිවිය. මා කතාකරණ සෑම මොහොතකම මොකක් හෝ වැදගත් මීටිමක සිටින ඔහු බේරෙන්නට බැරි තැන නිශ්ශංක නම් මහතෙකුගේ දුරකථන අංකය (077-0284685) ලබාදෙමින් දක්ෂ ලෙස බෝලය පාස් කළේය. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">නිශ්ශංක මහතා උපදෙස් දුන්නේ නිල වශයෙන් පැමිණිල්ලක් දමා එන්නට කියා ය. ඒ අනුව මා සමාගමේ General Line එකට (0114-7844844) ඇමතුමක් ගතිමි. සංවාදය මෙසේ විය:</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"හෙලෝ. මම කස්ටමර් කෙනෙක් කතාකරන්නෙ. මට කම්ප්ලේන් එකක් කරන්න ඕන. කොහොමද ප්රොසීඩියර් එක?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එහා පැත්තෙන් ගැහැණු කටහඬකින් </span><br />
<span style="font-size: large;">"කවුද කිව්වෙ කම්ප්ලේන් කරන්න කියල?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මිස්ටර් නිශ්ශංක."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"එහෙනම් එයාගෙන්ම අහගන්න කම්ප්ලේන් කරන්න ඕන ප්රොසිඩියර් එක"</span><br />
<span style="font-size: large;"></span><br />
<span style="font-size: large;">ඇමතුම විසන්ධි විය.</span><br />
<br />
<span style="font-size: large;">දේශප්රේමී වනවාට අපිට මෙහෙම සලකනවා මදිය.</span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com32tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-63608786925073566502013-12-07T22:20:00.000+05:302013-12-07T22:24:09.176+05:30ආගම, ආගමික සාහිත්යය සහ ආගමික සංස්කෘතිය<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0NwcNKEiEGKpUjZrnl3SQQAe_HZViq8YGpkoECGH_6hWiS_BTR71t_WdyZalwPclw_Dam0PZRxxL2ZS6jSW8lGkLOBEC_V8CSXFn-4898uohH-K22vhRgj-arLNoMt18ydrYoNWl4qBw/s1600/religous.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="257" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0NwcNKEiEGKpUjZrnl3SQQAe_HZViq8YGpkoECGH_6hWiS_BTR71t_WdyZalwPclw_Dam0PZRxxL2ZS6jSW8lGkLOBEC_V8CSXFn-4898uohH-K22vhRgj-arLNoMt18ydrYoNWl4qBw/s320/religous.jpg" width="320" /></span></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">දර්ශනය, ආගම, ආගමික සාහිත්යය සහ ආගමික සංස්කෘතිය කියන්නෙ එකක් නොවෙයි, 4ක්. ඒක තේරුම් ගන්න බැරි අය තමයි මේව හරි ලොකුවට අල්ලගෙන දඟලන්නෙ. (දෙගොල්ලොම, ආගම් අදහන අයයි, මොකක් හරි අල්ලගෙන ආගම් වලට පහර ගහන්න බලාගෙන ඉන්න අයයි.).</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">දර්ශනය කියන්නෙ යම් ආගමක අධ්යාත්මික හර පද්ධතිය. උදාහරණයක් ලෙසට බෞද්ධ දර්ශනයේ නම් පටිච්ච සමුප්පාදය, චතුරාර්ය සත්යය වගේ තාර්කික සංකල්ප.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ආගම කියන්නෙ තමන්ගෙ ආගමික ශ්රාස්තෘවරයගෙ රූපයක් හදාගෙන වඳින එක. ශ්රද්ධාව, විශ්වාස, ඇදහිළි..ඕව අයිති ආගමට. මේක පුළුල් පරාසයක විහිදෙනව. දේව සංකල්පවල සිට බෝධි පූජා, පිරිත් /ගීතිකා, ධාතු වන්දනාව / තැන්පත් කිරීම දක්වා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඊළඟට පසු කාලීනව එකතුවෙච්ච ආගමික සාහිත්යයක් තියෙනවා. මේවයෙ තියෙන හැම දෙයක්ම ඇත්ත නොවෙයි. එහෙම වෙන්න ඕනෙත් නෑ. සමහර ඒව සුරංගනා කතා වගේ. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේක බෞද්ධ සාහිත්යය කියල අතිශයෝක්තියෙ අඩුවක් නෑ. උදාහරණයක් ගත්තොත් ජාතක පොතේ මේ වගේ ඒව ඕනතරම් හමුවෙනව.</span><br />
<span style="font-size: large;">සත්තු කතා කරනව, සස ජාතකයෙදි ශක්රය හාවගෙ රූපෙ හඳේ කොටනව...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අවුල තියෙන්නෙ ආගමික සාහිත්යයේ එන සමහර සුරංගනා කතා පොඩි එවුන් නිදිකරවන්න විතරක් පාවිච්චි නොකර ෆුල් සීරියස් ගැනීමයි. මේ ෆැන්ටසිය බිඳින්න එන එවුන් එක්ක තද වෙන්නේ ඒ නිසයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">තව සමහරුන්ට ආගමකට පහර ගැසුවා කියා සිතාගෙන ස්වයං ආතල් ගන්නත් පුළුවන් වෙන්නෙත් මේ ආගමික සාහිත්යයි, ආගමයි, එහි දාර්ශනික හර පද්ධතියයි ඔක්කොම එකයි කියා හිතාගෙන ඉන්න නිසා. ආගමික සාහිත්යයේ එන අතේ මාට්ටු කෙප්පයක් අල්ලගෙන ආගමේ දාර්ශනික පදනමක් නෑ කියල නිගමනයකට එනව. </span><br />
<span style="font-size: large;">ඔක්කොම එකයි. මිථ්යාවන්. එකක්වත් එපා කියන තැනට සමහරු තල්ලු වෙන්නෙ එවැනි සංදර්භයක් තුළ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ආගමික සංස්කෘතිය කියන දේ වෙනම දෙයක්. මිනිස්සු අඳින පළඳින විදිය, කතා කරන විදිය, ආගන්තුක සත්කාර කරන විදිය, උත්සව, සැරසිලි, ආවාහ-විවාහ-චාරිත්ර, වෙනත් සිරිත් විරිත් ආදී ක්රියාදාම වල එකතුවක්. සංකීර්ණ කාරණා රාශියක් මේ සම්මුති-ආචාර ධර්ම පද්ධතිය සම්මත වීමට සහ පැවැත්මට බලපානව. රටේ දේශගුණය පවා බලපානව. (උදා. අරාබි ඇඳුම.) වෙන ආගම්වල, සංස්කෘතීන් බලපානව. ඔය ගවමස් පිළිකුළ් කිරීම පිරිසිදු බෞද්ධ සංස්කෘතීකාංගයක් නෙමේ නේ. ගවයා විශේෂ සහ වන්දනීය වන්නේ හින්දු භක්තිකයින්ට. රටක සංස්කෘතීන් මිශ්ර වීම සාමාන්යයි. බෞද්ධයින් විවිධ දේව ඇදහිළි, නක්ශත්රය වගේ හයර් එකට ගත්ත විශ්වාසයන් පස්සෙ දුවන්න ගන්නෙත් එහි ප්රතිඵලයක් ලෙසට. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ආගමේ දාර්ශනික පදනමෙන් බලාපොරොත්තු වෙන්න ඕන පරිපූර්ණත්වය, නිරවද්යහාවය, අතිශයෝක්තියෙන් තොර බව සහ විශ්වසනීයත්වය ආගමික සාහිත්යයෙන් බලාපොරොත්තු වෙන එක මෝඩකමක්. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඒ වගේම ආගමික සාහිත්යයේ හෝ ආගමික සංස්කෘතියේ අඩුපාඩුවක් අල්ලාගෙන ආගමේ දාර්ශනික පදනමක් නෑ කියන්න හදන එකෙන් පෙනෙන්නෙ ඒ කෙනාගෙ යමක් අවබෝධ කරගැනීමේ නොහැකියාව සහ දාර්ශනික නූගත්කම පමණයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">(දාර්ශනික නූගත්කම යනුවෙන් මා අදහස් කරන්නේ දර්ශනය පිළිබඳ උපාධි ගසා නැත කියන එක නොවෙයි. ලෝකයේ පිළිගත් විද්වතුන් විසින් ප්රාමාණික විශ්ලේෂණයකින් අනතුරුව යම් වලංගුභාවයක් ඇතැයි නිර්ණය කරන ලද යම් දර්ශනයක්, නිසිආකාර හැදරීමකින් තොරව ඒ ගැන අපරිණත අවසන් නිගමනයකට එලැඹීමේ ප්රවේශයයි.)</span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-66784902409258237002013-12-07T14:22:00.000+05:302013-12-07T15:24:12.326+05:30කාල යන්ත්රය සහ භෞතිකවාදියෝ<span style="font-size: large;">ඔන්න ඉතින් අපේ හේතුවාදී, භෞතිකවාදී අති පණ්ඩිත මල්ලිලා දෙන්නෙකුට දවසක් හම්බුණාලු කාල යන්ත්රයක් (Time Machine). නොදන්න අයට දැන ගන්නයි කියන්නෙ, හේතුවාදීන් කියන්නේ භෞතික පැහැදිලි කිරීමක් කරන්න බැරි, විද්යාත්මක උපකරණවලට අහුවෙන්නෙ නැති සේරම මිත්යාවන් කියලා ෂුවර් පිටම කියන මහා ප්රාඥයෝ නේ. එයාල ගැන තවත් කියනවනම් එයාලගෙ අසාමාන්ය බුද්ධි මට්ටමට (අයින්ස්ටයිනුත් පරාදයි!) ඔය ආගම් වගේ සිල්ලර කෑලි ගෝචර වෙන්නේ නැති නිසා එයාල නිර්-ආගමික යි (හරි ආඩම්බරෙන් ඒ බව කියන්නෙ).</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1GL10lDGnFPjBWHZ4JE1OfNsnHaWxSolti_bR1vp3phcxz_W-6eM8SaXZE8ory4Nna23_fi7mFkjYNoBZhuwCIRChAm2NWeqAgd6lwtA7QAavQPjIQ2fQ1wQ_YdcH6Swt-Zb1qXHB8QE/s1600/the_time_machine_large_01.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="273" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1GL10lDGnFPjBWHZ4JE1OfNsnHaWxSolti_bR1vp3phcxz_W-6eM8SaXZE8ory4Nna23_fi7mFkjYNoBZhuwCIRChAm2NWeqAgd6lwtA7QAavQPjIQ2fQ1wQ_YdcH6Swt-Zb1qXHB8QE/s320/the_time_machine_large_01.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කාල යන්ත්රය</span><span style="font-size: large;">(Time Machine)</span><span style="font-size: large;"> කිව්වෙ අතීතයට, අනාගතයට කාලය, අවකාශය හරහා තරණය කරන්න පුළුවන් මැෂිමකටනේ. තමන්ට යන්න ඕන කාලය ක්රි.ව. වලින් හරි ක්රි.පූ. වලින් හරි සෙට් කරල, ප්රාධූර්භූත වෙන්න ඕන රටත් සෙට් කරල 'ඕකේ' කරන්න විතරයි තියෙන්නේ. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඉතින් අපේ ගොයියො දෙන්න වැඩර්ල වගේ සෙට් කළා ක්රි.ව. 1687. රට විදියට එංගලන්තය සිලෙක්ට් කලා. පොෂ් රටනෙ. එබුව රතු පාටට දිලිසි දිලිසි තිබුණ 'OK' රතු බට්න් එක. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">පොඩි අවුලක් වුනානේ. මැෂින් එකේ සුළු කාර්මික දෝෂයක් තිබුන නිසාත්, සීට් බෙල්ට් නොදා හිටපු නිසාත් මේක වේගෙන් කැරකෙනකොට අපේ ප්රාඥයො දෙන්නගෙ විශාල ඔලු දෙක හැප්පුනා මැෂිමෙ යකඩ බිත්තියක. හරි වැඩේ තමයි, දුමින්ද සිල්වට වෙඩි වැදුන වගේ මතකය, නූතන දැනුම් සම්භාරයත් එක්කම ඉරේස් වෙලා ගියානෙ මේ දෙන්නගෙම. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඔන්න දැන් මැෂිම කැරකිල ඉවරවෙලා නතරවෙලා. ඩබල ඇහැ ඇරලා බලනකොට ඇපල් වත්තක් මැද. කොන්ඩෙ වවාගත්ත ටිකක් පිස්සු වගේ ලුක් එකක් තියෙන පොරක් ගල් බංකුවක් උඩට වෙලා පොතක් බලනව. අපේ පොරවල් දැන් හැංගිලා බලන් ඉන්නව.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7WdumKwHesnGh24UYT4WHHmF9Z_Np5TPMK_m-hi32nTlZtB2jLHgPfqq2o2dJmjNn2rRw3o6hDHLMpB6mPP1GwM5D0dlOh7FZlY1axHtzWoE0GT689NdPKbSU51j325X7zH4mqQYCtu0/s1600/Isaac_Newton_(1643-1727).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7WdumKwHesnGh24UYT4WHHmF9Z_Np5TPMK_m-hi32nTlZtB2jLHgPfqq2o2dJmjNn2rRw3o6hDHLMpB6mPP1GwM5D0dlOh7FZlY1axHtzWoE0GT689NdPKbSU51j325X7zH4mqQYCtu0/s1600/Isaac_Newton_(1643-1727).jpg" /></a></div>
<br />
<span style="font-size: large;">වැඩි වෙලාවක් යන්න උනේ නෑ, "තහ්" ගාල කොන්ඩෙ වවාගත්ත පොරගෙ ඔලුවට වැටෙනව ගෙඩියක්. ඇපලක්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"හොඳ වෙලාවට ගහ පොල් ගහක් නොවුනෙ!" අපේ මලයෙකුට කියවුනා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">දැන් පොර (කොණ්ඩෙ වවාගත්තු ඩයල් එක) අහස පොළොව ගැටගහන්න කල්පනා කරනව. මේ අතරෙ අපේ බුවාල මිනිහට කිට්ටු කළා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ඔයාල කවුද? මම සර් අයිසෙක් නිවුටන්."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"හඳුනාගැනීම සතුටක් අයිසෙ නිවුටන්" </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">(අපි මිනිස්සුන්ට ඔය 'සර්', 'ඩොක්ටර්', 'ප්රොෆෙසර්' වගේ කැටයම් දාන්නෙ නෑනෙ නම මුළට. එතකොට උන් ලොකු වෙනව. ඒ නිසා කෙළින්ම නම කියල කතා කරනව. මිනිස්සු කවුරුත් එකයි. කෙළින්ම බෝක්කුවක් උඩ ජොයින්ට් එකක් දාන රස්තියාදුකාරයයි, ප්රොෆෙසර් කාරයයි ඔය ඔක්කොම එකයි. මොකද දෙන්නගෙම තියෙන්නෙ එකම රතු ලේ නෙ. ආයෙ මොකටද එකෙක් විතරක් ලොකු කරන්නෙ.)</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ඔයාල හොඳ වෙලාවට ආවෙ. මම මේ දැන් විශිෂ්ට නිගමනයකට ආවා. මම හොයාගත්ත මේ ඇපල් ගෙඩිය බිම වැටෙන්න හේතුව."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"හේතුව? මොකද්ද?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ගුරුත්වාකර්ෂණ බලය."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"කෝ කොහෙද එහෙම එකක් තියෙන්නෙ. අපිටනම් පේන්නෙ නෑ. මොන උපකරණෙටද ඕක අහුවෙන්නෙ?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ඒක අදෘෂ්යමානයි. හොඳයි මම ඔප්පු කරන්නම්. සෛධාන්තිකව. ඒකට මාස කීපයක් යයි. හොඳයි, එහෙනම් කියන්න බලන්න ඔයාල හිතන හේතුව ඒ ඇපල් ගෙඩිය බිම වැටුන."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">නක්කල් හිනාවක් කට කොනකට නගාගත් අපේ බුවා,</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"අපිනම් ඔය අදෘෂ්යමාන බලවේග විශ්වාස කරන්නේ නෑ. ඕව පට්ටපල් බොරු. මිථ්යාවන් පස්සෙ දුවන්න එපා සහෝදරයා. හේතුව නේද? හේතුව තමයි ඒ ගෙඩිය නටුවෙන් ගිලිහිච්ච එක. නැට්ට කැඩුන්නැත්තන් ඒක තාම ගහේ!. හොඳයි නැද්ද?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">නිවුටන් කාරයා ඉංගිරිසියෙන් කුණුහරුප දෙකක් කියලා අන්තිමට මෙහෙමත් කිවුවා:</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"දුප්: පරයෝ මගෙ වත්තට අනවසරෙන් ඇවිත් මාවම චාටර් කරනව. පලයව් ආපු තූත්තුකුඩියකට තොලොන්චි වෙලා මගේ දෑහට නොපෙනී."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඩබල හනිකට මැෂිමට ගොඩ වෙලා අතට අහුවෙව්ච ඉලක්කම් හතරක් ඩයල් කළා. ඩයල් වුනේ 1895. ටාගට් ඩෙස්ටිනේෂන් ඇවිල්ලා ජර්මනිය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ප්රාධූර්භූත වුනා ලැබ් එකක් ඇතුළේ. පොරක් වීදුරු ටියුබ් එකක් ඇතුළෙ තව මොකක්ද අටවගෙන හෙන බර වැඩක්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhe9Lep2HOmiP9_n4qa164DwG87bj_EtTA4A96MOElzBokox9x19yYEa-52JNkmLKx2wftXDYjXOaizT5-Nc5jr11ecFQ8FzPbAFsyazQWq6JXiQmxQXJ80iW8UaTRBpFHi195fq4pJkQ4/s1600/Wilihem+Roentgen2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhe9Lep2HOmiP9_n4qa164DwG87bj_EtTA4A96MOElzBokox9x19yYEa-52JNkmLKx2wftXDYjXOaizT5-Nc5jr11ecFQ8FzPbAFsyazQWq6JXiQmxQXJ80iW8UaTRBpFHi195fq4pJkQ4/s1600/Wilihem+Roentgen2.jpg" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"හෙලෝ. ඔයාල කොහෙන්ද ආවෙ? මේ දොරත් වහල තියෙද්දි?. කමක් නෑ. මම විලියම් රොන්ජන්."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"හඳුනාගැනීම සතුටක්, රන්ජන්. ඔය මොකද්ද ඔය අට්ටාලෙ?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මේකද? මම හැදුවා ඇසට නොපෙනෙන කිරණ වර්ගයක්. මේක කොච්චර ප්රබලද කිව්වොත් අපේ ඇඟේ මස් පසාරු කරගෙන අනිත් පැත්තෙන් මතුවෙනවා. පොඩ්ඩක් ඉන්න මම ඩිමෝස්ට්රෂන් එකක් දෙන්නම් ලෙසටම."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU6XWdezPAUjFqHiSmalHAm9M575UJ8CsV96_gLTA-fCoPE9vKdjJSlaqZHtLw3M-48AAOghwf2f-F-jIoTQqeww9-RUYqLuv-zj3kibyZrsbHq5E0ML2l_2xm5sifodG1uhvQMrZ4qrU/s1600/xray_experiment.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="202" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU6XWdezPAUjFqHiSmalHAm9M575UJ8CsV96_gLTA-fCoPE9vKdjJSlaqZHtLw3M-48AAOghwf2f-F-jIoTQqeww9-RUYqLuv-zj3kibyZrsbHq5E0ML2l_2xm5sifodG1uhvQMrZ4qrU/s320/xray_experiment.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මෙහෙම කියපු පොර බලෙන්ම වගේ අපේ බුවෙක් ඇදලා අරගෙන මැෂිම උඩින් අත තියලා තුනී ප්ලාස්ටික් ෆොයිල් එකක් මැෂිමට දාලා මැෂිම ක්රියාත්මක කළා. ටික වෙලාවකින් බැලින්නම් කළු ෆොයිල් </span><span style="font-size: large;">එකේ </span><span style="font-size: large;">තීන්ත මිනිස් අතක </span><span style="font-size: large;">ඇටසැකිල්ලක රටාවට පිච්චිලා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මෙහෙම වෙන්නෙ මේ ඉන්විසිබල් රේ එක ඔයාගෙ ඇඟ ඇතුළෙන් ගමන් කරපු නිසා. මම ඒකෙ ඉන්ටෙන්සිටි එක- ඒ කියන්නෙ තීවෘතාව පාලනය කරපු නිසා ඔයාගෙ අස්ථි හරහා ඒ කිරණ ගමන් කළේ නෑ. ඒක නිසයි මේ විදියේ රිසල්ට් එකක් ආවේ." ජර්මන් කාරයා කියාගෙන එනකොටම අපෙ බුවෙක් පැනලා,</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ඇටේ තමයි. බලපන් මචං අපිත් හරි තැනකට තමයි ගොඩ බැහැලා තියෙන්නේ. මේ හලෝ. අපිව තම්බන්න හිතුවා මදි! ඉන්විසිබල් නේද? ඒ කියන්නෙ අදෘෂ්යමාන, අපි ඕවා විශ්වාස කරන්නෙ නෑ. තමුසෙ මහ බොරුකාරයෙක්නෙ ඕයි. ඕව කියනවා කොණ්ඩෙ බැඳපු චීනුන්ට!!"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">පොරට අම්බානක සලකපු අපේ වීරයෝ දෙන්නා ආයෙත් මැෂිමට ගොඩ වෙලා 1608, නෙදර්ලන්තය ඩයල් කළා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඒ පාර මොන මඟුලක්ද? කණ්ණාඩි සාප්පුවක් ඇතුළේ.</span><br />
<span style="font-size: large;">පොරවල් දෙකක් බට, වීදුරු කෑළි අටවලා මොකද්ද අටවනවා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX7wybPUNfiDAM9emXn1JsrEtDiRSN4FrhG3pGPa7WuLBAWWG4KPBPeXw9XZOc9w3l5Cnoq1zFfYsYJuGy0xJZ7F3hjw8XSfaqsa4zMdwheecASIQRtedVDGdczx4j4MF5enDgxjDCfdg/s1600/220px-Igmicro.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX7wybPUNfiDAM9emXn1JsrEtDiRSN4FrhG3pGPa7WuLBAWWG4KPBPeXw9XZOc9w3l5Cnoq1zFfYsYJuGy0xJZ7F3hjw8XSfaqsa4zMdwheecASIQRtedVDGdczx4j4MF5enDgxjDCfdg/s1600/220px-Igmicro.jpg" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"හෙලෝ, අළුත් කස්ටමර්ලා වගේ. මම හාන්ස් ලිපර්ෂයි, මේ මගේ බොක්ක, zසචාරියස් ජැන්සන්. මොකද කෙරෙන්න ඕනෑ."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මේ මොකද්ද?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මේක තමයි ලෝකෙ පළමුවෙනි සංයුක්ත අන්වීක්ෂය. මේකෙන් ඔය දිලීර වගේ ක්ෂුද්ර ජීවීන් බලන්න පුළුවන්."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ක්ෂුද්ර ජීවීන්?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ඒ කියන්නෙ?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ඇසට නොපෙනෙන ඉතා කුඩා ජීවීන් විශේෂයක්"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අපේ බුවෙකුට බකස් ගාල හිනායන්න ආවත් බොහොම අමාරුවෙන් හිනාව තදකරගෙන මෙහෙම ඇහුවා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"හරි. ක්ෂුද්ර ජීවීන් ඉන්නවාමයයි කියමු. කොහොමද ඔප්පු කරන්නේ?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">හාන්ස් කියන පොර ඇතුළට ගිහින් ගෙනාවා දවස් ගාණකට කළින් කාල ඉතිරි වෙලා නොහෝදා තිබුණ පෘට් සැලඩ් කෝප්පයක්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"බලන්න. මේක පුස් කාලා තියෙන හැටි. මෙහෙම වෙන්නෙ ක්ෂුද්ර ජීවී ක්රියාකාරීත්වය නිසා."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ආ ඇත්තද?" කෝචොක් හිනාවක් දාපු අපේ වීරයා</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"දැන් මේකෙන් කොහොමද ක්ෂුද්ර ජීවීන් කියල කොටසක් ඉන්නව කියල ඔප්පු වෙන්නෙ?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඒ පාරනම් නෙදර්ලන්ත කාරයන්ට මළම පැන්නා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"හරි පොඩ්ඩක් ඉන්නවකො ඕයි මේ මයික්රස්කෝප් එක හදාගන්නකම්. එතකොට තමුසෙටම බලාගන්න පුළුවන්."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"තමුසෙගෙ බඩකඩුත්තුව තියාගන්නව ඕයි. මෙතන කෙප්ප කෙළින්නෙ නැතුව. අපි යනවා."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඒ පාර ඩයල් කළා 1620, ඉතාලිය. කෙළින්ම ඉතාලියෙ පීසා කුළුන පාමුල.</span><br />
<span style="font-size: large;">තව රැවුල්කාර පොරක්, පුළුන් රාත්තලකුයි, යකඩ රාත්තලකුයි උස්සගෙන කුළුන මුදුනට නගිනවා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidaU8mGKdfvEmBeaIpAzhRaqUYGXMcHwZFwpR202kYEjvvgKj6-KIfNPo9iNVIUyZoHr5dwzhI5L2DXm5YBQDDT4RLkl65uRv0twJrxn5xZQsfXTJsx1039_h7HreyPveLb9cMxSCD2Ew/s1600/Galileo_Galilei,_1636.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidaU8mGKdfvEmBeaIpAzhRaqUYGXMcHwZFwpR202kYEjvvgKj6-KIfNPo9iNVIUyZoHr5dwzhI5L2DXm5YBQDDT4RLkl65uRv0twJrxn5xZQsfXTJsx1039_h7HreyPveLb9cMxSCD2Ew/s1600/Galileo_Galilei,_1636.jpg" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ඒ ගැලීලියෝ ගැළලි." ළඟ හිටපු එකෙක් කිවුවා.</span><br />
<span style="font-size: large;">"ඔය දෙකම පොළොවට එන්න ගතවෙන්නෙ එකම කාලයක් කියලයි මිනිහ ඔප්පු කරන්න හදන්නෙ. ඒ කියන්නෙ ඇරිස්ටෝටල් කියපු 'බර එක කළින් එනවා' කියන එක බොරු කරන්න.</span><span style="font-size: large;">"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ටික වෙලාවකින් රැවුල්කාර පොර බිමට බැස්සා. කතාවෙන් කතාවෙන් අපේ බුවාල පොරත් එක්ක හෙනට ෆිට් උණා. මිහිනගෙ ගෙදර ඩිනර් එකකටත් අපේ බුවාට ඉන්විටේෂන් ලැබුණ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මිනිහගෙ ගෙදරත් තිබුණ යකඩ බම්බුවකට වීදුරු කෑලි ගහල හදපු අමුතු බාණ්ඩයක්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlWv4wopMWgMLEGnPk6Fw8cf5Y-Q7Dbgr9K_U5voDheLyTE0Snu3nmtF5haYv0KdVD-b9DeYZwzMTlQjvMNe54hbPKoGMoJlEe-nrWyPIiU5DrxdqxYCdVXeAeFXdEUkX4iuh2uNbINjc/s1600/galileo-telescope-2009-4-2-16-1-59-580x386.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlWv4wopMWgMLEGnPk6Fw8cf5Y-Q7Dbgr9K_U5voDheLyTE0Snu3nmtF5haYv0KdVD-b9DeYZwzMTlQjvMNe54hbPKoGMoJlEe-nrWyPIiU5DrxdqxYCdVXeAeFXdEUkX4iuh2uNbINjc/s320/galileo-telescope-2009-4-2-16-1-59-580x386.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<span style="font-size: large;">"ඕකට කියන්නෙ දුරේක්ෂය කියල. මම තමයි ඕක මේ තරම් දියුණු තත්වෙට ගෙනාවෙ."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ඉතින් මොනාද මේ 'බම්බුවෙන්' කරන්න පුළුවන්?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ඇයි ලෝකෙ ගෝලාකාරයි කියන එක ඔප්පු කරන්න පුළුවන්."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ලෝකෙ ගෝලාකාරයි? ඒ මොන කුණුහරුපයක්ද? මෙච්චර ලස්සනට පැතළියට තියෙන පොළොව ගෝලාකාරයි කියල මිනිහ කියන්නෙ. මාර පොරක්."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ඒකට සෑහෙන කාලයක් මේකෙන් නිරීක්ෂණය කරන්න ඕනේ. ක්රි.ව. 1500දි විතර මැගලන් කියන පෘතුගීසිකාරයා ගියපු චාරිකාවෙන් ඒ සංකල්පය ඔප්පු වෙනව."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSgJ3mEZAcdswc4V_S2upDJ3ocEDDfkx6xPwWxctjOPZdjGdaSW2c0pZrPzsYnAfHVHnN38UZRg7pHDHetiAiWhPhYlOgdLBr3RgaEvaAKPii7M997_zEJC8JKvjbIqEjUVfOOuXGC1Mw/s1600/Magellan_Elcano_Circumnavigation-en.svg.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="162" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSgJ3mEZAcdswc4V_S2upDJ3ocEDDfkx6xPwWxctjOPZdjGdaSW2c0pZrPzsYnAfHVHnN38UZRg7pHDHetiAiWhPhYlOgdLBr3RgaEvaAKPii7M997_zEJC8JKvjbIqEjUVfOOuXGC1Mw/s320/Magellan_Elcano_Circumnavigation-en.svg.png" width="320" /></a></div>
<br />
<span style="font-size: large;">"ඒක කොහොමද එහෙම කියන්නෙ? කවුද දන්නෙ මිනිහ රවුමක් ගහල වෙන තැනකින් ගොඩ වුනාද කියල. ඒකට ලෝකෙ ගෝලාකාරම වෙන්න ඕන නෑනෙ." මෙහෙම කියපු අපේ පොර රතු පෑනක් අරන් මැගලන් ගියපු පාර මෙහෙම ලකුණු කළා. (ඔය පින්තූරෙ තියෙන්නෙ අපේ පොර මාක් කරපු සිතියම.)</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpP8sxJdlpt7E3BSOsM9ab5iOYxS3fFykEHZW043vgtqmb8uX0nx6u80jlyN4YWeUyZYwihBWbXx7HF7HjWH62kKYKHivQ1wYoa1vuJ026AvzcaQHHqOQz7N7HGaD7vRm4Zf4sliW8SkE/s1600/Magellan_Elcano_E.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="162" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpP8sxJdlpt7E3BSOsM9ab5iOYxS3fFykEHZW043vgtqmb8uX0nx6u80jlyN4YWeUyZYwihBWbXx7HF7HjWH62kKYKHivQ1wYoa1vuJ026AvzcaQHHqOQz7N7HGaD7vRm4Zf4sliW8SkE/s320/Magellan_Elcano_E.png" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කොහොමහරි ගැලීලියෝවත් මඥ්ඥං කරල අපේ වීරයො දෙන්න ආපහු යහතින් කාල යන්ත්රයට ගොඩ වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ පාර ගැහුව ලොකු අංකයක්. 1911 වගේ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">පොරක් චිත්රයක් දිහා බලාගෙන ඉන්නව මෙලෝ රහක් නැතුව. මැද රවුමකුයි, ඒක වටේ රවුමට යන මැස්සො වගේ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiH7Ojx3GcLk16cEqWNUo6mUUqtL5VykfSd4iqKry_M7oPd8p9K2UMBl7pIrqxNQdOgu3069w8-p2sjEBQHvyaoUiaFt78RfZFXiSd7QApuQEjyYzc0_XPJZ_ovcmwLizN1kp_RmdQs1rM/s1600/Niels_Bohr.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiH7Ojx3GcLk16cEqWNUo6mUUqtL5VykfSd4iqKry_M7oPd8p9K2UMBl7pIrqxNQdOgu3069w8-p2sjEBQHvyaoUiaFt78RfZFXiSd7QApuQEjyYzc0_XPJZ_ovcmwLizN1kp_RmdQs1rM/s320/Niels_Bohr.jpg" width="225" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCCC2c_qkDxOn1ST21pWT2waaR93ILWmcnhWw-qFT3-3n7atL799b_FDR8Rv2iOiqJ05Ucb2ybY81R1zTGim57S49G3bhQrRvMuGw0b5cHLJ-OPTLRiQ7Ave2lWa0qrWJFChFPX57O3wA/s1600/Bohr-atom-PAR.svg.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCCC2c_qkDxOn1ST21pWT2waaR93ILWmcnhWw-qFT3-3n7atL799b_FDR8Rv2iOiqJ05Ucb2ybY81R1zTGim57S49G3bhQrRvMuGw0b5cHLJ-OPTLRiQ7Ave2lWa0qrWJFChFPX57O3wA/s1600/Bohr-atom-PAR.svg.png" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මේ පොරනම් කළින් උන්ට වඩා ඩීසන් විදියට ඇඳන් ඉන්නව නේද?" අපේ එකෙක් කණට කරල අනිකට කිවුවා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මොකක්ද ඔය?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මේක තමයි පරමාණුක ආකෘතිය."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මොකක්?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"පරමාණුව කියන්නෙ පදාර්ථයේ මූලිකම තැනුම් ඒකකය. මේ තියෙන්නෙ ඒකෙ ව්යුහය. මැද තියෙන්නෙ න්යෂ්ඨිය. ඒකෙ ප්රෝටෝන, න්යුට්රෝන තියෙනව. වටේට ඉලෙක්ට්රෝන කක්ෂවල යනව."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අපේ වීරයෙකුට බකස් ගාල සිනා යනව.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ඔයා දැක්කද?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"නෑ. නමුත් එහෙම බවට සාධක තියෙනව."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"කතා වැඩක් නෑ. ඔයා දැක්කද නැද්ද?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"තාම ඉලෙක්ට්රන් මයික්රස්කෝප් එක හදල නෑ. හදපු දවසට...."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"බලමු නේද?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"කොහේද යන පිස්සෙක්..." මෙහෙම කියාගෙන අපේ ඩබල මැෂිමට ගොඩ වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කැරකුවා මීටරේ ක්රි.පූ. 490ට. ඉන්දියාව. රාත්රී කාලය.</span><br />
<span style="font-size: large;">කහ රෙදි පොරවගත්ත මනුස්සයෙකුට එවැනිම පුද්ගලයෙක් දේශනයක් දෙනවා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"අර අඹරේ දිලෙන තරුව බලන්න. ඒක එතැන මේ මොහොතේ තියෙනාවායැයි ඔබ සිතනවාද?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ඔව්. ඒක එතැන තියෙනවා."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="color: magenta; font-size: large;">"වැරදියි. ඒක දැන් එතැන නෑ. මීට වසර කිහිපයකට කළින් එය </span><span style="color: magenta; font-size: large;">පුපුරා</span><span style="color: magenta; font-size: large;"> ගියා. දැන් එතැන ඇත්තේ පුපුරායාමට පෙර, අවසන්වරට ඉන් නිකුත් වූ ආලෝකය පමණයි."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේක අහගෙන හිටපු අපේ පොරක් මෙහෙම කියන ගමන් යානයට ගොඩ වුණා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මුන් ඔක්කොටම පිස්සු. මෙච්චර යස අගේට දිලිසි දිලිසි පේන තරුව අවුරුදු ගාණකට කළින් පිපුරුවලු!."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"පිස්සු හැදෙනවා. අනේ අම්මපා, මේ පට්ට කෙබර විශ්වාස කරන මෝඩයනුත් ඉන්නවානේ. ඒ අතින් අපි කොච්චර බුද්ධිමත්ද? "</span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com22tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-78380924763552597542013-12-06T15:44:00.001+05:302013-12-06T18:34:37.410+05:30අයි ඈම් ප්රවුඩ් ටු බී අ රැෂනලිස්ට්<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUlMgekYoWnBBye_l0ovT6tBtsU5pudPa8E0VCy3eXrHC6SGUhnfsUx8tklLN7khzkRB6J-w69KcmvmYbdLK9CisyAkjxXeSxVWTpSE5hu3mzDOCtFcWcgaTKneDBGtj7u7T5NgUS62vU/s1600/Untitled.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="153" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUlMgekYoWnBBye_l0ovT6tBtsU5pudPa8E0VCy3eXrHC6SGUhnfsUx8tklLN7khzkRB6J-w69KcmvmYbdLK9CisyAkjxXeSxVWTpSE5hu3mzDOCtFcWcgaTKneDBGtj7u7T5NgUS62vU/s320/Untitled.png" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඔන්න අපිනම් ඉතින් ආගමක් අදහන්නෙ නෑ. මොකද අපි ආගම් අදහන අයට වඩා ගොඩක් බුද්ධිමත්නෙ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඔය ආගමික නායකයො කියන බුද්ධ, ජේසු, නබි වගේ අයට වඩා බොහොම බුද්ධිමත් කාල් මාක්ස්, ලෙනින්, කොවූර් වගේ අයගෙ පෙන්වා දීම් පිළිගන්න අය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කොටින්ම බුදුන්ට මාක්ස් එක්ක හැරෙන්න්වත් බෑ. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මාක්ස්වාදීන් වන අපි නම් 'කලෙක්ටිව් වර්ක්ස් ඔෆ් මාක්ස් ඇන්ඩ් එන්ගල්ස්' තියෙන දෙයක් හැර වෙන කිසිම දෙයක් පරම සත්යය විදියට පිළිගන්නෙ නෑ. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඉස්ලාම් කාරයා කුරාණයෙ අකුරක් ගානෙ විශ්වාස කරන එක අන්තිම වැරදියි, කුරුස කාරය බයිබලේ ඔලුව උඩ තියාගෙන ඉන්න එකත් පට්ටම වැරදියි. ඒ වුනාට මාක්ස් එංගල්ස් ප්රකාශන එක්ක තර්ක කරන්න එන්න එපා. මොකද ඒකෙ තියෙන අකුරක් ගානෙ 100% හරි. සර්ව සම්පූර්ණයි, පරිපූර්ණයි. මොකක් කිවුව? කාල් මාක්ස්ගෙ සමහර එව්ව යල් පැනපුව? ඕවට එන්න එපා, මරාගෙන මැරෙනව යකෝ! සංශෝධන? මෙතන යකා අවුස්සගන්න එපා. ඒව කවදාවත් වෙනස් වෙන්න ඕන ඒව නොමෙයි. අකාලිකයි. මේ ලෝකෙ බිහිවෙච්ච 100% පර්ෆෙක්ට්, ඒ කියන්නෙ පරිපූර්ණ මිනිස්සු තමයි සමාජවාදී චින්තකයො. එහෙම අයගෙන් බිහිවෙන්නෙ සර්ව සම්පූර්ණ, හැමදාටම වලංගු දර්ශන මිසක් ඔය ආගම් වගේ කාලෙ හැටියට අවලංගු වෙන ඒව නොවෙයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">බලන්න. නබි ඉස්ලාම් ආගම හැදුවෙ කාන්තාර ගෝත්රික සමාජයකට. ජේසු, බුද්ධ තමන්ගෙ ආගම් හැදුවෙ අවුරුදු දාස් ගාණකට කළින් ඒ ඒ සමාජෙ හැටියට.ඒ නිසා ඒව අදට හරියන්නෙ නෑ. නමුත් බලන්න ලංකාවෙ අද තත්වෙ. හරියටම 1917දි රුසියන් විප්ලවය සිදුවෙන්න කළින් රුසියාවෙ තිබුන සමාජ, ආර්ථික තත්ත්වයමයි. ආයෙ ඇරපු අතක් නෑ. විප්ලවයක් කරන්න මරු. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ලෝකෙ එකම සාර්ථක දේශපාලන ක්රමය හැටියට තියෙන සමාජවාදෙ.</span><br />
<span style="font-size: large;">සමහරු අපෙන් අහනව ලෝකෙ සමාජවාදෙන් දියුණු වෙච්ච රටවල් නම් කරන්න කියල. ඇයි නැත්තෙ. </span><br />
<span style="font-size: large;">රුසියාව </span><span style="font-size: large;">(සමාජවාදී රුසියාවට අමරිකාව කෙළවපු එක වෙනම කතාවක්. ඒක සමාජවාදෙ වැරැද්දක් නෙමෙයිනෙ.)</span><span style="font-size: large;">, කියුබාව, උතුරු කොරියාව.....</span><br />
<span style="font-size: large;">මොකක් ඇහුව? "සමාජවාදය ඔච්චර සාර්ථකනම් ඇයි ලෝකෙ දියුණු ගොඩක් රටවල් බොහොමයක් ඒක නැතුව වෙන ආර්ථික ක්රමවලට ගිහිල්ල තියෙන්නෙ?"</span><br />
<span style="font-size: large;">පසුගාමී, ධනේෂ්වර ක්රමයක් තුළ පීඩිතයාට තැනක් නෑ. ඔය සුළු ධනේශ්වර චින්තනය වෙනස් කරගන්න සහෝදරයා. ප්රතිගාමියෙක් වෙන්න එපා.</span><br />
<span style="font-size: large;">"එතකොට ඇයි උතුරු කොරියාවට වඩා දකුණු කොරියාව දියුණු?"</span><br />
<span style="font-size: large;"></span><br />
<span style="font-size: large;">ඒ වගේද උතුරු කොරියාව බලවත් රටවලින් ගේම ඉල්ලන එක?</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සමහර ආගම් කාරයෝ වෙනුවෙන් බුද්ධිමත් යයි කියන විද්යාඥයො කඩේ ගියපු එක ෆට්ට චාටර්. ඔය අයින්ස්ටයින් කියන හාදය කියල තියෙනවනෙ.</span><br />
<span style="font-size: large;">"The religion of the future will be a cosmic religion. It should transcend personal God and avoid dogma and theology. Covering both the natural and the spiritual, it should be based on a religious sense arising from the experience of all things natural and spiritual as a meaningful unity. Buddhism answers this description. If there is any religion that could cope with modern scientific needs it would be Buddhism." </span><br />
<span style="font-size: large;">ඒ යකාට හොඳටම පිස්සු. අයින්ස්ටයින් ගිය සියවසේ ලොකුම බුද්ධිමතා කියන්නෙ කවුද? අයින්ස්ටයින් මාක්ස්, ලෙනින් එක්ක බලනකොට බාලාංශ පොරක්.</span><br />
<span style="font-size: large;">ඒක නිසා මිනිහ කියන ඒව ගණන් ගන්න හොඳ නෑ. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ආයෙ නීල්ස් බෝර් කියල හාදයෙකුත් ඒ මෝඩ කතාවට පෝර දාල තියෙනව කියනවනේ. මෙන්න පොරගෙ නියම ගොන් කතාව:</span><br />
<span style="font-size: large;">"For a parallel to the lesson of atomic theory...[we must turn] to those kinds of epistemological problems with which already thinkers like the Buddha and Lao Tzu have been confronted, when trying to harmonize our position as spectators and actors in the great drama of existence.". මේවගේ පිස්සො නොබෙල් තෑග්ගට නිර්</span><span style="font-size: large;">දේශ කරපු පිස්සො කවුද හැබෑට?</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">උග්ර භෞතිකවාදියෙක් වෙච්ච "කළුකුම් න්යාය" මගින් විද්යා ලෝකෙ උඩු යටකුරු කළායැයි කියන (අපිට මොකෝ උඩු යටිකුරු බැරිනම් බඩ පිණුම් ගැහුවත්), නොබෙල් ත්යාගලාභී (හොරට) බර්ට්රන්ඩ් රසල්, අඩිය ගහල ඉන්නකොට පොරට වැරදිලා මෙහෙම කියවිලා.</span><br />
<span style="font-size: large;">"Buddhism is a combination of both speculative and scientific philosophy. It advocates the scientific method and pursues that to a finality that may be called Rationalistic. In it are to be found answers to such questions of interest as: 'What is mind and matter? Of them, which is of greater importance? Is the universe moving towards a goal? What is man's position? Is there living that is noble?' It takes up where science cannot lead because of the limitations of the latter's instruments. Its conquests are those of the mind."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">තව ආතර් සී ක්ලාක් කියල හාදයෙක් වළ පයයි ගොඩ පයයි තියාගෙන කොයිල් වෙලා (ස්නායු දුර්වල වෙලා) ඉන්නකොට සිහි විකලෙන් පොරට කියවෙච්ච කතා නම් කොහෙත්ම ගණන් ගන්න ඕන නෑ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මුන් ඔක්කොටම පිස්සු. මාක්ස් වාදෙත් එක්ක බලනකොට අලගු තියන්නවත් බැරි බුද්ධගෙ හිතළු ගැන වර්ණනා කරල මේ තරම් සර්ව සම්පූර්ණ මාක්ස්වාදය "ඩොග්මැටික්" කියන්න? </span><br />
<span style="font-size: large;">(එහෙම කියල තියෙන්නෙ 'කාල් පොපර්' කියල අහලවත් නැති පිස්සු ඩයල් එකක්. මෙන්න පොරගෙ ගොන් විචාරය..."Here was an attitude utterly different to the dogmatic attitude of Marx, Freud, Adler, and even more so that of their followers. ")</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">හේතුවාදීන්, භෞතිකවාදීන් විදියට අපේ මතය නම් වෙනස්. "සෑම සිදුවීමකටම භෞතික පැහැදිලි කිරීමක් ඇත." කියලනේ අපි පිළිගන්නෙ. විද්යාත්මක උපකරණ වලට අහුනොවෙන සහ පැහැදිළි සාක්ෂි නැති ඔක්කොම පට්ටපල් බොරු. මිත්යාවන්. අපි ඔය බුද්ධා</span><span style="font-size: large;">ග</span><span style="font-size: large;">ම් කාරයෝ පිළිගන්න "පුනර්භවය", "නිවන" වගේ සංකල්ප සම්පූර්ණ මිත්යාවන් කියන අතිශය තර්කාණුකූල, බුද්ධිමත්, වියත් අවසන් නිගමනයට එලැඹෙන්නෙ ඒ අනුවයි. කොහොමද අපේ රැෂනල් තින්කින්. පට්ට මොළේ නේ?</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">නිර්-ආගමික අපි දෙගොල්ලම කොහොමත් ආගම් / සමාජවාදය හැර අනිත් දර්ශන පිළිගන්න අනිත් අයට වඩා පට්ට බුද්ධිමත්. හෙණ රැඩිකල්. 'අවුට් ඔෆ්ද බොක්ස්' හිතන්නෙ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
ඒක නිසා තමයි අපිට ඔය සඟිස්කෘතික, සීමා, මායිම් මොකුත් තකන්න ඕනෙ නැත්තෙ. කොටින්ම ආගම් අදහන උන් පවට/දේව උදහසට බයෙන් නොකර ඉන්න, උන් උන් අතරෙ සම්මත කරගෙන ඉන්න ඊනියා සදාචාරෙ අපිට අදාල නොවෙන්නෙ. කොටින්ම උන් 'තුප්පහි' යයි කියන ඕන වැඩක් අපිට කරන්න පුළුවන්. උන් කළොත් තමයි උන්ට පවු. අපි ඒවයින් නිදහස්. නීතියක් නැත්නම් බඩු ගැසීමේ සිට මිනී මැරීම දක්වාම ඕන දෙයක් කරන්න පුළුවන්. (සමාජවාදීන් වන අපිටනම් කොහොමත් පසුගාමී ධනපති සතුරෙක් මරන එක ශ්රේෂ්ඨ වැඩක්.) යමක් කමක් හම්බකරගත්ත උන්ට ඉරිසියා කරන්න නම් ඉතින් කාගෙන්වත්, මොනම නීතියකින්වත් ලයිසන් ගන්න ඕනෙ නෑනෙ.<br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඔයාකාරයෙන් පට්ට නිදහසක් තියෙන්නේ නිර්-ආගමික වීම තුළ. මේක තේරෙන්නෙ නෑනෙ මේ ආගම් බදාගෙන ඉන්න මෝඩ හැත්තට. අම්මපා..</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"බෞද්ධ දර්ශනයට බනින්න කළින් ඒ ගැන හදාරල එන්න" කියන සුනෙත් වගේ සම්ප්රදායික පොරවල්ට නියම ආමන්ත්රණය ("වේ...ගෙ පුතා") දුන්නෙ අපේ තරුණ පරපුරේ වීරයා, තිළිණ එදිරිසිංහ. ලෝකෙ හැම දර්ශනයක්ම ගැඹුරෙන් හදාරල අන්තිමට ඒ ඔක්කොම අතරින් සමාජවාදෙ හැර අනිත් ඔක්කොම වැරදියි කියන්න තරම් වයසට ඔරොත්තු නොදෙන තරම් </span><span style="font-size: large;">දාර්ශනික </span><span style="font-size: large;">දැනුම් සම්භාරයක් තියෙන්නෙ අපේ කොල්ලන්ට. දර්ශනය පිළිබඳ පශ්චාත් උපාධි ගැහුවයි කියන සුනෙත්ල වගේ කැම්පස් ගුරාල කොහෙද තිළිණ වගේ උගත්, විද්වත් තරුණයොත් එක්ක හැප්පෙන්නෙ? බෞද්ධ දර්ශනේ මොන කෙණ්ගෙඩියක්ද? සමාජවාදෙත් එක්ක බලනකොට...මොනව ඇහුව? කොහොමද එහෙම කියන්නෙ? සාධක? ඒව ඕන නෑ. හරි දේ (සමාජවාදෙ) හරි. ආයෙ කතා ඕන නෑ. මොකද, ආයෙත් සුනෙත්ට වගේ "වේ...ගෙ පුතා" කියල අහගන්න ඕනද? එන්න එපා සමාජවාදෙ විවේචනය/ප්රශ්න කරන්න. අපි විචාර බුද්ධියෙන් සමාජවාදය වැළඳගත්තු, සමාජවාදෙට පණ වගේ ආදරේ කරන මිනිස්සු. මළ පනිනවා හරිද?</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අපේ රැඩිකල් චින්තනය නිසා අපේ සහෝදර සහෝදරියො බුකියෙ පට්ට වීරයෝ වෙලා ඉන්නෙ. මේ ලඟදි යශෝදරාවට ඡන්නත් එක්ක අනාචාරෙ හැසිරෙන්න හිතුණා කියල කියපු සුලක්ඛනා සමරසේන සහෝදරී පට්ට රැඩිකල් වීරවරියක් වෙලානෙ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ගතානුගතිකව හිතන ඔය සුනෙත්ලා වගේ අයට ඕව කවද තේරෙයිද මන්ද? මිනිහ ආගමක් අදහනකම් අපි වගේ රැඩිකල් බුද්ධිමතෙක් වෙන්න කවදාවත් චාන්ස් එකක් නෑ...</span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-25761137440128014652013-11-30T23:14:00.002+05:302013-11-30T23:19:39.238+05:30ඛේදවාචකයේ අතුරු කතා<span style="font-size: large;">මා ඉදිරියේ බුර බුරා නැගෙන ගින්නකි. තත්පර කිහිපයකට පෙර මා සිටියේ මේ ගොඩනැගිල්ල තුළ බව ඇදහීමටවත් නොහැකිය...</span><br />
<span style="font-size: large;">සතර දෙසින්ම ඇසෙන්නේ අඳෝනාය.</span><br />
<span style="font-size: large;">"අනේ මගේ සහතික ටික..."</span><br />
<span style="font-size: large;">"මොන සහතිකද?"</span><br />
<span style="font-size: large;">"මම ජීවිත කාලෙම නව නිපැයුම් වලින් දිනපු ඒවා. කුටියෙ බිත්තියෙ අලවල තිබුනෙ"</span><br />
<span style="font-size: large;">පළාතම දෙදරවමින් මහා පිපුරුම් හඬක් ඇසේ...</span><br />
<span style="font-size: large;">"ඒ මගේ ෆ්රිජ් එක..මම අඳුනන කඩේකින් ඉල්ලන් ආවේ..."</span><br />
<span style="font-size: large;">යෝගට් ආදී ආහාර නිෂ්පාදන ප්රදර්ශනයට තබා තිබූ දැවැන්ත ප්රදර්ශක ශීතකරණය මට එකෙණෙහිම සිහිවිය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කෝ මගේ දරුවෝ..?</span><br />
<span style="font-size: large;">මම අසිහියෙන් මෙන් සෙනග පීරුවෙමි. </span><br />
<span style="font-size: large;">චරක එහි සිටිනු දැක ඇඟට ලේ ටිකක් ඉණුවත් තවත් දරුවෙකු ගින්නට මැදි වූවාදැයි මසිත බියෙන් සැළෙයි.</span><br />
<span style="font-size: large;">"සර්..හේරත් රොබෝව බේරගෙන" චරකගේ ස්වරයේ වූයේ දුකක්ද සතුටක්ද යන්න පැහැදිලි නොවීය.</span><br />
<span style="font-size: large;">"රොබොට්ට යකාට ගියාවේ. කොල්ල ඉන්නවද..?" පෙරලා අසන්නට ධෛර්යක් කොහෙන් ආවාදැයි නොදනිමි.</span><br />
<span style="font-size: large;">හේරත්ද පිරිස අතරින් මතුවනු දුටුවෙන් මද අස්වැසිල්ලක් ලැබුණද සහෝදර භෞතික විද්යා දෙපාර්තමේන්තුවේ හිතවතුන් සිහිවී නැවතත් සැනසීම පළා යනු දැනින.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මා අත්සන පිට විශ්වවිද්යාලයේ ගේට්ටුවෙන් පිටවූ ලක්ෂ ගණනක් වටිනා භාණ්ඩ වලට සිදුවූ දේ පිළිබඳ සාක්ෂ්ය එකතු කිරීමට කැමරාව ක්රියාත්මක කරද්දී අපේ පිරිස සෙනග ගොඩේ යළිදු මට මගහැරිණ.</span><br />
<span style="font-size: large;">වාසනාවකට ජංගම දුරකථන සේවා බාධාවකින් තොරව ක්රියාත්මක වූයෙන් පිරිසට ගේට්ටු අංක 4ට පැමිණෙන ලෙස උපදෙස් දෙමින් අහෙන් මෙහෙන් රිංගා ඒ දෙසට ගමන් කළෙමි.</span><br />
<span style="font-size: large;">යළිත් වරක් දුරකථනය නාද වෙයි. ඒ චරකය.</span><br />
<span style="font-size: large;">"සර්, සිසිල සර් (අප කණ්ඩායමේ භෞතික විද්යා ආචාර්ය) එක්ක කරන්න බෑ. ආයෙත් ගිණිගන්න බිල්ඩින් එකට ගියා. බඩු වගයක් ගන්න."</span><br />
<span style="font-size: large;">පුදුම මනුස්සයක්නේ. අනතුරක් කරගනීද දන්නෙ නෑ. ගොඩනැගිල්ලේ වහළයේ කොටස් ගිණිගෙන දැවී වැටෙනු දුටිමි.</span><br />
<span style="font-size: large;">මම භෞතික විද්යා සඟයාට ඇමතුමක් ගත්තෙමි. අනපේක්ෂිත ලෙසට ඔහු ඇමතුම ගත්තේය!</span><br />
<span style="font-size: large;">"සිසිල ඔයා මොකද කරන්නේ? ඔයාගෙ බඩු ටික අපි ගාව තියෙනවා." මා පැවසූයේ බොරුවකි. ඔහු එය විශ්වාස කළේද නැත.</span><br />
<span style="font-size: large;">(ඔහු ආරක්ෂිතව යළි පැමිණි විට ජීවිත අවධානමක් දරාගෙන එසේ කළේ ඇයිදැයි මා ඇසීමි. </span><br />
<span style="font-size: large;">"මේව කොච්චර අමාරුවෙන්ද කැම්පස් එකට ගත්තේ...රටේ සල්ලි. අපරාදේ. තව ළමයි කීයක් මේවගෙන් ඉගෙන ගනීද?")</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කෙසේ හෝ විශ්වවිද්යාලයේ බසය සමීපයට එකතු වීමට අප කණ්ඩායමට අවකාශ ලැබුණි.</span><br />
<span style="font-size: large;">වෙනත් සරසවියක සිසුවෙකු එදෙසට දිව එනු දුටිමි.</span><br />
<span style="font-size: large;">"කවුද ඔයාලගෙ සර්?"</span><br />
<span style="font-size: large;">ප්රදර්ශකවරයෙකු විසින් මා පෙන්වනු ලැබීය.</span><br />
<span style="font-size: large;">"සර්. අපි ...... කැම්පස්. අපේ සංජීවනී මැඩම්." ඔහු දුරකථනය මා අත තබයි.</span><br />
<span style="font-size: large;">"හෙලෝ සංජීවනී. මම සුනෙත් කතාකරන්නෙ රුහුණ යුනිවර්සිටි ඩිපාර්ට්මන්ට් කෝඩිනේටර්."</span><br />
<span style="font-size: large;">"ඔයාලගෙ හැමෝම ඉන්නවද?"</span><br />
<span style="font-size: large;">"ඔව්. ඉන්නවා."</span><br />
<span style="font-size: large;">ඇමතුම විසන්ධි විය.</span><br />
<span style="font-size: large;">වෙනත් සරසවියක ආචාර්යවරියක් මගෙන් එසේ ඇසීමේ තේරුම කුමක්දැයි මා කල්පනා කළෙමි.</span><br />
<span style="font-size: large;">ඇය අතරමං වූ සිය දරුවෙකු සොයන බව මට කල්පනා වූයේ බොහෝ වේලාවකට පසුය.</span><br />
<span style="font-size: large;">කම්පනය නිසා ඇයට අවශ්ය තොරතුර අසාගත නොහැකි විය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">පැයකට පමණ පසු මා යළි දැවුණු ගොඩනැගිල්ල දෙසට පියමැන්නේ සිදුවූ හානිය පිළිබඳ වඩාත් පැහැදිළි සාක්ෂ්ය එක් රැස් කිරීමටය.</span><br />
<span style="font-size: large;">මේ වනවිට තත්ත්වය තරමක් සන්සුන් වී තිබුණි. ගිණි නිවන හමුදාව අස්සයා ගිය පසු ඉස්තාලය වසමින් සිටිනු දක්නට ලැබිණ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"සර්. තැඹිලි ගෙඩියක් බොමු." රැවුළ ගිනිගන්නා අතරේ සුරුට්ටු පත්තු කිරීමට සිත් නොවුවත් ඔහුගේ උපේක්ෂා සහගත ස්වරය මගේ තීරණය වෙනස් කරන්නට සමත් විය.</span><br />
<span style="font-size: large;">"හා. දෙන්නකො එහෙනම්. ඔයගොල්ලො කොහෙද පුතාල?"</span><br />
<span style="font-size: large;">"අපි රජරට. තැඹිලි කපන මැෂින් එකක් හැදුවේ. මේ ටෙස්ට් කරන්න ගෙනාපු ඒවා."</span><br />
<span style="font-size: large;">"මැෂින් එකේ ඉන්ජිනියරින් ඩිසයින් එහෙම කොහේ හරි සේව් කරලා තියේද?"</span><br />
<span style="font-size: large;">"නෑ. ගොඩක් අයගෙ අවුරුදු ගානක් කරපු රිසර්ච් වල හැමදෙයක්ම තිබුණෙ ලැප්ටොප්වල. ගොඩක් ඒව බේරගන්න බැරි වුනානේ."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">විකට ඇඳුමින් සැරසුණු පාසල් දරුවන් පිරිසක් පසෙක හඬමින් සිටිනු දැකිය හැකිවිය.</span><br />
<span style="font-size: large;">"ඔයාල කොහෙද?"</span><br />
<span style="font-size: large;">"අපි ජැෆ්නා. මෙයාල බයවෙලා."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ආපසු එන අතරතුර උදෑසන සිදුවූ සිද්ධියක් මතක් විය.</span><br />
<span style="font-size: large;">"ආ යූ ෆ්රොම් ...... යුනිවර්සිටි?"</span><br />
<span style="font-size: large;">"යා. ගොට් ද ෆස්ට් ඩිග්රී ෆ්රොම් දෙය. යූ ෆ්රොම් සේම් යුනි?"</span><br />
<span style="font-size: large;">"යර්ස්. පාස්ඩ් අවුට් ලාස්ට් ඉයර්. දීස් ආර් මයි ක්රියේෂන්ස්"</span><br />
<span style="font-size: large;">අඩි ගණනක් උසට නිමැවූ මංගල කේක් කිහිපය, සැබැවින්ම බොහෝ අලංකාරය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඇයට සිදුවූයේ කුමක්දැයි මේ මොහොත වනවිටත් නොදනිමි.</span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-66943939205198723452013-11-30T23:10:00.004+05:302013-12-01T10:50:30.011+05:30ඛේදවාචකය<span style="font-size: large;">මේ දැවී අළුවී ගියේ දැව, ප්ලාස්ටික්, යකඩ වලින් නිමැවූ තවත් එක්තරා උපකරණ එකතුවක් නොවේ... <span style="color: red;">මේ රටේ වටිනාම මිනිසුන් දෙදහසකගේ වටිනාම ජීවිත කාලයෙන් වසර කිහිපයකි....</span></span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එය හුදෙක් භෞතික හානියකට ලඝු කරන අයට නරුමයන් යයි පරිභව කරන්නට නොපැකිළෙමි....</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඒ වදන් කිහිපය, සිදුවූ ඛේදවාචකය විස්තර කිරීමට කිසිසේත්ම ප්රමාණවත් නොවන බව දනිමි. මන්ද, මා මෙය නම් කරන්නේ මෑත ඉතිහාසයේ සිදුවූ දරුණුම ඛේදවාචකය ලෙසට බැවිනි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: lucida grande, tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="color: #f3f3f3; line-height: 18px;">උක්ත ප්රකාශය ('මෑත ඉතිහාසයේ සිදුවූ දරුණුම ඛේදවාචකය')</span></span> අතිශයෝක්තියක් වන මාධ්යවේදීන් යයි කියාගත් සමූහයක්ද, බහුතරයක් අසංවේදී මිනිසුන්ද සිටින බවද ඉඳුරාම දනිමි. අරුමයක් නැත. අපමණ වෙහෙස දරා, දහසකුත් එකක් කැපකිරීම් කර, දහඩිය, කඳුල, සුසුම මතින් වැඩවූ දරුවකු අහිමි වීමේ වේදනාව ඇත්තේ පියෙකුට මිසක් අන් කිසිවෙකුට නොවන බැවිනි. එය දරාගත නොහෙන ශෝකයකි. කම්පනයකි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">පියෙකුගේ කඳුළු ලෝ</span><span style="font-size: large;">ක</span><span style="font-size: large;">යට නොපෙනෙතත් තමන් </span><span style="font-size: large;">දහඩිය,</span><span style="font-size: large;"> </span><span style="font-size: large;">කඳුළ, සුසුම මතින් ගොඩනැගූ ලෝකය අසුරු සැනින් දැවී අළුවී යනු දරාගත හැක්කේ කුමන පියෙකුටද? හඩා වැලපෙන හදවතින් සහ කඳුලෙන් සටහන් කර තබමි....</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dxTVGsZ6h-rEKYFPlP7L4g92AiXGc6tl_A4OZogZvQ7a5Mmtl-E-8-TkXPcAwmi9l1H54gVdNYqqXfh8sHVlQ' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOSneHIZPitE3Njp-EDY2tXJNIsC2fF8J7jpCrpvwt3RubDFcXhJdFytwH7-wWaAXOdWA5WXV9d70-tDn2nHQn4446wCbAL_HDE0Xy55u5eY4GMB-zAQol757jD4TOQWinMw0B_UkczUM/s1600/DSC00659.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOSneHIZPitE3Njp-EDY2tXJNIsC2fF8J7jpCrpvwt3RubDFcXhJdFytwH7-wWaAXOdWA5WXV9d70-tDn2nHQn4446wCbAL_HDE0Xy55u5eY4GMB-zAQol757jD4TOQWinMw0B_UkczUM/s320/DSC00659.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghyphenhyphenvAOALUNrONyxOkBUo4Vun6Dq3NG4a-icldx1jwfo7GdtWJt9Kf2PmKKVqIIxO0DxH2gXLOFXJTVGygJcjclWL33KmQIT8M4U4MMQ5OD-blA0MX-ifTS-1Vz4QREYAX-cNnhqphBZLY/s1600/DSC00660.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghyphenhyphenvAOALUNrONyxOkBUo4Vun6Dq3NG4a-icldx1jwfo7GdtWJt9Kf2PmKKVqIIxO0DxH2gXLOFXJTVGygJcjclWL33KmQIT8M4U4MMQ5OD-blA0MX-ifTS-1Vz4QREYAX-cNnhqphBZLY/s320/DSC00660.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQOOdgff4vb09XB_qG7OjN7bV_Sd5djr0EdtvJuCEeY5a7Mhv3g_OkP8-A73yP8hhulF4pgsQwhUUWl8we_foTa33uCBP8gdshXIVpU-mABpnL9Bxus22fRYdrfalf9wju1HIzRx2jA3Y/s1600/DSC00665.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQOOdgff4vb09XB_qG7OjN7bV_Sd5djr0EdtvJuCEeY5a7Mhv3g_OkP8-A73yP8hhulF4pgsQwhUUWl8we_foTa33uCBP8gdshXIVpU-mABpnL9Bxus22fRYdrfalf9wju1HIzRx2jA3Y/s320/DSC00665.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-gf_eEZ_LFYSDXR7tE5fINP93ayS8QZjw8tqe53QEL2H9fq3joRepxMq7INac9QS9etBxQPZPiMtlfLYjW59-AMndgZa_-xkEaDAGSLpyBU3c30Z5v2QueHbS74s8zBP7VDSE9-mhpgE/s1600/DSC00666.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-gf_eEZ_LFYSDXR7tE5fINP93ayS8QZjw8tqe53QEL2H9fq3joRepxMq7INac9QS9etBxQPZPiMtlfLYjW59-AMndgZa_-xkEaDAGSLpyBU3c30Z5v2QueHbS74s8zBP7VDSE9-mhpgE/s320/DSC00666.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheUp4pg3soKjU07Z1Cvarmx4XfQMWFyihkgFeM_Ju-IJ0eBgrRBeqj2axjB3nQxqMWcEY-K-fu7qzhCdSTKbl-O-3FAhxVomgupEgEsbc2sk3q6CHpUbcDvEXrGUauwoQujjSjM0f3Ulg/s1600/DSC00662.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheUp4pg3soKjU07Z1Cvarmx4XfQMWFyihkgFeM_Ju-IJ0eBgrRBeqj2axjB3nQxqMWcEY-K-fu7qzhCdSTKbl-O-3FAhxVomgupEgEsbc2sk3q6CHpUbcDvEXrGUauwoQujjSjM0f3Ulg/s320/DSC00662.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<br />සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-10581421185519199452013-11-05T21:06:00.003+05:302013-11-06T07:18:27.334+05:30වාහනයක් ගන්නවා නම් අද හෙටම ගන්න වෙයි...<span style="font-size: large;">ඔබත් තමන්ගේම කියා වාහනයක් මිළදී ගැනීමට සිහින මවන්නෙක්ද..? එසේනම් ප්රමාද නොවන්න. චුයින්ගම් සමුළුව අවසන් වීමට පෙර එය යථාර්ථයක් බවට පත් කිරීමට දැඩි උත්සාහයක් ගන්න. නැතිනම් එය සදාකාලික සිහිනයක්ම පමණක් වනු ඇත.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ දිනවල මදක් පාවිච්චි කරන ලද හොඳ තත්ත්වයේ වාහනවල මිළ සීඝ්ර ලෙස පහත යාමක් දක්නට ලැබේ. උදාහරණයක් ලෙස මාස කිහිපයකට ප්රථම රු. ලක්ෂ 23ක් පමණ වූ වසර 2000-2001 පමණ නිපදවූ හොඳ තත්ත්වයේ Nissan Sunny N16 වර්ගයේ මෝටර් රථයක් මේ දිනවල අලෙවි වන්නේ ලක්ෂ 18.25 වැනි මිළකටය. ලීසිං සමාගම්වල පොළී අනුපාතිකයද සැලකිය යුතු ප්රතිශතයකින් පහළ බැස ඇත.</span><br />
<span style="font-size: large;">මීට ආසන්නම හේතුව වශයෙන් දැක්විය හැක්කේ වෘත්තිකයින්ට ලබාදෙන වාහන බලපත්ර සැලකිය යුතු ප්රමාණයක් රට තුළ සංසරණය වීමයි. ඒ අනුව තමා දැනට භාවිත කරන රථය කීයකට හෝ තල්ලු කර බලපත්ර මෝටර් රථයක් ගැනීමට බොහෝ දෙනා උත්සුක වෙනු දැකිය හැකිය. ඒ අනුව ඔබට අවම වශයෙන් මිලියන 1.6 ක් වැයකල හැකිනම් විධායක ශ්රේණියේ වැදගත් පුද්ගලයකු භාවිත කළ වාහනයක් සතු කර ගැනීමේ හැකියාවක් පවතී.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">නමුත් මෙය ඉතාම තාවකාලික ප්රවණතාවයකි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඔබ දැනටමත් දන්නා පරිදි (ඇතැම් විට නොදන්නා පරිදි!)</span><span style="font-size: large;"> සමුළුව වෙනුවෙන් ලොව ප්රමුඛ පෙලේ අධි සුඛෝපබෝගී මෝටර් රථයක් වන Mercedes Benz S400 වර්ගයේ මෝටර් රථ 54ක් මෙරටට ගෙන්වා තිබේ. ඒ සඳහා </span><span style="font-size: large;">ජාතිමාමක, දේශහිතෛශී ජන</span><span style="font-size: large;">රජය වැයකර ඇති මුදල රු. මිලියන 875ක් හෙවත් කෝටි 87.5 කි. </span><span style="font-size: large;">අති </span><span style="font-size: large;">විශේෂ ගැසට් පත්රයක් මගින් රු. මිලියන 758, එනම් කෝටි 75.8ක අති විශාල බදු සහනයක් ලබාදෙමින් </span><span style="font-size: large;">(ඇත්ත වශයෙන්ම ලබා ගනිමින්)</span><span style="font-size: large;"> මෙම වාහන ආනයනය කර ඇත. ඒ අනුව ජර්මනියේ "Daimler" සමාගම විසින් </span><span style="font-size: large;">මෑතකදී </span><span style="font-size: large;">නිෂ්පාදනය කරනු ලබන Benz S400 රථ 54 ක් Metropolis Logistics Pvt Ltd</span><span style="font-size: large;"> සමාගම හරහා ඩිමෝ ලංකා සමාගම ලංකාවට ගෙන්වා ඇත. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirV8-vgtIa19FXf-gaX1xNpFt-nrz1lTVk1kVpkjusX328D4BIONij0O0-HKkmilmVdJgOoXgN5RccDiAMTv0G_13dIi8ihdvADQQ6goXPQx_vZrjTPPURjR7az77ixb0YNBSFQcf47AY/s1600/chogm.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirV8-vgtIa19FXf-gaX1xNpFt-nrz1lTVk1kVpkjusX328D4BIONij0O0-HKkmilmVdJgOoXgN5RccDiAMTv0G_13dIi8ihdvADQQ6goXPQx_vZrjTPPURjR7az77ixb0YNBSFQcf47AY/s320/chogm.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGxV35VjGTXu5W0FuTJmvZA7g92yiCjLPivrz_YqdoFK7NsZEZ8sorEvSU7e_mxQWio9bNgyh3Q5a84UeGZzy21PMPCBVGzM7W43r-m6Wujb8qmyrUwo34lgC1Eo6SCaAuInzmrekq9Ds/s1600/Merc.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGxV35VjGTXu5W0FuTJmvZA7g92yiCjLPivrz_YqdoFK7NsZEZ8sorEvSU7e_mxQWio9bNgyh3Q5a84UeGZzy21PMPCBVGzM7W43r-m6Wujb8qmyrUwo34lgC1Eo6SCaAuInzmrekq9Ds/s320/Merc.jpg" width="320" /></span></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="color: #f4cccc; font-size: large;">මේවා තාවකාලික (කුළී) පදනම මත ලබාගත් ඒවා බවද, චුයින්ගම් සමුළුවෙන් පසු නැවත භාරදෙනු ඇතැයිද කියන කතා හුදෙක් හුදී ජන පහන් සංවේගය උදෙසා හුදෙක් හුදී ජන පහන් සංවේගය උදෙසා තෙපලනු ලැබෙන සුරංගනා කතා පමණක් යැයි විශ්වාස කටයුතු ආරංචි මාර්ගයකින් දැන ගැනීමට ලැබුණි. </span><span style="color: magenta; font-size: large;">ඒ අනුව ඉන් පසුව මේවා ලොව උගත්ම, කාර්යශූරම, වැඩ මිසක් කතා නැති, අවංකම දේශපාලක උතුමන් විසින් මහජනතාවට සේවය කිරීමට අවැසි අත්යවශ්ය සාධකයක් ලෙස සලකා සිය භාවිතයට ගනු ඇත. </span><span style="color: #f4cccc; font-size: large;">(ඒ අනුව ඉදිරියේදී හුදී ජනයා වශයෙන් අපට මොවුන්ගෙන් වඩාත් කැපවූ සේවයක් බලාපොරොත්තු විය හැකිය. අනේ වාසනාවන්...!) </span><span style="color: magenta; font-size: large;">තමන්ට බඩේ බත් නැතත් තමන්ගේ පාලක උතුමන් සුරසැප විඳීමම එකම සහනයක් වන ජනතාවකට එය එතරම් ප්රශ්නයක් නොවනවා නො-අනුමානය.</span><br />
<span style="color: #f4cccc; font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPyhh-Suaa3OKkCyFREuOmPNCTrWpjLOvWbKxAW3PdiLejOAXM0CLymj0q1pdYda4X8uPwQOzCHgSju5iOnSXDXRq5k2f3rMwkZJyqUm3EN1DKjNZbgu4gGIXXwJVUcR28sIkP1AvsI54/s1600/merc2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="192" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPyhh-Suaa3OKkCyFREuOmPNCTrWpjLOvWbKxAW3PdiLejOAXM0CLymj0q1pdYda4X8uPwQOzCHgSju5iOnSXDXRq5k2f3rMwkZJyqUm3EN1DKjNZbgu4gGIXXwJVUcR28sIkP1AvsI54/s320/merc2.jpg" width="320" /></span></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIipm8afs-m2Ff7bM4SnO2J3Guw9ZQENXtLfrLhV3ORLMhGiD3SWMhgaB6dsEqATD-sk4v8-xx-U0jZ2XgQDFKvBzIw1tpsD0b0-obYENjoVFVrULcw7tzw1RkEHPsWNHhPZRrxvtorLc/s1600/merc3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="195" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIipm8afs-m2Ff7bM4SnO2J3Guw9ZQENXtLfrLhV3ORLMhGiD3SWMhgaB6dsEqATD-sk4v8-xx-U0jZ2XgQDFKvBzIw1tpsD0b0-obYENjoVFVrULcw7tzw1RkEHPsWNHhPZRrxvtorLc/s320/merc3.jpg" width="320" /></span></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPKdTvXfwnf7SforinL4JtxHz9OFEFr7F6hQ2MmT6FSRm6stfUAMb6A3NsVrwPfXzPWojrjG6Yzgr8DR4RC1nHeURr-wy1mum5W6lHXqkJiHjwM75AP0CG8w2rWirrkJeXW5qe4W5UoRo/s1600/merc4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPKdTvXfwnf7SforinL4JtxHz9OFEFr7F6hQ2MmT6FSRm6stfUAMb6A3NsVrwPfXzPWojrjG6Yzgr8DR4RC1nHeURr-wy1mum5W6lHXqkJiHjwM75AP0CG8w2rWirrkJeXW5qe4W5UoRo/s320/merc4.jpg" width="320" /></span></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1M_HI6OVYfVmmw-SgijxL-fCSfYcufc2DoTEgxK1LhJyDnK4QqxsYf4UPMUb6CBHhSdP2uJrRBiwffi2KonSk2QyaRnaBwiAQRm3PpPVL6j7aIz6RpqHM6KmYXFuuuEVg445w2D5XclU/s1600/merc5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="192" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1M_HI6OVYfVmmw-SgijxL-fCSfYcufc2DoTEgxK1LhJyDnK4QqxsYf4UPMUb6CBHhSdP2uJrRBiwffi2KonSk2QyaRnaBwiAQRm3PpPVL6j7aIz6RpqHM6KmYXFuuuEVg445w2D5XclU/s320/merc5.jpg" width="320" /></span></a></div>
<span style="color: #f4cccc; font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">ඒ අනුව මෙහිදී වැයකරන ලද අධික මුදල සහ අහිමි වූ බදු ආදායම (සමස්ථය රු. මිලියන 1500 නොහොත් කෝටි 150 ඉක්මවයි.) ආවරණය කිරීම (පියවා ගැනීම) සඳහා රජය දන්නා එකම උපක්රමය ක්රියාවට නංවනු ඇත. </span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="color: #ea9999;">එනම්</span><b> <span style="color: red;">ආනයනය කරනු ලබන සාමාන්ය වාහනවලට අයකරනු ලබන බදු තව තවත් තර කිරීමයි. </span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ආනයනය කරනු ලබන වාහනවල මිළ ඉහළ යාම අනිවාර්යයෙන්ම මදක් භාවිත කළ වාහනවල මිළටද බලපාන බව වටහා ගැනීමට ආර්ථික විශේෂඥයෙක් වීමට නු-වුවමනාය.</span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-78571900625290266772013-10-31T13:42:00.000+05:302013-10-31T13:48:06.628+05:30නුහුරු හැඟුමක්<span style="font-size: large;">පසුගිය සතිඅන්තයේ මාතර සිට කොළඹ බලා ධාවනය වූ මා ගමන්ගත් බසය, කළුතර බෝධියට මීටර 100ක් තිබියදී පමණ කාර්මික දෝෂයකට ලක්ව නවත්වන ලදී. සියලු මගීන්ට ඉන් බැස කොළඹ දෙසට ධාවනය වන වෙනත් බසයකට ගොඩ වන කොන්දොස්තර මහතා ඉල්ලා සිටියේය. ඒ අනුව ආසන්</span><span style="font-size: large;">නයේ තිබූ බස් නැවතුම් පොළ වෙත පියමං කළෙමි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එහිදී මා නෙත ගැටුණේ තරමක් නුහුරු දසුනකි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඇය සිඟන්නියකි. "ඔයා හිඟන්නියො දැකලා නැත්ද..?" යි ඔබ අසනු ඇත. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මා අනන්ත අප්රමාණ විවිධ ස්වරූපයේ යාචක කාන්තාවන් දැක ඇත්තෙමි. නමුත් මැයගේ යම් විශේෂත්වයක් </span><span style="font-size: large;">ම</span><span style="font-size: large;">ම</span><span style="font-size: large;"> නිරීක්ෂණය කළෙමි.</span><br />
<span style="font-size: large;">සාමාන්යයෙන් ඇය වයස 30-35 අතරේ පසුවන්නට ඇත. එවැනි වයස්වල අයද සිඟන වෘත්තියේ දුලභ නොවන බව දනිමි. නමුත් ඇගේ තළෙ'ලු වතද, පිළිවෙලකට ගත දැවටූ පිරිසිදු ඇඳුම්ද කියා පෑවේ ඇය මේ ක්ෂේත්රයට නවක බවයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කිසිවක් නො-ඇතුරූ බිම හිඳගෙන ඇය මගීන්ට අතපාමින් සිටියාය. මා සමගම බසයෙන් බට තරුණයෙක් ඇය පෑ අතට යම් මුදලක් දෙනු දුටිමි.</span><br />
<span style="font-size: large;">නමුත් අන් අයගේ ප්රතිචාරය එතරම් යහපත් නොවීය. හේතුව නොදනිමි. ප්රකෘති ශරීරයෙන් සිටින ඇය යම් රැකියාවක් කොට උපයන්නේ නැත්තේ මන්දැයි ඔවුන් සිතනවා විය හැකිය. නැතිනම් ඇය ලොව පැරණිම රැකියාව කරන හෝ යම් දුරාචාරවලට ඇබ්බැහි වූ තැනැත්තියක් යයි උපකල්පනය කරන්නට ඇත. ඒ අනුව ඇයට සිඟමන් දීම එම නාස්ති වියදම්වලට අනුබල දීමක් වනු ඇත.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සාමාන්යයෙන් මා ලෝකය පවසන, සිතන දේවල් නිසා කරන්නට සැලසුම් කරගෙන සිටින දේ ක්රියාත්මක කිරීමට පැකිළෙන්නෙක් නොවේ. නමුත් යම් හේතුවක් නිසා මම ඇගේ ඉල්ලීම ප්රතික්ෂේප කළෙමි. එවිට ඇය දැක්වූයේ උදාසීන මළානික ප්රතිචාරයකි. එය ඇයට නුහුරු අත්දැකීමක් නොවන්නට ඇත.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මීළඟට පැමිණි බසයට මා ගොඩවූ අතර අසුනක්ද ලැබුණි.</span><br />
<span style="font-size: large;">එවෙලේ එම ප්රතික්ෂේප කිරීම එතරම් ගණනක් ගියේ නැති වුවද වැඩි වේලා යන්නට පෙර මා සිත එම සිද්ධිය නිසා නුහුරු හැඟීමකින් </span><span style="font-size: large;">තවන්නට විය. </span><span style="font-size: large;">එය අනුකම්පාව, වේදනාව, පසුතැවීම, වගකීමක් පැහැර හැරි විට දැනෙන වරදකාරී හැඟීම ආදිය එකට කළතා සෑදුණු වෙනස්ම ආකාරයේ </span><span style="font-size: large;">හැඟීමකි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඇත්ත වශයෙන්ම ඇය පැරණිම රැකියාව කරන්නියක නම්, සිඟා කෑමේ අවශ්යතාවය කුමක්ද?</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">දැඩි පංචශීල ප්රතිපත්තියක පිහිටි මා කිසිදිනක ගණිකාවක ඇසුරු කර නැති මුත් එවැන්නියක පොදු ස්ථානයක දුටුවහොත් </span><span style="font-size: large;">හඳුනාගැනීම එතරම් අපහසු කටයුත්තක් නොවේ. මොනවා වුනත් මටත් </span><span style="font-size: large;">පිහිටා </span><span style="font-size: large;">තියෙන්නේ පිරිමි ඇසක් නිසාය. එහෙත් එවැනි සාපේක්ෂව 'ඉහළ ආදායමක්' උපයා ගත හැකි වෘත්තියක් කරන අයකු සිඟා කනු ඇතැයි සිතිය නොහැකි ය. කස්ටමර් කෙනෙකු සෙට් වන තුරු අමතර ගානක් ඉපැයීමට පාට් ටයිම් සිඟා කන ලිංගික සේවකයින් මා කිසිදු සමාජ විද්යා පර්යේෂණයක කියවා නොමැත. මෙය එවැන්නක් නම් පට්ටම Exceptional Case</span><span style="font-size: large;"> එකකි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මෙය </span><span style="font-size: large;">ආරක්ෂක අංශවල ඇස් වසන් සිරීමට යොදන උපක්රමයක් යයි කෙනෙකුට පැවසිය හැකිය. එහෙත් පොලීසියේ සිටින්නේ බබ්බු නොවෙති. ගොනා හැරෙනකොට පොල්පැළයට සොරි වෙන බව නොදන්නේ නම් ඔහු උකුසු ඇසක් ඇති </span><span style="font-size: large;">ආරක්ෂක අංශ </span><span style="font-size: large;">නිලධාරියෙක් වීමට </span><span style="font-size: large;">කොහෙත්ම </span><span style="font-size: large;">නුසුදුසුය. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඒ අනුව මා නිගමනය කළේ ඇය ජෙනුඉන් කේස් එකක් කියා ය. ඇතැම්විට ඇයට පෝෂණය කිරීමට දරුවන්ද සිටිනවා විය හැකිය. යම් කායික හෝ මානසික දුබලතාවයකින් පෙළෙන්නියක්ද විය හැකිය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඒ අනුව මා කර ඇත්තේ සමාව දිය නොහැකි වරදකි. අසරණයෙක් නොසලකා හැරීමය. සමාජ වගකීම් පැහැර හැරීමකි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ප්රමාණවත් තරම් සිඟමන් නොලැබුනහොත්, පණ නළ ගැට ගසා ගැනීමේ එකම හා අවසන් විකල්පය ලෙසට හෙට දිනයේ ඇය ලොව පැරණිම වෘත්තිය තෝරා ගනු ඇත. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඇගේ එම තීරණයට මා ද දායක වී ඇත්තේ නොවේද?</span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-17850244178199516412013-10-17T16:46:00.002+05:302013-10-17T16:55:17.736+05:30තෙරිපැහැ හිමියන්ගේ මහා පාවාදීම...!<span style="font-size: large;">දේශපාලන අරමුණුවලින් තොරව රටේ ජනතාව වෙනුවෙන් තම දිවිකැප කරන්නට, වදනක් හෝ තම පුද්ගලික වාසිය නොසලකා තෙපලන්නට හිතැ'ති කිසිවකුත් මිහිපිට, සුවිශේෂයෙන්ම මේ ලක් දෙරණ නැතුවා සේය. මහා මානව හිතවාදීන් වන සමාජවාදීන් සමාජ සේවය කරන්නේත්, අසාධාරණයට එරෙහිව හඬ නගන්නේත්, මිථ්යාවට එරෙහි වන්නේත් ජනයාගේ සිත දිනාගෙන එනයින් කවදා හෝ තම දේශපාලන දර්ශනය ඔවුන් මත පටවා තමන්ට පාලන බලය ගැනීමටය. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ව්යාපාරිකයෝ සමාජ සේවය කරන්නේ බදු සහන ගැනීමටය. </span><br />
<span style="font-size: large;">ආචාර්ය සෝමා එදිරිසිංහ නම් එසේ නොවේ, මිහිබට දෙවඟනක් යයි මිනිස්සු සිතන අතර, ඇය වෙනුවෙන් දෙවොලක් පවා ඉදිරියේදී ගොඩ නැගීමට ඉඩ තිබේ. එහෙත් මා ඇයත් සමඟ හදවත් රෝගීන් වෙනුවෙන් සම්මාදම් කරන කලාකාරුවන් ආදී සුපින්වතුන්, අභ්යාස පොත් 5කට ආර්. දුමින්ද සිල්වා හෝ රෝහිත අබේගුණවර්ධන මීළඟ කතරගම දෙවිදුන් ලෙස නම් කරන ජනතාව ගොඩටම වර්ගීකරණය කරන්නට තරම් අන්තවාදී නොවෙමි! ගාල්තැන්නේ ගාමිණී දේවගැති නම් පෙරුම්පුරන බෝසත්වරයෙකි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ජනතාව වෙනුවෙන් කෑමොර ගසන මාධයවේදීන්ගේ සැබෑ කැක්කුම ගැන අපට බුද්ධික පතිරණ, සුදර්මන් රදලියගොඩගේ සිට ශ්රී රංගා දක්වා මනා කොට පෙන්වා දී තිබේ. සෝම හිමියන්ගේ දේහය මතින් අද දවසේ බුදු දහම රැග ගැනීමේ අභියෝයට මුහුණදීමට අවැසි නෛතික බලය පණගැන්වීමට දියවන්නාවට වැඩිය අපේ මහා සංඝරත්නයේ සහ ගිහි සුපින්වත් උපාසක මහත්වරු ගැන අපේ රටේ ජනතවාට අමතකව ගොස් ඇති සෙයකි. රොජර් සෙනෙවිරත්නගේ සිට රන්ජන් රාමනායක දක්වාම ජනප්රිය කලාකරුන්වන් රාශියක්ද අද අපේ පාලක උතුමන් වෙලාය. ලෝක කුසලානය දිනාදුන් අර්ජුනගේ සිට හෂාන් තිලකරත්න පමණක් නොව සනත් ජයසූරිය පවා අති උතුම් පාර්ලිමේන්තුවේය. කවුරුන් කොහොම කිව්වත් යුධ වීරයන්ද සෘජුව හෝ වක්රව දේශපාලන ප්රවාහයට එක්වී සිටිති. සරත් ෆොන්සේකා අද යුද විරුවෙක් නොව දේශපාලඥයෙකි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සමාජ ජාලවල හෝ බ්ලොග් අවකාශවල ආකර්ෂණීය සටහන් යොදන සියලු දෙනාම (මමද ඇතුළත්ව) කරන්නේ තමන්ගේ ප්රතිරූපය හදා ගැනීමය. එම ප්රතිරූපය භාවිත කොට තමන් පිළිගත් දර්ශනය, ආගම, ඇදහිළි, විශ්වාස අන් අය ලවා අනුගමනය කරවීමටය. </span><br />
<span style="font-size: large;">තම ෆේස්බුක් ප්රොෆයිලය 100% ක්ම වාමාංශික දේශපාලනය වෙනුවෙන් සහ සමාජවාදී නායකයින් වීරයින් කරවීමට වෙන්කරගෙන ඇති මිනිසුන් මා හොඳින් දනිමි. ඒ හැර අන් කිසිවක් ඔවුන් මෙහි කතා කරන්නේ නැත. අවුලක් නැත. ඒ ඔහුගේ අයිතියයි. නමුත් අරමුණ පැහැදිලිය. තමාට හෝ තම මතය දරන්නට බලය ලබාගැනීමය. මේ තරමටම නැතත් අන් සියලු පක්ෂවල අයද එසේ කරති. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">නිදහස් අධ්යාපනය වෙනුවෙන් දිවි පුදන්නට සැදී පැහැදී සිටින අන්තරේ දරුවන්ද කවුරුන් කෙසේ කීවද කරන්නේ දේශපාලනයකි. පුරා සත් වසක් ජාතික සරසවි 4ක දිවි ගෙවූ, පුරා තුන් වසක් පීඨ ශිෂ්ය නියෝජිතයෙකු වූ මා එයට සාක්ෂ්ය සපයමි. </span><br />
<span style="font-size: large;">අධ්යාපනය උන්නතිය වෙනුවෙන් 6% ඉල්ලා මොරදුන් මා ඇතුලු සරසවි ඇතුරන්ද කළේ දේශපාලනයකි. එය මෙහෙයවූ ආචාර්ය නිර්මාල්, අමිල හිමි ඇතුළු ඉදිරිපෙළ ක්රියාකාරීන් සියලුදෙනාම දේශපාලන දර්ශනයක් අනුගමනය කරන අය වෙති. අප විසින් ගනු ලැබූ වෘත්තීමය ක්රියාමාර්ගයට අප විසින් දරන ලද රාජ්ය විරෝධී දේශපාලන ආකල්ප තදින්ම බලපෑ බව කියන්නට මැළි නොවෙමු.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">'කන්නන්ගර දරුවෝ' ලාංකීය අධ්යාපනය වෙනුවෙන් දැඩිව කැපවූ ෆෙස්බුක් පිටුවකි. මමද එහි ආරාධිත ලිපි සපයන්නෙක්මි. සමාජයට හොඳ දේ දායක කිරීමේ අරමුණෙන් 'ගුරු ගීතය', 'අම්මා' වැනි කෘතහස්ථ කෘති එහි වර්ණනා කරමින්ද, ඉන් යම් යම් කොටස් උකහා ගනිමින්ද එහි ලිපි පළ වනු දැක ඇත්තෙමි. එහෙත් ඒ සියල්ලම, සමාජවාදී රුසියාවෙන් බිහිවූ විශිෂ්ට කෘතිවල</span><span style="font-size: large;"> පරිවර්තන වීම අහම්බයක්ද...? </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඕනෑම කෘතහස්ත සාරගර්භ නිර්මාණයක,(මා කතා කරන්නේ වානිජ අරමුණෙන් පමණක් ලියූ 'මල් පොත්' ගැන නොවේ යයි ඔබට අමුතුවෙන් මතක් කර දීමට අවැසි නැතැයි සිතමි.) යටි අරමුණු ගැබ්ව ඇත. බොහෝ විට එයින් යම් පුද්ගලයෙක් විසින් ගොඩනගන ලද සමාජ ක්රමයක්, එනම් දේශපාලන දර්ශනයක් වෙත පාඨකයින් ආකර්ෂණය කරගැනීම සිදුවේ. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ලොව බිහිවූ විශිෂ්ට කලාකරුවන් සියලුදෙනාම දේශපාලනයෙන් බැට කෑවෝ වෙති. ඔවුන්ගේ නිර්මාණවලට දේශපාලනය ඈඳා ගැනීම අනිවාර්ය වූ බැවිනි. හෙන්රි ජයසේන විසින් සිංහලට නැගූ 'හුණු වටයේ කතාව' (ද කොකේසියන් චෝක් සර්කල්- බර්තෝල් බ්රෙෂ්ට්)හි පවා යටි පෙළ අරුත ලෙස දේශපාලනය දුවයි. බ්රෙෂ්ට් ට රට හැරදා පළා යාමට සිදුවන්නේ ඔහුගේ නිර්මාණවලින් රාජ්ය විරෝධී දේශපාලනය සියුම් ලෙස සමාජගත වන්නට වූ හෙයිනි. </span><span style="font-size: large;">දේශපාලයනය නොගැවුණු කලා කෘතියක් පවා සොයා ගැනීම උගහටය. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">බලාගෙන යනකොට අඩු වැඩි වශයෙන් 'කාරිය කෙරෙන තුරු කවුරුත් රැවටිල්ල' ය. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එහෙව් දේශයක මොනයම් ක්රමයකින් හෝ ජනතා ජනප්රියත්වයක් ළඟා කරගත් තෙරිපැහැ හිමියන් පමණක් උඩුගම් බලා පීනයි යයි සිතීම මුළාවකි. උන් වහන්සේ වෙනස්වන බව මම කල් තියාම දැන සිටියෙමි. උන් වහන්සේ වීරයෙක් කරමින් පළවූ ලිපි දෙස මා උපේක්ෂාවෙන් බලා බැහැර කළේ එහෙයිනි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ ටික කියන්නට දේශපාලනය ගැන මෙච්චර වැල්වටාරම් ගෙනහැර පෑවේ ඇයිදැයි කෙනෙකුට සිතෙනු ඇත. එහෙත් විමසිල්ලෙන් බලන්න. මේ සියල්ල දක්ෂ ලෙස අධ්යක්ෂණය කරන ලද දේශපාලන නාට්යයක ජවනිකාවන් ය. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ නාට්ය පිටපතේ වීර චරිත බිහිවීම තවම අවසන් නැත. </span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-42557159131008191742013-10-04T12:22:00.003+05:302013-10-04T19:19:07.306+05:30ඉගිල්ලෙන මාළු සංවේදී ඇසින්... (21+)පිටපත ලැබී මාස 1 1/2ක් පමණ ගතවුවද නිවී සැනසිල්ලේ 'ඉගිල්ලෙන මාළුවෝ' නැරඹීමට විවේකයක් සොයාගත්තේ ඊයේ සවසය<span style="font-size: large;">.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">දෙගිඩියාවකින් තොරවම කිව හැක්කේ සංස්කෘතික, ආගමික, ඊනියා දේශප්රේමී තිමිර පට ලිහා බැලූ කල එය මෑත කාලයේ සිනමාවට එකතු වූ අති විශිෂ්ට නිර්මාණයක් බවය. මෙයින් රටේ ආරක්ෂක අංශවලට අවමානයක් වනවා යයි කීම හුදෙක් ප්රලාඵයකි. කෙළින්ම කියනවානම් එම පදනමක් නැති උපකල්පනය මත පදනම්ව එය ප්රදර්ශනය කිරීම තහනම් කිරීම තකතීරු, අමනෝඥ ක්රියාවක් බව පැවසීමට පසුබට නොවෙමි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මා මෙසේ කියන විට මා හා උරණ වන දෙපිරිසක් සිටිති. ඉන් පළමු පිරිස කලා නිර්මාණ රසඥතාවය යන්න කළඳක්වත් පිහිටා නොතිබූ, අගය කළ යුතු කලා නිර්මාණයක් වනාහී එක්කෝ ඓතිහාසික හෝ ආගමික තේමාවක දිවිය යුතුය යන පටු දූපත් මානසිකත්වයේ පිහිටා එය තහනම් කළවුන් විසින් මොළ සෝදන ලද මෙරට විචාර බුද්ධියෙන් තොර ප්රේක්ෂකයින්ය. නැතහොත් ඉන්දියාවේ සිවසේනා කල්ලීයේ අදහස් දරන මෙරට සංස්කෘතික හා ආගමික අන්තවාදීන්ය. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">දෙවැන්නන් නම් සිනමා විචාරය සිය බුක්තියට සරි කරගෙන, එය සින්නක්කර ලියාගෙන ඇති මෙරට වෘත්තීය කලාකරුවන් හා කුමක් හෝ මාධ්ය ආයතනයකට රිංගා තමන්ට මාධ්යවේදී සීල් එක ගසාගන්නා අයවළුන්ය. බ්ලොග් අවකාශයේ කවුරුත් හොඳින් දන්නා 'දුකා' විසින් සත්යජිත් රායිගේ 'අපූර් සංසාර්' සිනමා කෘතිය සම්බන්ධයෙන් ෆේස්බුක් සමාජ ජාලයේ තබන ලද ප්රකාශයකට මා දැක්වූ අදහස්වලට ප්රතිපක්ෂව පුවත්වත් කලාවේදීන් යයි කියාගන්නා ඇතැමෙක් (මේ සංවාදයට නලීන් අයියා -නලීන් දිල්රුක්ෂ සහභාගී නොවුනු නිසා මේ චෝදනාවෙන් ඔහු නිදොස් කොට නිදහස් කළ හැකිය.) අදහස් දක්වා තිබුණේ මා කුහකයෙක් යයි හුවා දක්වමිනි..! මා ලද අධ්යාපනය හෝ නිරත වන වෘත්තිය, කලාවට කිසිසේත්ම අනුකූලතාවයක් දක්වන්නේ නැති හෙයින් මට එවැනි අදහස් දැක්වීමක් කිරීමට අයිතියක් නැතැයි යන ආකල්පයක් ඔවුහු දරති. එහෙයින් මෙය සුදුසුකම්ලත් ප්රවීණ සිනමා විචාරකයෙක් විසින් කරන ලද සාරගර්භ ගැඹුරු විචාරයක් නොව, අතිශයින් සාමාන්ය සිනමා රසිකයෙක් විසින් මතුපිටින් බලා කරන ලද ලඝු නොහොත් අසංක්ෂිප්ත, අපරිපූර්ණ අදහස් දැක්වීමක් ලෙස සැලකිය යුතු මනාය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">හමුදා භටයෙකු විසින් ගමේ තරුණියෙකු අනාථ කර පළා යාමක් මෙහි ප්රස්තුතය වන හෙයින් මෙය හමුදාවට අවමානයක් යයි මෙයට එරෙහිව හඬ නගන අයගේ ප්රබලම තර්කයයි. නමුත් මැදහත්ව බලන කෙනෙකුට පෙනී යන දෙයක්නම් මෙහිදී ඉස්මතු කර ඇත්තේ ඔහුගේ හමුදා නිලය නොව, ඔහු තුළ ජීවත්වන සාමාන්ය මිනිස් දුර්වලතා වලින් හෙබි මනුෂ්යයායි. කතාවේ ආරම්භයේදී හැර, එය කෙමෙන් විකසනය වෙද්දී කිසිදු රූප රාමුවක ඔහු සිය නිළ ඇඳුම පිටින් සිටිනු දැකිය නොහැකිය. කොටින්ම ඔහු කරන හැම 'අළුගුත්තේරු' වැඩක්ම කරන්නේ එක්කෝ උපන් ඇඳුමෙනි. නැත්නම් සිවිල් ඇඳුමෙනි. ඔහු පෙනී සිටින ලිංගික දර්ශන වලදීත්, නීති විරෝධී ගබ්සා මධ්යස්ථානයට තරුණිය කැටුව යන්නේත්, පඬුරු ගැටගසන්නේත්, පොල් ගසන්නේත් සාමාන්ය ඇඳුමෙනි. එපමණක් නොව අවසන් රූප රාමු පෙළේදී තරුණිය මවාගන්නා විකාර රූපී චිත්ත රූප (තරුණයාගේ ලිංගේන්ද්රිය කඩාගන්නා දර්ශනය ඇතුළත්) වල පවා සිටින්නේ නිළ ඇඳුමෙන් සැරසුණු හමුදා භටයෙක් නොව සාමාන්ය තරුණයෙකි. මේ දර්ශන ඉහත කී මතය ඔළුවට බලෙන් ඔබ්බවා ගන්නේ </span><span style="font-size: large;">නැතිව විවෘත මනසකින් නරඹන විට නිසඟයෙන්ම ඔහුගේ හමුදා භට භාවය අමතකව ගොස් ලිංගික හැඟීම් උද්දීපණය වන, සංවේදනා ඇති, ඉන්ද්රීය සංතර්පණය පරම සැපතක් දෙස සිතා එය සොයමින් සැරිසරන, ඇතැම්විට අවස්ථාවාදී පුහුදුන් මනුෂ්යයෙකු මැවේ. ඔහු තාවකාලිකව හෝ වසන, එනම් දැඩි මානසික පීඩනයකට නතුවූ නමුදු අවැසි නම් සොයාගත හැකි ඊනියා නිදහසක් පවතින සංදර්භයක එවැනි හැසිරීමකට පෙළඹීම ඔහු හමුදා භටයෙක් වීමෙන් ස්වායත්තය. එසේ නොවුණි නම් එය අස්වාභාවිකය. සිනමා කරු උලුප්පා පෙන්වන්නේ මේ යතාර්ථයයි. මෙහිදී එකී තරුණයා හමුදා භටයෙක්ම වීම ගැන විමතියට පත්වන ඇතැමුහු, මෙය සිනමාකරු සියුම් ලෙස ඔහු නියෝජනය කරන සමස්ථ කුළකය ගැනම වැරදි ආකල්පයක් මැවීමට උත්සාහ කරයි යනුවෙන් චෝදනා කරති. එය හරියට මෙවැනිය : අමරිකාවේ නිෂ්පාදිත මෙක්සිකානු මත්කුඩු බෙදාහරින මාෆියා සංවිධානයක ක්රියාකාරකම් අළලා නිර්මිත සිනමා පටයක් නරඹා සමස්ථ මෙක්සිකානු ජනගහනයම මත්ද්රව්ය ජාවාරම්කාර පාතාලයින් යයි නිගමනයකට එලැබීම වැනිය. නැතහොත් චිකාගෝ නුවර ගණිකාවකගේ වෘත්තාන්තයක් නරඹා චිකාගෝවේ සෑම කාන්තාවක්ම ගණිකාවක් යයි උපකල්පනය කිරීම වැන්න. වැඩිය ඕන නැත. ඉන්දියාවේ නිෂ්පාදිත මෙගා ටෙලි නාට්ය පමණක් නරඹා ඉන්දියාව සුරපුරයක් ලෙස නම් කිරීම...? මෙහිදී වැරදි චිත්රයක් මැවීම ගැන අප සිනමාකරුට දොස් පවරනවාද?</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මෙය වඩාත් සරල ලෙස පැහැදිලි කළ හැකිය. ධීවර ජනතාව දරුණු ජන කොට්ඨාශයක් ලෙස හංවඩු ගැසුවා යයි කියා 'ඹබරු ඇවිත්' (ධර්මසේන පතිරාජ) සිනමා පටයට හෝ හෝ මුඩුක්කු ජනතාව අතර අසම්මත සබඳතා පවතීයයි හුවා දැක්වීයයි චෝදනා කරමින් 'පාලම යට' (කුලසේන ෆොන්සේකා) ආදී විශිෂ්ට සමාජ විද්යා පර්යේෂණ කෘතීන්ට විරුද්ධව ධීවරයින් හෝ මුඩුක්කු ආශ්රිතව සිය දිවිපෙවෙත ගෙවන ජනතාව කැරළි ගැසුවේ නැත. කවුරුවත් එසේ කරන්නට කියා උසිගැන්වූයේද නැත. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">බුදුදහමට අවමන් වන දෙස සංවාදයන් හිතාමතාම ගොඩනගන්නේ යයි යනු තවත් චෝදනාවකි. එහෙත් ඉන් බෞද්ධයෙකු වන මා තුළ නම් එවැනි නොපහන් හැඟීමක් ඇති කරන්නට සමත් වූයේ නැත. ඒ වෙනුවට බුදුදහමෙන් සහ බුදු සිරිතෙන් ජීවිතයට ගතහැකි මගපෙන්වීම හරිහැටි ග්රහණය කරගැන්මට අසමත් වූ, අනවබෝධය නිසා එය තමන්ට අවැසි ලෙස වැරදි ලෙස අර්ථකථනය කරගන්නා මිනිසුන් නම් දුටිමි. මෙවැන්නන් අප සමාජයේ අප අතරම කොතෙකුත් සිටිති. සිනමා නිර්මාණය තුළ පීරා සෙවීමට අනවශ්යය. එහි එය රඟදැක්වීම යථාර්ථය අභිබවා ගිය අතිශයෝක්තියක් නොවේ. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">චීවරධාරියාගේ භූමිකාව ගැන කියන්නට ඇත්තේ ඒ ටිකමය. බුදුන් දෙසූ අවිහිංසාවාදය වෙනුවට ප්රචණ්ඩත්වය දිරිගන්වන මෙවැනි භික්ෂූන් යුද්ධය නැගලා ගිය එකල මෙන්ම මෙකලද දුලබ නොවන බව රහසක් නොවේ. මෙහිදී ම'පියාගේ අනුවේදනීය අත්දැකීමක් සිහියට නැගේ.</span><br />
<span style="font-size: large;">1980 ගණන් වල මුළ් හරියේ පොළොන්නරුව මනම්පිටිය ප්රදේශයේ අහිංසක දමිළ වැසියන්ට සිංහල අන්තවාදීන් අතින් ම්ලේච්ඡ ප්රහාරයක් එල්ල විය. කුමක්දෝ හේතුවකට මගේ පියාද එහි සිට ඇත. (ඔහු ඒවාට සම්බන්ධ නැත.) මෙහිදී එහි සිටි එක් චීවරදාරියෙක් (ප.ලි. දිඹුලාගල හිමි නොවේ.</span><span style="font-size: large;">) සිංහල තරුණයින්ට තවමත් මිය නොගිය පණ අදින දමිළ මිනිසෙක් සහ බුර බුරා නැගෙන ගින්නක් පෙන්වා </span><br />
<span style="font-size: large;">"මෙන්න මූව අරකට ඇදල දාපල්ලා" යයි කියා ඇත.</span><br />
<span style="font-size: large;">මෙහිදී දැඩි කම්පාවට පත් මගේ පියා අසා ඇත්තේ</span><br />
<span style="font-size: large;">"හාමුදුරුවො බුද්ධාගමේද?" කියාය. ඉන් පසු ඒ අසරණයා පණ පිටින්ම ගිණි ගොඩට ඇද දමා ඇත. </span><br />
<span style="font-size: large;">මේවා අසන විට සිතෙන්නේ සිංහල ජාතිවාදීන් හා ජාතිවාදී භික්ෂූන් ගැනත් වෙනම චිත්රපටි හැදෙනවා නම් හොඳය කියා ය. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ලිංගික දර්ශන ඇතුළත් නිර්මාණ සියල්ලම පහත් පෙළේ ඒවා බවට වර්ගීකරණය කරන පිරිසක්ද සිටිති. ඔවුන්ට කියන්නට ඇත්තේ මෙය ළමා චිත්රපටයක් නොවන බව පමණකි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ලිංගිකත්වය, වාරණය කළ යුත්තක් නොවේ. කායික සන්තර්පණය මූලික මිනිස් අවශ්යතාවයකි. නරඹන්නාට එම හැඟීම් උද්දීපනය වන දර්ශන ඇතුළත්, එය කර්මාන්තයක් කරගත් 'පෝර්න් ඉන්ඩස්ට්රි' එකක් අමරිකාවේ පවතී. මෙම නිල් චිත්රපට නිෂ්පාදනය කරන අය කලාකරුවන් ලෙස ආසියාතික ශිෂ්ට සමාජය පිළි නොගනී. මමද එහි සංස්කෘතියෙන්ම පෝෂණය වූවෙක් නිසා සිටින්නේ එම මතයේමය කිවහොත් එය අවංක ප්රකාශයකි. එහෙත් භාවාත්මක ලෙස ලිංගික දර්ශන ඇතුළත් කලා නිර්මාණ අපි කවුරුත් උසස් ලෙස අවිවාදයෙන් පිළිගනිමු..!? </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ සම්බන්ධයෙන් නම් සිනමා කරු ඇතැම් සංස්කෘතික සීමා මායිම් බිඳහැර ගෙන ගොස් ඇති බව පෙනේ. ස්ත්රී ස්වයං වින්දනය ගැන කතා කිරීමට අප, අප විසින්ම තහනම් නියෝග පණවාගෙන ඇත. ප්රවීණ සහ නිර්භය සිනමාකරු ජයන්ත චන්ද්රසිරිගේ 'අග්නිදාහය' ආරම්භයේම පුරුෂ ස්වයං වින්දනයකි. එහෙත් මේ දක්වා සිංහල සිනමාවේ කිසිවෙකුත් ස්ත්රීන් සම්බන්ධයෙන් මෙවැනි දර්ශන ඇතුළත් කිරීම නොකළහ. වෙනත් විදියකින් කියනවානම් යථාර්ථවාදීව මෙවැනි සංවේදී සමාජ ගැටළුවක් (ස්ත්රීන්ගේ ලිංගික අවශ්යතා) පිළිබඳව මේ තරම් විවෘතව කතාකරන්නට කලාකරුවන් මැළි වූහ. සිනමාකරුගේ විශේෂත්වය එයයි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">පිරිමින්ගේ ලිංගික අසහනය තරමටම ගැහැණුන්ගේ ලිංගික අසහනයද ප්රබල සමාජ ප්රශ්නයක් බව වටහාගෙන ඇත්තේ මේ 'රැඩිකල් රැල්ලේ' සිනමාකරුවන් පමණද? මෙය ඉතා හොඳින් විශ්ලේශණය කරන ලද වෙනත් නිර්මාණ දෙකක් ලෙස අසෝක හඳගමගේ 'තනි තටුවෙන් පියාඹන්න' සහ විමුක්ති ජයසුන්දරගේ 'සුළඟ එනු පිණිස' හැඳින්විය හැකිය. ස්ත්රී සමලිංගික විවාහය ගැන සමාජයේ සැබැවින්ම සිදුවූ සිද්ධියක් පදනම් කරගනිමින් හඳගම නිර්මාණය කළ 'තනි තටුවෙන් පියාඹන්න' තත්පර ගණනක ස්ත්රී නිරුවත් දර්ශනයක් ඇතුළත් වූවා යයි 'මෙන්න හඳයා තමන්ගේ ගෑණිගෙ හෙළුව විකුණන් කනවෝ' කියමින් මෙරට ඇතැම් පටු රසඥතාවාදීන් මොර දුන්නා මතකය. ඇත්ත වශයෙන්ම එම දර්ශනය පහත් ලිංගික උද්දීපණය ජතිත කරවීම සඳහා පෙන්වූවක් නොවේ. සමාජයට පිරිමියෙක් ලෙස පෙනී සිටිමින් සිය අමුතු දීගය කන තැනැත්තිය එය 'මාට්ටු වූ' පසු සිය ආත්මාරාක්ෂාව උදෙසා තමාට පහර දීමට පැමිණෙන අයට සිය සළුව උනා පෙන්වයි. එයින් වික්ෂිප්ත වන අප සමාජයේ සුචරිතවාදීන්ගෙන් ඇය තාවකාලිකව හෝ ගැලවුමක් ලබයි. මෙය අවස්ථානුකූලව ගත යුතු හොඳම උපාය මාර්ගය යි. එය ඌරාගේ මාළු ඌරා පිටම තබා කැපීමකි. මෙවැනි දර්ශනයක් නැරඹීමෙන් ලිංගික තෘප්තියක් ලැබෙනවා නම් එය විකෘති තත්ත්වයකි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සංඛේත යොදාගනිමින් සන්නිවේදනය කිරීම හා විවිධත්ත්වයෙන් හා අපූර්වත්වයෙන් යුතු දෘෂ්ඨි කෝණ ඔස්සේ මැවෙන රූපරාමු සිනමාකරුගේ නිර්මාණශීලීත්වය මැනවින් සාධනය කොට පෙන්වයි. තේමාව ඔස්සේ දිවීම යන කාරණය ඔස්සේ ඇගයීමකට ලක් කළහොත් කිව හැක්කේ සාර්ථකය කියා ය. මොනවා වුනත් අන්තිමට දමිළ හෝ සිංහල හෝ වේවා තැලෙන්නේ පොඩි මිනිහා යන පරම සත්යය සිනමාකරු විවිධ උපක්රම මගින් පසක් කරයි. කප්පම් ඉල්ලා නොදුන් තැන වෙඩිකා මියයන දමිළ මනුෂ්යයා පිලිබඳවද, කාළකණ්ණි ඉරණමකට ගොදුරු වී විනාශ වන සිංහල පවුල ගැනද මිනිසත් කම අගයන ඕනෑම අයෙකුට ඇතිවන්නේ එකම ආකාරයේ කම්පාවකි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සිනමාකරු කොටින්ට කඩේ යනවා යයි චෝදනා ලබන්නේ කෙසේදැයි මට නොතේරෙන්නේ කොටි සාමාජිකයින් පාසැල් තුළට ගොස් දරුවන්ගේ මොළ සේදීම (මෙය කිසිසේත්ම අභව්ය නොවන සම්පූර්ණයෙන්ම සත්ය සිදුවීමක් බව මගේ සරසවි දමිළ මිතුරා සනාථ කළේ ය.) සහ කප්පම් නොදෙන නිරායුධ වැසියන් ඝාතනය කරන අයුරු මෙයින් නිරූපණය කර තිබියදී වීම හේතුවෙනි. ඒ අතර සිනමාකරු දමිළයින්ට වූ අසාධාරණය කොටි සාමාජිකයා පාසැලේ උගන්වන පාඩම මගින් සියුම් ලෙස සමාජගත කිරීමට උත්සාහ දරයි. කොටියාගේ කතාව</span><span style="font-size: large;"> 100% හරි යයි ඔහු නොකියයි. එයින් ගත යුතු දෙය ගත යුතුයයි ඔහු බුද්ධිමත් ප්රේක්ෂයින්ට ආරාධනා කරයි. සිනමාකරුවෙකු සතු ප්රබල සන්නිවේදන හැකියාව, අපූර්වත්වය මෙයයි.</span><span style="font-size: large;"> </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අවසාන වශයෙන් කිව යුත්තේ කලාව පවතින්නේ පාලකයින් සතුටු කිරීමට, වෙනත් වචනවලින් කියනවානම් වන්දිභට්ටකම් කිරීමට හෝ එක්තරා තෝරාගත් පිරිසක් පමණක්, එනම් පොඩි එවුන්, දැඩි ආගමික භක්තියක් ඇත්තවුන්, දේශානුරාගයෙන් ඔද වැටී ගිය උන් ආදී වශයෙන් සීමිත පිරිසක් සතුටු කිරීමට නොවේ. ඊට වඩා පුළුල් දෘෂ්ඨි කෝණ වලින් ලෝකය දකින්නාවූද, පරිකල්පනය කරන්නාවූද අල්ප වූ හෝ පිරිසක් සිටිති. සැබෑ කලාකරුවා ස්ඵර්ශ කළ යුත්තේ පෙරකී සාතිශය බහුරතයගේ රුචිකත්වය පිනවීම අරභයා පමණක් නොව (වානිජ අරමුණුන් නිර්මාණ කරනවා නම් එසේ කළ යුතුවේ.), දුලභ වූ නමුදු ගැඹුරු ලෙස නිර්මාණයක් කියැවිය හැකි ඉහළ රසඥතාවයෙන් යුතු ප්රේක්ෂකයින්ටද අසාධාරණයක් නොවන ලෙසිනි. මේ අභියෝගයට සාර්ථකව මුහුණ දුන් ජයන්ත චන්ද්රසිරි, ප්රසන්න විතානගේ (පවුරු වළලු, පුරහඳ කළුවර) , තරමටම විමුක්ති ජයසුන්දර (සුළඟ එනු පිණිස), ඉනෝකා සත්යාංගනී (සුළං කිරිල්ලී) අසෝක හඳගම (තනිතටුවෙන් පියාඹන්න, අක්ෂරය) (<a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2013/07/blog-post_18.html" target="_blank">මොවුන්ගේගේ යටි අරමුණු</a> කුමක් වුවද කලා නිර්මාණ ලෙස ඔහුගේ නිර්මාණ සියල්ලම ඉතාමත්ම උසස් තත්ත්වයේ පවතී.) වැනි කලාකරුවන් අතළොස්ස අතරට සංජීව පුෂ්පකුමාරද එක්වී හමාරය.</span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-54151042180525597922013-10-01T15:12:00.002+05:302013-10-01T16:21:45.932+05:30දශක දෙකකට පෙර අද වන් දවසක....<span style="font-size: large;">ශිෂ්යත්වේ ප්රතිඵල ඇවිල්ලා....හරියටම ලෝක ළමා දිනේදීම...සමහරු මේක ආණ්ඩුවේ කුමන්ත්රණයක් වෙන්න පුළුවන් කියලත් අර්ථකථනය කරාවි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සමහරු මේකට අම්මලාගේ විභාගේ කියලත් කියනව. ඒ ඇයි කියල අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නෑනේ?</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">තරඟකාරීබව උපරිම නිසා ළමයින්ට වැරදි ආදර්ශ දීල හරි කොහොමහරි තමන්ගෙ ළමය මේ කඩඉමෙන් පන්නගන්නනෙ ගොඩක් දෙමාපියො උත්සාහ කරන්නෙ. පාස් උනාටම මදි, ටවුමෙ ලොකුම ඉස්කෝලෙට ඇතුළත් වෙන්න සුදුසුකම් ලබන්නත් ඕනෙ. ඒ විතරක්නම් මදෑ, අහවලාගෙ ළමයට වඩා එක ළකුණක් හරි වැඩිපුර ගන්නත් ඕනි...නැත්නම් මොන මදි කමක්ද..?</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">වැරදි ආදර්ශ කීවම මතක් වුණේ...මං දන්න අම්ම කෙනෙක් ඉන්නව, දරුවගෙ පැවරුම්, ගෙදර වැඩ කරන්නෙ එයා...! එක පන්තියක් ඉවරවෙනකොටම තව එකක් පටන්ගන්න නිසා දරුවට ඒව කරන්න වෙලාවක් නැතිලු.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මම ජීවත් වෙන මාතර නගරයෙ ශිෂ්යත්ව උපකාර පන්ති පටන් ගන්නෙ 1 වසරෙන්. මාතර නගර කෙන්ද්රයෙ ඉඳල කිලෝමීටර් 10-15ක් විතර යනකම්, ඒ කියන්නෙ නාගරික සහ අර්ධ නාගරික ගෙවල්වල ඔය වයසෙ ඉන්න හැම දරුවෙක්ම වගේ ඔය රැල්ලට ගොදුරු වෙලා...හවස් වරුවෙ විතරක් නොවෙයි, නිවාඩු දවස්වල, පෝය දවස්වල පවා දරුවො ගෙවල්වල නැහැ. නගරයෙන් කි.මී. 5ක් විතර දුරින්, අර්ධ නාගරික යයි කියන අපි ජීවත්වන වටපිටාවෙත් එහෙමයි. අල්ලපු ගෙදර හුරතල් පොඩි එකීල දෙන්න ඇහැට දකින්න පෙරුම් පුරන්න ඕන. හාව හඳ දකින්න වගෙ තමයි ඇහැ ගැටෙන්නෙ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අපි පොඩි කාලෙ, ඒ කියන්නෙ මීට අවුරුදු 20කට විතර කළින් නම් ඔහොම සූදුවක් තිබුණෙ නෑ. ඒ කියන්නෙ ශිෂ්යත්වෙට පන්ති යන ප්රවණතාවයක්. ශිෂ්යත්වය කියල එකක් තිබුණත් කාටවත් ගානක් තිබුණෙ නෑ. කොටින්ම මම ඒක ලියපු දවසට කළින් දවසෙත් ගත කළේ කෙළි දෙළෙන්. මම විතරක් නොවෙයි අපෙ ගමේ පහුවදාට ශිෂ්යත්ව විභාගය ලියන්න හිටපු ගොඩක් අය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">නිවාඩු කාලයක් වුණු එදා උදේ තාත්ත ඇහැරවල 'ඉස්කෝලෙ යං' කීවම මම පුදුම වුණා. ඇයි නිවාඩු කාලෙ තාම ඉවර නෑනෙ.</span><br />
<span style="font-size: large;">තාත්ත මාව මෝටර් සයිකලේ ඉස්සරහ ලගේජ් එකේ (ඒක තැපැල් නයින්ටියක්) තියාගෙන ඉස්කෝලෙට ගියා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ඔයා මේකෙන් පාස් වෙන්නම ඕන. නැත්නම් මම නරක මිනිහයි කියන්න එපා" "පාස් වුනොත් අරක අරන්දෙනව." වගේ කතා මුකුත් අහන්න ලැබුණෙ නෑ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මුළින්ම තිබුණෙ ගණිතය ප්රශ්න පත්රය. පැය 1 1/2 හෝ දෙකයි. ඊට පස්සෙ සිංහල ප්රශ්න පත්රය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ මොන කරුමයක්ද කිය කිය හිටපු මම ඕනවට එපාවට ලියල දාල ගෙදර ආවෙ වෙනද ඉස්කෝලෙ ඇරල එන මානසික තත්වයෙන්මයි. විශේෂ සැහැල්ලුවක්, බලාපොරොත්තුවක් කියල දෙයක් තිබුණෙ නෑ. අමුතුවෙන් නිදහස් වෙන්නය කියල එහෙම ඔළුවෙ බරක් තිබුණෙ නෑනෙ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඉතින් මීට අවුරුදු විස්සකට විතර කළින් අද වගෙ දවසක ඒ දවස උදා වුණා. එතකොට මම හිටියෙ ටවුමෙ මාමගෙ බෝඩිමේ. අම්මල ගමනක් ගිහිල්ල. මාමයි මාමගෙ යාළුවෙකුයි එක්ක මම ටවුමෙ බෝඩිමේ නවත්වල ගියා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මාමල පාඩම් කරන නිසා මම හරිම කම්මැලි කමෙන් හිටියෙ. නොහිතපු වෙලාවක තාත්ත මෝටර් බයිසිකලෙන් ආව. එයා විශේෂ සතුටකින් ඉන්න බව පෙණුන. මාමගෙ අතට මොනවද දෙනව දැක්ක. මොනවද මොනවද කිව්ව. මට කිසිදෙයක් තේරුණෙ නෑ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මාම මගෙ ඔළුව අතගාල තාත්ත දීපු පොදියත් අරන් කුස්සියට ගියා. ටික වෙලාවකින් පීරිසි කෝප්ප 4කට මුදවපු කිරියි, පැණියි බෙදාගෙන ආව.</span><br />
<span style="font-size: large;">අපි හතරදෙනා ප්ලාස්ටික් සහ යකඩ හැඳිවලින් කිරි කෑව. මට ඒත් අමුත්තක් දැනුනෙ නෑ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කන ගමන් දෙමස්සිනෝ කතා කරපු දවල් වලින් මට තේරුණ මම මීට මාස 3කට විතර කළින් ලියපු අර ශිෂ්යත්වෙ කියන කෙහෙල්මල් විභාගෙ පාස් වෙලා කියල. ඒත් අමුතු සතුටක්වත් දුකක්වත් දැනුනෙ නෑ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මේ ළකුණු වලින් රාහුලේටම යන්න පුළුවන් වෙයි. 164 යි නේද? ගිය පාර රාහුලේට ගත්තෙ 160න්."</span><br />
<span style="font-size: large;">මාම එහෙම කිව්වම තමයි මට විශේෂ හැඟීමක් ඇතිවුනෙ. හැබැයි ඒක සතුටක් නෙමෙයි, දුකක්..! අවංකවම..!!</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">1 වසරෙ ඉඳලම නෙමෙයි ඊටත් කළින් ඉඳලම මම අපේ අම්මයි තාත්තයි එක්කමයි ඉස්කෝලෙ ගියේ. එයාල උගන්නපු ගමේ ඉස්කෝලෙටමයි. ගමේ ඉස්කෝලෙ හරිම ආදරණීය තැනක්. සමවයසෙ යාළුවොන්ගෙ විතරක් නොවෙයි ඉහළ පන්තිවල අයියල අක්කලගෙත් නොමද ආදරය මැදයි මම හැදුනෙ. මේ ඔක්කොම දාල මීට වඩා හොඳයි කියල කියන්න පැහැදිලි සාක්ෂියක් නැති, නොදන්න නුහුරු තැනකට, නානඳුන මිනිස්සු ගොඩක් මැද තට්ට </span><span style="font-size: large;">තනිවම </span><span style="font-size: large;">අතරමං </span><span style="font-size: large;">වෙනව කියල මතක්වුණාම ඇතිවුණෙ ඇත්තටම කණගාටුවක්. </span><br />
<span style="font-size: large;">මගේ ජීවිතේ සම්පූර්ණ වෙනස් පරිච්චේදයක් පෙරළුණු ඒ දවස මට අවංකවම දැනුනෙ එහෙමයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අද මේ මොහොත වෙනකොටත් ඒ හේතුව මුල් කරගෙන සතුටු වෙන අතළොස්සට වඩා දුක්වෙන පිරිස වැඩි බව අපි සිහි කරන්න ඕන. ඇයි දෙයියනේ කීයෙන් කී දෙනාද බලාපොරොත්තු විදියටම සමත් වෙලා ඇත්තෙ? දරුවන්ට නම් ගා</span><span style="font-size: large;">ණක් නැතුව ඇති. </span><br />
<span style="font-size: large;"> ඒත් අම්මලා තාත්තල කී ලක්ෂයක් විරෝ පට්ටම් ගහගෙන, අල්ලපු ගෙදරට මූණ දෙන්න බැරුව ඇත්ද...?</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">හැබැයි ඒ අම්මල තාත්තල මේක බලනවනම් එකම එක දෙයක් විතරක් මට කියන්න තියෙනව.</span><br />
<span style="font-size: large;"></span><br />
<span style="color: magenta; font-size: large;"><b>මේ රට හොල්ලපු විශිෂ්ටයෝ, දක්ෂ කලාකාරයෝ, ක්රීඩකයෝ, විද්යාඥයෝ, අපේ සමාජයේ ලොකුයි කියා ලොකුවටම ගණන් ගන්න දොස්තරලා, ඉංජිනේරුවෝ වුනත් හැමෝම 5 වසරෙ ශිෂ්යත්වෙ පාස් කරපු අය නෙමෙයි...</b></span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-25708924453471643292013-09-27T15:20:00.001+05:302013-09-27T15:22:24.649+05:30මාර්ෂල් ලෝ<span style="font-size: large;">වේලාව උදෑසන 8.00ට පමණ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ලැප්ටොප් පරිගණකය උරෙහි දරාගෙන ඔහු කොළඹ සරසවියේ පිවිසුම් ගේට්ටුව අබියසය. අඳුරු වර්ණ ගැන්වුණු නිළඇඳුම ළාගත් නිලධාරියා මහ හඬින් ගුගුරන්නේ මහා අපරාධ කාරයෙක්ගෙන් ප්රශ්න කරන පොළිස් නිළධාරියෙක්ගේ ස්වරයෙනි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"තමුන් කවුද?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මම ස්ටාෆ්." </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මොකද්ද තනතුර..?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ආධුනික කථිකාචාර්ය."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"අයි.ඩී. එක...?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මම ගිය සතියෙ ආවෙ. අයි.ඩී. එක ඇප්ලයි කරල තියෙන්නෙ."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මෙන්න මෙයාට යුනිවර්සිටි අයි.ඩී. එකක් නෑ. ස්ටාෆ්ය කියන්නේ.." දැඩි අවඥාවෙන් 'වරදකරු' </span><span style="font-size: large;">පෙන්වා ඔහු තවකෙකුට කියයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මොරටුවෙ අයි.ඩී. එක තියෙනව."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මේක මොරටුවද..? ඒ කියන්නෙ තමුසෙ ස්ටුඩන්ට් කෙනෙක්නෙ. වී.සී. මැඩම් කියල තියෙන්නෙ අද පිට කැම්පස් වලින් කඩාකප්පල්කාරයො මෙහෙට එනව කියල. ඔය අහුවුනෙ එකෙක්. මෙන්න මූව මැඩම් ගාවට යවමු."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එවරනම් ඔහුගේ ඉවසීමේ සීමා දෝරෙ ගලා යයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මේ. හලෝ. මේක අන්ඩග්රැඩුවේට් අයි.ඩී. එකක් නෙමෙයි. නිකං මිනිස්සුන්ට අපහාස කරන්නෙ නැතුව ඩීන් ඔෆිස් එකට කතාකරල අහනව මම කවුද කියල...!"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">තවමත් සැර බාල වී නොමැත.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"අපිට වී.සී. මැඩම් කියල තියෙන්නෙ මොකා ආවත් කලම්බු යුනි අයි.ඩී. නැත්නම් ඇතුළට ගන්න එපා කියල. ඔච්චර පොර නම් මැඩම් ගාවට ගිහින් ස්පෙෂල් පාස් එකක් අරන් එනව."</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඉහත සංවාදය හමුදා නිලධාරියෙක් හා සරසවි ශිෂ්යයෙක් අතර සිදුවූවක් නොවේ.</span><br />
<span style="font-size: large;">කොළඹ විශ්වවිද්යාලයේ විනය පාලක නිළධාරී හෙවත් මාර්ෂල්වරයෙක් හා මේ සිදුවීම වූ එකල එහි ආධුනික කථිකාචාර්යවරයෙක් (වත්මන වෙනත් විශ්වවිද්යාලයක ආචාර්යවරයෙක්) අතර සිදුවූ සංවාදයකි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;">නිමිත්ත : </span><span style="color: #f4cccc;">(සරසවියේ සියළුම අඩුපාඩු සංසිදුවීමෙන් අනතුරුව)</span><span style="color: red;"> කෝටි ගණනක වියදමින් මාර්ෂල්වරුන්ට වායුසමනය කළ නිළ නිවාස ඉදිකිරීමට පාලනාධිකාරිය තීරණය කිරීම.</span></b></span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-48723742275350691632013-09-05T11:49:00.001+05:302013-09-05T12:22:07.869+05:30පිරිමින්ගේ විවාහය ගැන බමුණු මත<span style="font-size: large;">අපේ ලොකු අම්මගෙ දුවෙක් බැන්දා ගිය සතියේ. ඉතින් සෑහෙන කාලෙකට පස්සෙ නෑදෑයො කස්ටිය එකතු වෙලා ලොකු </span><span style="font-size: large;">කයිවාරුවක් පටන් ගත්තා. දන්නවනේ ඉතින් ඔය වගේ වෙලාවට ඇදෙන කතා. අවිවාහකයින්ට විවාහ යෝජනා ඉදිරිපත් වෙන්න ඊට වඩා හොඳ අවස්ථාවක් තවත් නෑනේ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඉතින් පවුලේ දැනට ඉතිරි වෙලා ඉන්න තනිකඩයො ටිකත් අමාරුවේ දාලා එළවලා දාන්න තමයි මෙයාලගෙ කල්පනාව. අනේ ඉතින් (ලැජ්ජාවෙන් ඇඹරෙමින්) මේ සැරේ ඔය අවාසනාවට ගොදුරු වෙන්න ගිය අහිංසකයෙක් තමා මම තුමා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කස්ටිය මගේ වයස එහෙම අහගන්නකොටම මම දැනගත්තා බඩුම තමා කියලා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මුළින්ම දැන් මගේ කළ වයස හරි කියලා මතක් වුනේ අපේ ලොකු අම්මට.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">හැබැයි මෙච්චර දියුණුය කියන සමාජයේ කවදාවත් ඇහෙයි කියා හිතුවෙ නැති </span><span style="font-size: large;">එතනදි ඇහුණු කතා ගැන නම් </span><span style="font-size: large;">මට </span><span style="font-size: large;">තාමත් පුදුමයි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ තියෙන්නෙ එතන වුණු සංවාදය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">1 ඥාතියා : "අනේ ඉතින් 29 කියන්නෙත් වයසක්ද..?"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">2 ඥාතියා : "මේ කටේ කිරි සුවඳ නොගිය පුංචි ඈයොන්ට මොන ගෑණුද..?" (ඈයා කියන්නෙ අර ගස් නගින සතා නොවෙයි, දකුණු පළාතෙ ගම්වල 'එකා' කියන්න භාවිත වෙන පදයක්නෙ.)</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">3 ඥාතියා : (නුරුස්නා ස්වරයෙන්) "ඕකනෙ කියන්නෙ. දැන් ඉන්න උන්ට ඇටෙන් පොත්තෙන් එළියට එනකොටම ගෑණු ඕනවෙනව...!"</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මෙතනදි ලොකු අම්ම තනි ගේමකට සෙට් වුණා වගේ පේන්නෙ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ලොකු අම්මා : "එහෙම කියන්න එපා. අපේ දරුවන්ගෙ අනාගතේ ගැන අපි මීට වඩා සැලකිලිමත් වෙන්න ඕන..." </span><br />
<span style="font-size: large;">මෙහෙම කියල ලොකු අම්ම අපේ අම්මගෙ මූණ බැලුව.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ කතාව මා සම්බන්ධයෙන් කවදාවත් ඇදිල නැති නිසා මම කුතුහලයෙන් හිටියෙ අපේ අම්මගෙ අදහස දැනගන්න.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"නෑ. අක්කේ. මෙයා තාම ඉගෙන ගන්නව. අනික ගෙවල් දොරවල් හරියකට නෑ. අම්බලම වගේ. වැස්ස දවසට තෙමෙනව. කොහොමද පිට කෙනෙක් ඇවිල්ල ඉන්නෙ..අනිත් එක මෙයාට තව වයස තියෙනව. අපේ ප්රියන්ත (අපේ මාමා) උනත් බැන්දෙ 34 දි නෙ. පිරිමියෙකුට 39 උනත් වයසක් නෑ. ගෑණු ළමයෙකුට තමයි ඒක ලොකු ප්රශ්නයක් වෙන්නෙ." අපේ අම්මගෙ ආකල්පය එහෙමයි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ඔව්. ඔව්. මෙයැයි දැන්මම බඳින්න ඕනෙ නෑ. ඉන්න තැනක්වත් තියෙනවැයි හරියකට..?" ඒ දෙවන වසර වෛද්ය ශිෂ්යාවක් වන අපේ නංගි කාරි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"කොහොමත් ගෙදර නංගිලා ඉන්නකොට අයියලා ඉස්සර වෙන සිරිතක් නෑ. නංගිලගෙ කටයුතු එකළාසයක් කරලයි ඒව ගැන බලන්නෙ. මොකද්ද ඔච්චර තියෙන හදිස්සිය..?" අපේ අම්මලා හිතන හැටි.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"ඩිග්රි ගැහුවට වැඩක් නෑ. තාම වැඩිහිටියො ඉස්සරහ අතපය විසිකරන්නෙ නැතුව කතාකරන්නවත් දන්නෙ නෑ." ඇවිළෙන ගින්නට පිදුරු දාන්නෙ අපේ මාමා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ ඔක්කොම කතා අහන් ඉඳල දැන් මට නප්පියටම තද වෙලා. ඇයි යකෝ මුන් එකෙක්වත් මගෙ අදහසක් අහන්නෙ නැතුව එයා</span><span style="font-size: large;">ල</span><span style="font-size: large;">ම යෝජනා ගෙනත්, වාද කරල නිෂේදනය කරනව.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">"මට ඕනෙ ඇති මගුලක් නෑ." මම අන්තිම තීන්දුව දුන්නු නිසා කට්ටියට කට උත්තර නැති වුනා.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">සංවාදය අවසන්. දැන් විචාරය.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">හරි. අවුරුදු 29 කියන්නෙ කෙනෙක් පරිපූර්ණ වශයෙන් පරිණත භාවයට එලැඹිලා නැති වයසක් කියල මම පිළිගන්නව. (ඔය චෝදනාවමනෙ මාවයි බ්ලොග් එකයි අල්ලන්නෙ නැති අයගෙ ලොකුම තුරුම්පුව.)</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මෙතනදි මම කතාකරන්නෙ පිරිමියෙකුට විවාපත් වීමට සුදුසුම වයස කියා සමාජය සම්මත කරගෙන ඉන්න ආකල්පය ගැනයි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අවුරුදු 39 වුනත් පිරිමියෙකුට අවුලක් නෑ කියල සඳහන් වුණා. නමුත් හිතන්න 39 දි බඳින කෙනෙක් 40 දි දරුවෙක් ලබනව. දැන් කාලෙ තියෙන ආයුෂ ගැන හිතනකොට කෙනෙක් 60 පැනල ජීවත් වෙයි කියල හිතන්න අමාරුයි. හොඳයි අපි හිතමු 58ක් ජීවත් වුණා කියල. වැඩිමහල් දරුවගෙ වයස 18 දී පියා අහිමි වෙනව. ඊට පස්සෙ මුළු පවුලෙම බර අදින්න වෙන්නෙ එයාට. (මං දන්නව ඉතින් කඳ මෙහෙ වුනාට හිත අමරිකාවෙ තියල ආපු අපේ උගත්තු කියන කතාව. දියුණු රටවල වයස 18 වෙනකොට දරුවන්ට සම්පූර්ණ නිදහස දෙනව 'ඕන එකක් කරගනින්' කියලනෙ කියන්න හදන්නෙ. හැබැයි මේක ලංකාව. ලංකාවෙ දරුවෙක් සාමාන්යයෙන් විශ්වවිද්යාලෙ යන්නෙ වයස 20දි විතර.) </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="color: #f4cccc; font-size: large;">අනිත් එක ඔය කතාවෙන් මට හැඟී ගිය එකක් තමයි අම්මල, සහෝදරියො කොච්චර පිටින් කැමැත්ත පෙන්නුවත් තමන්ගෙ පුතා, සහෝදරයා පිට කෙනෙක් එක්ක ආදරය, ආරක්ෂාව, ආර්ථිකය බෙදා ගන්නවට යටි හිතෙන් කැමති නෑ කියන එක.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">පිරිමියෙක් හීනෙකින්වත් හිතල නැති කෙනෙක්ගෙ නැන්දම්මලගෙ, නෑනලගෙ එයා ගැන තියෙන ආකල්පය කොහොම එකක්ද කියල සියුම් විදියට තේරුම් ගන්න උත්සාහ කරන ඕනම කෙනෙකුට තේරෙනව.</span><br />
<span style="font-size: large;">ගෙවල් දොරවල් හරියකට නෑ කියන්නෙ "මේ ගෙදරට ගෑණු ගේන්න එපා. අපි</span><span style="font-size: large;">ට</span><span style="font-size: large;"> වගකීමක් දෙන්න බෑ එයා එක්ක වළි දාගන්නෙ නෑ කියල. ඕනමනම් තමන්ගෙම ගෙයක් දොරක් හදගෙන පල....!" කියන එකනෙ.</span><br />
<span style="font-size: large;">අනිත් කාරණේ: නංගිලගෙ කටයුතු අහවර කරල ඉන්න කියන්නෙ විවාහ වුණාට පස්සෙ එයාලගෙ විවාහ උත්සවයට (ගෑණිගෙ අකමැත්ත නිසා) අපි වියදම් නොකර ඉඳියි කියන බයට</span><span style="font-size: large;">නෙ</span><span style="font-size: large;">. එතනත් තියෙන්නෙ අවිශ්වාසය.</span><span style="font-size: large;"> </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඉතින් නැන්දම්මා-ලේලි, නෑනලගෙ ප්රශ්න පරම්පරාවෙන් පරම්පරාවට දායාද වෙන එක අහන්නත් දෙයක්ද..?</span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com24tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-68777578919628945962013-08-31T07:15:00.000+05:302013-08-31T08:52:00.590+05:30මාරු කාසි<span style="font-size: large;">කාසි රු.1000ක් බාර දුන් විට බැංකුවෙන් රු. 1200ක් (<a href="http://www.gannadeshiyade.com/2013/08/1000-1200-200.html" target="_blank">පුවතක්</a>)</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0tfB_mipB-bJfffvaxpsBLAgK2QYuSRk0Xghj5lXYuyx5cYrCfkiS5b5YGSuDJwsc_rLWI1v5TUWs1pb4BGWBdbgZTfOEc_R_40D346Y13mPsDt9eXoa-GB9EsFp6oBEuf2dSr_uTmkw/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0tfB_mipB-bJfffvaxpsBLAgK2QYuSRk0Xghj5lXYuyx5cYrCfkiS5b5YGSuDJwsc_rLWI1v5TUWs1pb4BGWBdbgZTfOEc_R_40D346Y13mPsDt9eXoa-GB9EsFp6oBEuf2dSr_uTmkw/s1600/images.jpg" /></a></div>
<br />
<span style="font-size: large;">මෙහෙම කළාම කොන්දොස්තර <i>මේන්</i> කියලා ඉතුරු දෙයි කියලද හිතන් ඉන්නේ...? මහ මෝඩම කතාවක්නේ....ඕකෙන් වෙන්නේ මිනිස්සුන්ට ගානට දෙන්න තියෙන මාරු කාසි ටිකත් බැංකුවට දීලා ඉතුරු ඉල්ලලා බස් කොන්දොස්තරට තවතවත් පිංසෙන්ඩු වෙන්න වෙන එකයි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="color: #ead1dc; font-size: large;">ඕක නිසා වෙන්නෙ කොන්දොස්තරගෙ මාරු කාසි පෙරේත කම තවත් වැඩි වෙන එකයි. තියෙන කාසි බෙදල දාන්න නෙමෙයි, මගීන්ගෙන් කොහොමහරි මාරු කාසි එකතු කරගෙන ගිහින් බැංකුවට දාල තව අමතර ගානක් හොයා ගනියි. අනෙ අපිටනම් කමක් නෑ. ඒ වුණත් මීට පස්සෙ බස් එකට දෙන්න ගානට තිබුණොත් හොඳයි. නැත්නම් කළින්ටත් වඩා සොරි වීමේ සම්භාවිතාව තවත්</span><span style="color: #ead1dc; font-size: large;"> ඉහළ යනව කියල මේ ආර්ථික විද්වතුන්ට තේරෙන්නෙ නෑනෙ. කඩ වල මුදලාලි මහත්වරුත් පනාව දාලා මාරු කාසි ගනියි....මාරු නැති අයට දෙයි </span><span style="color: #ead1dc; font-size: large;">කි</span><span style="color: #ead1dc; font-size: large;">යලනම් හිතන්න අමාරුයි...මොකද එකතු කරලා බැංකුවට දීලා නිකම්ම ඉඳලා ගානක් ගන්න පුළුවන්නෙ. </span><span style="color: #ead1dc; font-size: large;">කොහොමත් සාමාන්ය මනුස්සයෙකුට වැඩිය බස් කොන්දොස්තර කෙනෙකුට හරි සිල්ලර මුදලාලි කෙනෙකුට හරි තමයි ඔච්චර ගාණක් සාපේක්ෂව අඩු කාලෙකින් කාසි වලින් එකතු කරන්න අවස්ථාව වැඩි. එහෙම බැලුවම මේක එයාලට ඉල්ලමක්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එයාලා දෙන්නෙ නැත්තේ නැති නිසා නොවෙයි..හොර කමට..වරක් මට ඉතුරු රු.34/= ඉල්ලගන්න කොළඹ-මාතර බස් එකක කොන්දොස්තරට 6 පාරක් මතක් කරන්න සිද්ධ වුණා. 6 වෙනි වතාවේ 10 කොළේකුයි 20 කොළේකුයි දුන්නෙ නිකං මූණට දමලා ගහලා "ංආ. තියාගන්නව තමුසෙගෙ මහලොකු රු. 30..!." කියන්න වාගෙ (හරියට අපි එයාගෙ සල්ලි ඉල්ලුව වගෙ.) </span><span style="font-size: large;">තරහෙන් පිපිරෙමින්...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මම දන්න බස් සේවයේ ඉන්න කෙනෙක් කියනවා මේ විදියට අහිංසක මගීන්ගෙන් එක දවසකට විතරක් 'වමට ගහන' (හොරා කන) මුදල රු. 600/= ඉක්මවනවලු. මම ඇහුව ඉතින් ඒ සල්ලි වලට මොකද කරන්නෙ කියල...ගුණසිංහපුර බස් ටර්මිනල් එකේ සෙට් එක රෑට සෙට් වෙලා බෝතල් පාටි දානවලු...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඕක තනිකරම ආකල්පමය ප්රශ්නයක්.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කඩේ මුදලාලි වුනත් ඔය දේ කරන්නෙ හිතලමයි. මොකද රු. 5ක් වෙනුවට ටොෆි එකක්, චොකලට් එකක් දුන්නම මිනිහට එතනිනුත් අඩු ගානේ රුපියලට දෙකක ලාභයක් තියෙනව. මිනිස්සුන්ට ඒ වංචාව පේන්නෙ නෑ. රු. 5ක ඉතුරු දෙන්න කඩ හිමියට ගිහින් තියෙන්නෙ රු. 3ක් පමණයි. මෙතනත් වංචාව...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">බස් කොන්දොස්තරල ගැනනම් තව කතා තියෙනව..</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
සාමාන්යයෙන් මම කොළඹ යන්නෙ බස් එකේ වුනත් රිසර්ච් එකට ඕන උපකරණ තොගයක් ගෙනියන්න තිබුණ නිසා ගිය සතියෙ සතිඅන්තෙ මොරටු සරසවි ගියේ මගේ කාර් එකේ.<br />
කළින් දවසෙ ගොඩක් නිදිමරල හිටපු නිසා දන්න කියන රියදුරු මහත්තයෙක්ගෙ සහය ගත්ත. එයා බස් රථයක ටෙම්පරි වැඩ කරන කෙනෙක්.<br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එයා කියනවා ඔය දුර ගමන් බස් මගදි කෑම කන්න නවත්වන තැන්වලදි කොන්දොස්තර</span><span style="font-size: large;">ට</span><span style="font-size: large;">යි, රියැදුරුටයි එහෙම බස් එක නවත්වන්න ඒ හෝටලය තෝරා ගැනීම වෙනුවෙන් හෝටලයෙන් එක් වාරයකට අවම රු. 200 සිට රු. 400 දක්වා ගානෙ ගෙවනවලු. (නොමිළේ සුපිරිම කෑම, සිගරට්, සමහරවිට අරක්කු, ගංජා පවා වලට </span><span style="font-size: large;">අමතරව..) </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඒ මුදල අල්ලන්නෙ කොහොමද කියල දන්නවනෙ ඉතින්.... අසරණ මගී ජනතාවගෙන් තමා </span><span style="font-size: large;">ඉතින්</span><span style="font-size: large;">...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">උපරිම ශීත කළ මිළ රු. 28/= ක් වන බීම බෝතලය මගීනට ගන්න වෙන්නෙ රු.50/= දීලා. මම දවසක් ඇහුව ඇයි මෙහෙම කරන්නෙ කියල...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ශීතකරණයට වැයවන විදුලි බිල අධිකයිලු....එතකොටම වගේ අපේ බස් එකේ හිටපු අය අරගෙනම ඒ ශීතකරණෙ බීම සේරම වගේ ඉවර වුනා.. කඩේ කොළුව අළුත් බීම කේස් එකක් ගෙනත් සිං සිං ගාලා ශීතකරණය</span><span style="font-size: large;">ට</span><span style="font-size: large;"> පිරෙව්වෙ රොබෝ කෙනෙක් වගේ...</span><br />
<span style="font-size: large;">මම එතනින් පි</span><span style="font-size: large;">ට</span><span style="font-size: large;"> වෙන්නත් කළින් තව කොළඹ-කතරගම / තංගල්ල / මාතර </span><span style="font-size: large;">බස් </span><span style="font-size: large;">තුනක් ආවා.. ඒ බීම ලොට් එකත් ඉවරයි...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="color: #f4cccc; font-size: large;"><b>ඒ කියන්නෙ බීම ටික ෆ්රිජ් එකේ තියෙන්නෙ ඊළඟ බස් එක එනකම් විතරයි...</b></span><br />
<span style="color: #f4cccc; font-size: large;"><b>ඒ කියන්නෙ විනාඩි ගානක් බීම එකක් ෆ්රිජ් එකේ තැබීම වෙනුවෙන් ඒ එක බීම බෝතලයකට රු. 20ක විදුලි බිලක්...!</b></span><br />
<span style="color: #f4cccc; font-size: large;"><b><br /></b></span>
<span style="color: #ea9999; font-size: large;">කෙනෙකුට හිතෙන්න පුළුවන් අද කාලෙ විදුලි බිලේ හැටියට එහෙම නොකර බෑ කියා. හොඳයි. අපි හිතමු දවසකට බීම 500ක් විකිණෙනවා කියා. (මොන 500ද..? 1000 පනිනවා මං හිතන්නෙ.) හරි එතකොට 20/= ගණනේ දවසකට 20x500=10,000. </span><br />
<span style="color: #ea9999; font-size: large;">එතකොට මාසෙකට 10,000 x 30 = රු. 300,000 /= (ලක්ෂ 3යි.) පොඩියි කියල හිතුවට පුංචි රුපියල් 20කින් කරන වංචාව පෙනේද..!</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කඩ කාරයො හිතන් ඉන්නෙ අපි බබ්බු කියල. නැත්නම් මිනිස්සු මේ අසාධාරණය දැන දැනම කරන්න දෙයක් නැති කමට ගිණි ගණන් දීලා බොනවා...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">හොරකම, වංචාව කියන එක පොඩි මිනිහගෙ ඉඳල රටේ ලොකුම පුටු දක්වාම පිළිකාවක් වගේ ඔඩු දුවල තියෙන්නෙ දැන්...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
මාරු කාසි ගැන අපූරු ලිපියක් මහාචාර්ය ධම්මික ගංගානාත් දිසානායක 'පැණි වළලු' තීරු ලිපියෙත් සටහන් කර තිබෙනවා...සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-1126316916938846726.post-50785356504978149262013-08-30T12:21:00.000+05:302013-08-30T13:27:30.380+05:30සමාජවාදය බලෙන් ඇඟේ ගැසීම<span style="font-size: large;">ආයෙත් ඉල්ලගෙන කන්න හදන්නෙ. පාඩුවෙ ඉන්න බැරුව. සමහරු අවවාද දීපු විදියට බල්ලෝ, පූසො ගැන නොලියා ආගම, දර්ශනය ගැන ලියල. :D</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dw66G61ZyeF5_O0zmK9OQ6E8Zt57V_WAczFB8cs7XFqrxMYm4kvfBGOkvxe7zUYcqmKfYbabJvm710lBc1-3Q' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේ වීඩියෝව මාරයි..මෙයා මාර දැනුම් සම්භාරයක් තියෙන අසාමාන්ය ගණයේ විද්වතෙක් කියා මගේ මිත්ර සමාජවාදී වෛද්යවරයෙක් මට මෙයා ආදර්ශයට ගන්න කියලා නිර්දේශ කරනවා...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මම සම්පූර්ණ වීඩියෝව බැලුවා..මට නම් ගන්න දෙයක් නෑ ඇත්තටම...මිනිස්සු වැඩිපුර ආගමික වෙන එක එයාලට (සහ සමහරවිට ඔබටත්) ලොකු ප්රශ්නයක් වුනාට ඒක නිරපේක්ෂව සමාජයේ දැවෙන ප්රශ්නයක් නොවෙයි...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">උදාහරණයක් විදියට මම කතරගම දෙයියො, විෂ්ණු, අයියනායක, ගැටබරු ආදී කිසිම දෙයියෙක් සත 5කටවත් ගණන් ගන්නෙ නෑ. නමුත් ඒ මත්තෙ කටු ගහගෙන මැරෙන්න හදන මිනිස්සු ඉන්නවා. </span><br />
<span style="font-size: large;">නක්ෂත්රය (කෙන්දරය, නැකැත් ඇතුළත්ව)</span><span style="font-size: large;"> මම විශ්වාස කරන්නෙ නෑ. ගුරුකම්, යන්ත්ර මන්ත්ර ගැනත් කිසිම විශ්වාසයක් නෑ. නමුත් විශ්වාස කරන මිනිස්සු ඉන්නවා. මට ඔවුන්ගෙන් හානියක් නෑ. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කෙනෙක්ගෙ ආගමික භක්තිය බලෙන් අයින් කරල සමාජවාදය ඇඟේ ගහන්න බෑ. ඒක කරන්න ඕන ක්රමය අධ්යාපනය මගින් ඔවුන් යන්නෙ මිත්යාවන් පස්සෙ කියා ඔවුන්ටම දැනගන්නට හරින එක. </span><br />
<span style="font-size: large;">ඒක බොහොම සියුම් විදියට ක්රමාණුකූලව සැලසුම් සහගතව කරන්න ඕන ආකල්පමය සහ බුද්ධිමය විප්ලවක් මිස මේ වගේ 'පස්ස උස්සනවා' වගේ පාදඩ ගණයේ ප්රකාශ වලින් කරන්න පුළුවන් දෙයක් නෙමෙයි. ඒ වගේ තුප්පහි කතා කීමෙන් වෙන්නෙ කියන කෙනාගෙ නූගත්කමත්, මිනිස්සුන්ගෙ සුවහසක් සිතුම් පැතුම් වලට තියෙන දුරස්ථ භාවයත් පෙන්නුම් කරල ඔප්පු කරන එක විතරයි. කොටින්ම කියනවනම් තව තවත් පිරිහෙන එක විතරයි. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">අනිත් එක කාටවත් කරදරයක් නැති විදියට ඇදහිල්ලක් කරන එක සමාජවාදය පටවන්න බාදාවක් වුනාට සමාජයක් විදියට ගත්තම එතරම් අනර්ථකාරී නෑ. අඩු ගානේ පවු පිරෙන නිසා, දෙයියො කෝප වෙන නිසා කියල හිතල සමාජ විරෝධී ක්රියා නොකර ඉන්න පෙළඹෙනව. ඒක තාවකාලිකව හරි </span><span style="font-size: large;">ලොකු දෙයක්. එකම අවුල මිත්යාව තියෙනකම් මිනිස් සංහතියේ ප්රගමණයක්, විද්යාවේ දියුණුවක්, ඉදිරියට යාමක් වෙන්නෙ නැති එක. ඒක මම පිළිගන්නවා. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">නමුත් සමාජවාදීන් දකින තරම් සමාජයේ තත්ත්වය පිරිහීමට එය ලොකු බලපෑමක් ඇති කරන්නෙ නෑ. කොටින්ම ඊට වඩා ලොකු ප්රශ්න තියෙනවා මේ සමාජයෙ. ඒක සමාජවාදීන්ට සෑහෙන ලොකු ප්රශ්නයක් වෙන්නෙ ඔය ප්රාථමික ආකල්ප තියෙනකම් සමාජවාදය වගේ විකල්ප සංකල්ප ඔවුන් පිළිනොගන්නා නිසයි. ඒ කියන්නෙ ඒක 'සමාජවාදය එකම විසඳුමයි' (මගේ පෞද්ගලික මතය එය ඉතාම හොඳ විකල්පයක් වුනත් එකම විසඳුම නොවෙයි.) කියන ඇදහිල්ලේ ඉන්න අයගෙ ප්රශ්නයක් හා විද්යාවේ ප්රගමණය පතන අයගේ ප්රශ්නයක්. පොදු සමාජයේ හැමෝටම තියෙන ප්රශ්නයක් නොවෙයි. පොදු සමාජයේ සාතිශය බහුතරය සමාජවාදීන් හෝ විද්යාඥයින් නොවන නිසා. බහුතරය සමාජවාදීන් බවට පරිවර්තනය කරන්න කෙනෙකුට වුවමනා නම් ඒක ඔහුට ලොකු ප්රශ්නයක් වෙනවා. ඇත්ත.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඒත් ඔවුන්ගෙ ඇදහිල්ලට අවමන් කරල ඔය ප්රශ්නෙ විසඳන්න හදන එක මන්ද බුද්ධික වැඩක්. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="color: magenta; font-size: large;">යූරි ගගාරීන් ලංකාවට ආපු වෙලාවෙ ඔහු ශ්රී මහා බෝධියට වඳිනවා දැකපු මාධ්යවේදීන්ට ඒක ලොකු ප්රශ්නයක් වුණා. ඔහුගෙ පිළිතුර හරිම සරලයි. "</span><span style="color: #f4cccc; font-size: large;">මම ගරු කරන්නෙ මිනිස්සුන්ගෙ විශ්වාසයට</span><span style="color: magenta; font-size: large;">. ඒක හරිද වැරදිද කියන එක මට අදාල නෑ.".</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මිනිස්සුන්ගෙ ඇදහිලි කියන්නෙ හරි හෝ වැරදි වේවා මිනිස්සුන්ට ආධ්යාත්මිකව (ලේ වලට, බොක්කටම) කාවැදී ඇති ඒවා. ඒව එකපාරටම ගහෙන් ගෙඩි හෙන්නා වගේ අයින් කරන්න බෑ.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඒක තමයි කාල් මාක්ස් කිවුවෙ "ආගම මිනිස්සුන්ගෙ අබිං" කියා. බලන්න කොච්චර බුද්ධිමත් ප්රකාශයක්ද..? මිනිස්සු ගතානුගතිකත්වයෙන්, ඇදහිල්ලෙන් ගලවන්න තියෙන දුෂ්කරතාවයයි මින් පිළිබිඹු වෙන්නෙ. නැතුව ආගමට අපහාස කරපල්ලා, වෛර කරපල්ලා කියල නෙමෙයි.(කොහොමත් කාල් මාක්ස් කියන්නෙ ලංකාවෙ බක පණ්ඩිත වම්මු හිතන් ඉන්න බින් ලාඩන් නෙමෙයි, ශ්රේෂ්ඨ නිදහස් වින්තකයෙක් සහ දාර්ශනිකයෙක්.) </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ලංකාවෙ බාගෙට ඉගෙන ගෙන බාගෙට තේරුම් ගත්ත අඳබාලයො</span><span style="font-size: large;"> ඕකනෙ අසම්පූර්ණව අර්ථකථනය කරගෙන ඉන්නෙ 'ආගම අබිං' කියා. (</span><a href="http://www.sanwedi.blogspot.com/2013/02/blog-post.html" style="font-size: x-large;" target="_blank">නුදුටු කා(ර්)ල් මාක්ස්.....</a>)<br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">කොහොමත් වත්මන් ලංකාවෙ හැම සමාජවාදී පක්ෂෙකම ප්රතිපත්ති වල තියෙන්නෙ උතුම් මානව හිතවාදී දහමක් වන පිරිසිදු සමාජවාදය නොවෙයි. එක එකාට ඕන විදියට වෙනස් විදියට අර්ථ කථනය කරගත්ත විකාරයක්. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">මේවයෙ ඉන්න එවුන් තමන්ගෙ මහ එකා කියන ඕනම වැල් බයිලාවක් විශ්වාස කරගෙන ඉන්නවා. විචාර බුද්ධියක් නෑ. නියම පිරිසිදු සමාජවාදය හදාරන්න තරම් උගත්කමක් නෑ. භාෂා දැනුම නෑ. </span><br />
<span style="font-size: large;">(මේ ළඟඳි මම උගන්වන විශ්වවිද්යාලෙ මට විරුද්ධව පීඨාධිපතිට පැමිණිල්ලක් කරලා, ඉංග්රීසි මාධ්ය පාඨමාලාවක් මම සිංහලෙන් පැහැලිදි කරනවා මදි කියා. බලාගෙන යනකොට මෙයා අනිත් අයට ආගම එපා, මාක්ස්වාදය උගන්වන 'පොරක්'. සුද්දෙක් නොවුනු තමන්ගෙ ආචාර්යවරයා කියන දේ නොතේරෙන කෙනෙක් කොහොමද, මාක්ස්, එංගල්ස්, ලෙනින් වගේ අයගෙ අදහස් සෘජුව කියවල තේරුම් ගන්නෙ. කවුරුහරි තමන්ට ඕන විදියට පරිවර්තනය කරල දෙන එක හරි කියල විශ්වාස කරගෙන ඉන්න තමයි තියෙන්නෙ.</span><span style="font-size: large;">)</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">එක්කො යාන්තමට </span><span style="font-size: large;">භාෂා දැනුම, </span><span style="font-size: large;">විචාර බුද්ධිය </span><span style="font-size: large;">තිබුණත් ඕනෑකමක් නෑ. ගැඹුරින් හදාරන්නෙ නෑ. රිසර්ච් කරන්නෙ නෑ. හණමිටි කාරයෝ වගෙ මොකෙක් හරි කියපු අහපු එක හරි කියල ඌ මුදුනෙ තියාගෙන අදහගෙන ඉන්නවා. මටනම් එහෙම එකෙකුයි ඉස්ලාම් අන්තවාදියෙකුයි අතරෙ කිසිම වෙනසක් නෑ. උන් දන්නෙ තමන්ගෙ දහම මොන ක්රමේකින් හරි අනිත් උන්ගෙ ඇඟේ ගහන්න ඕන කියල මිසක් කරන නිසි ක්රමවේදයක් දන්නෙ නෑ. </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ඉතින් අවමානය + බලහත්කාරය....</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">ලංකාවෙ සමාජවාදීන්ට මම බනින්නෙ ඔවුන්ට මේක තේරුම් ගන්න බැරි තරම් ප්රයෝගික බුද්ධියක් නැති නිසා. අයිය පාට් එකෙන් තේරුමක් නැතුව ගිරිය පුප්පන් කෑ ගහන නිසා. මම නම් උන්ට කියන්නෙ මන්ද මානසික මෝඩයො කියල. </span><br />
<span style="font-size: large;">(හැම සමාජවාදියටම නොවෙයි. අධ්යාපනයෙන් සහ ආකල්පමය, බුද්ධිමය ප්රවේශයකින් සහ ආදර්ශයෙන් ඒක කරන අය ඉන්නවා. උදාහරණයක් විදියට සරසවි ඇදුරන් සහ මේක තේරුම් ගත්ත දමිත් කේතක, පොළොන්නරුවේ රන්ජිත් වගේ සාමාන්ය මිනිස්සුත් ඉන්නවා.) </span>සංවේදීhttp://www.blogger.com/profile/01287188539770380720noreply@blogger.com18