සත්තු

පින්බර පෝය දවසේ සිත නිවෙන වැඩක් කරන්න මට අවස්ථාව ලැබුණා. ඒ අප නිවසේ වසර ගණනාවක් අඛණ්ඩව පවත්වාගෙන ගිය 'ලේන් ලෑල්ල' පුළුල් කරන්න.
මේ ඉන්නේ එය අළුතින් විවෘත කර නොබෝ වේලාවකින් එහි ගොඩ වැදුණු අමුත්තෙක්.

නගරයට තරමක් ආසන්න වුවත්, ලේනුන්, දඬු ලේනුන් විතරක් නොවෙයි විවිධ වර්ගවල අලංකාර පක්ෂීන් මෙහි දිනපතාම පැමිණෙනවා. ඒ අතර ගිරවුන්, කොට්ටෝරුවන්, සුදු රෙදි හොරුන් ඇටි කුකුළු පවුලක් වරදින්නේ නෑ. නමුත් මෙන්න මෙයාලා නම් එහි ගොඩවෙන්නේ කළාතුරකින්. යන යකා කොරහත් බිඳගෙන යනවා වගේ යනකොට කළින් තිබුණු ලෑල්ලත් පෙරළගෙනමයි වෙනදට යන්නේ..අළුත් ලෑල්ල ශක්තිමත්ව හදපු නිසා අද නම් එහෙම වුනේ නෑ. 

සතුන් කියන්නේ අපිට වඩා සොබාදහමට නෑදෑකම්, ඇඟෑළුම් කම් දක්වන පිරිසක්. ඔවුන් හරිම සංවේදීයි. 

ඇතැම් වෙලාවට මිනිස්සුන්ගේ ගතිපැවතුම් ඔවුන්ට ප්‍රේරණය වන අවස්ථාද තිබෙනවා.

අපේ ගෙදර තරුණ, ශක්තිමත්, ක්‍රියාශීලී පුෂ්ටිමත් පූසෙක් ඉන්නවා 'ගාර්ෆීල්ඩ්' නමින්. අපේ ගෙදර සියලු දෙනාම අනුගමනය කරන සත්ව අවිහිංසාවාදය එයාත් රකින බව ඔබ විශ්වාස කරන එකක් නෑ. ඔව් ඒක පුදුමාකාර විශේෂත්වයක්. මීයෙක් වගේ සතෙක් ළඟින් ගියත් එයා ඉව කරල බලල පැත්තකට වෙනවා. හරිම පුදුමයි.
(හදවතක් නැති නරුමයෝ කියන්න පුළුවන් 'ඒ බළලගෙන් වැඩක් නෑ.' කියා. ඒත් අපිට නම් එයා වාසනාවක්.)  

සතුන් දැකීම සහ ඔවුන්ට අහර සැපයීම පුදුමාකාර සතුටක් දනවන්නක්. ඒ සතුට සතෙක් කූඩුවක හෝ ටැංකියක කොටුකරගෙන විඳින්න බෑ...

මම නොකළත් අපේ තාත්ත සතුන් එක්ක දොඩමළු වෙන කෙනෙක්. පුදුමාකාර විදියට සතුන්ට ආදරය දක්වන කෙනෙක්.
(මං දන්නවා එහෙම අයට පිස්සො කියන අයනෙ මේකෙ වැඩිපුර ඉන්නෙ. මම නම් ඒ වගේ අය ගණන් ගන්නෙ නෑ. මම ලියන්නෙ එයාල වෙනුවෙන් නොවෙයි.)

අපේ ගෙදර හැමෝම සතුන්ට ඇල්මක් දක්වනවා. ඔවුන් සමඟ මොහොතක් ගත කිරීම හෝ ඔවුන්ගේ ක්‍රියාකලාපය බලාසිටීම පවා මානසික පීඩනය දුරලා සිත සතුටින් තබාගන්නට පුදුමාකාර විදියේ සාර්ථක උපක්‍රමයක්.

එක අතකට මේ මිනිස්සු වෙනුවෙන් ලියනවට වඩා මෙහෙම සතෙක් වෙනුවෙන් යමක් කරන එක හොඳයි කියල හිතෙනවා.